Υγεία: Η φωνή του ασθενή στο επίκεντρο …

Σε εφαρμογή η λειτουργία του Ψηφιακού Εργαλείου Αξιολόγησης της εμπειρίας του ασθενή στα νοσοκομεία του ΕΣΥ

Γράφει η Λίλιαν Βενετία Βιλδιρίδη, γενική γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας

 

Η υγειονομική φροντίδα, από τη φύση της, αποτελεί έναν τομέα υψηλής ευθύνης και σύνθετων απαιτήσεων. Οι ρυθμοί είναι εντατικοί, η τεχνολογία εξελίσσεται με ταχύτητα, ενώ κάθε παράλειψη μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την ποιότητα αλλά και την ασφάλεια της φροντίδας.

Ταυτόχρονα, οι πολίτες προσδοκούν ένα σύστημα υγείας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους με ταχύτητα, αποτελεσματικότητα, σεβασμό, λογοδοσία και διαφάνεια.

Απαντώντας σε αυτές τις ανάγκες, από τη Δευτέρα 14 Ιουλίου το υπουργείο Υγείας υλοποιεί μια καινοτόμο πρωτοβουλία με την εφαρμογή του Ψηφιακού Εργαλείου Αξιολόγησης της Εμπειρίας των Ασθενών που νοσηλεύονται σε δημόσια νοσοκομεία.

Με αυτό το εργαλείο, το υπουργείο Υγείας φιλοδοξεί να εντοπίσει με ακρίβεια τα δυνατά και αδύναμα σημεία των δημόσιων νοσοκομείων και να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες και προσδοκίες της κοινωνίας για ποιοτική, ασφαλή και αξιοπρεπή φροντίδα, με οδηγό τη φωνή του ασθενή … (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 1Αυγούστου 2025 10:02). 

Δε λέμε, κάθε προσπάθεια εντοπισμού δυσλειτουργιών, αστοχιών, παραλείψεων, ανεπαρκών σχεδιασμών, μη αποτελεσματικότητος, απουσία μηχανισμών συντήρησης, αξιολόγησης και αμέσου παρεμβάσεων και άλλων πολλών στοιχείων που είναι δυνατόν να βελτιώσουν της παροχή και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, είναι ευπρόσδεκτη. 
Αλλά γιατί προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας αυτών των εργαλείων και γιατί γίνονται εκκλήσεις στους νοσηλευθεντες να συμβάλλουν με τα διαθέσιμα νέα εργαλεία στην προσπάθεια αναβάθμισης των υπηρεσιών; Όλα αυτά τα θέματα στα οποία καλούνται να υποδείξουν και να αναφέρουν τις παρατηρήσεις και αξιολογήσεις τους οι ασθενείς δεν θα έπρεπε να είναι μέλημα εσωτερικών διεργασιών του φορέα και συνεχούς προσπάθειας βελτίωσης της ποιότητας των υπηρεσιών; Οι εκκλήσεις προς τους πολίτες/νοσηλευθέντες μάλλον παραπέμπουν σε εσωτερικές αδυναμίες των δομών και αδυναμία ή απουσία παρεμβάσεων από τις εποπτεύουσες αρχές να φέρουν σε πέρας το έργο τους.
 
Αυτά που δεν μπορούν να «δουν» τα όργανα της διοικήσεως του νοσοκομείου, το υπουργείο και οι ιατρικές δομές (επιστημονική επιτροπή, επιτροπές δεοντολογίας, επιτροπές ποιότητας, …) είναι η ατομική συμπεριφορά ιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων, διοικητικού προσωπικού, η αυστηρή τήρηση των πρωτοκόλλων, η επαρκής πληροφόρηση, η φιλική διάθεση, η προθυμία, ο επαγγελματισμός, ,η ανιδιοτέλεια, η ενθάρρυνση,
 
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω η αξιολόγηση μάλλον πρέπει να γίνεται για κάθε επαγγελματία ξεχωριστά, να δημοσιεύονται και να είναι ορατά σε όλους ανωνύμως και να αξιολογούνται από ειδικούς και να επιφέρουν επιστημονικό και οικονομικό έπαινο ή κίνηση διεργασιών ανατροπής της καταστάσεως, που θα μπορεί να φθάνει έως και απομάκρυνση από την υπηρεσία δηλαδή απόλυση.
 
Οι παθογένειες στο ΕΣΥ είναι πολλές και προέρχονται κυρίως από τις συντεχνίες , τις συνδικαλιστικές απιστήσεις και τη παγίωση επί πολλά χρόνια καταστάσεων που έχουν  δημιουργήσει οι ρουσφετολογικές προσεγγίσεις κσι αποφάσεις της ηγεσίας και δυσκολεύεται πλέον πολύ το πολιτικό ΄σύστημα να ανατρέψει. Οι επισημάνσεις είναι   πολλές, καθώς οι προτάσεις μας στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά. Οι λύσεις απαιτούν ενα Ηρακλή ή και κάτι ακόμα δυνατότερο …