Απορία …, για την ποιότητα των δημοσίων έργων …

Το θλιβερό έργο επαναλαμβάνεται. Συνεχώς χωρίς οι αρμόδιοι να κάνουν κάτι ουσιαστικό για να περιορίζονται οι ζημίες, οι καταστροφές υποδομών και κάθε τι που είναι δημόσιο.

Όλα όσα συμβαίνουν ανά την επικράτεια θέτουν σε πρώτο πλάνο το σχεδιασμό των δημοσίων έργων, τη κατασκευή βάσει των προδιαγραφών και κυρίως την ποιότητα του αποτελέσματος.

Έχουμε ζήσει 5 χρόνια στην Ελβετία και πάντοτε είμασταν θαυμαστές της ποιότητας όλων των κατασκευών και των έργων που σχεδίαζαν και εκτελούσαν οι Ελβετοί. Τα έργα εκτελούνταν από τεχνικές εταιρείες της Ελβετίας αλλά με εργατοτεχνικό προσωπικό «εισαγωγής» ΌΧΙ ΕΛΒΕΤΟΥΣ.

Εδώ τα έργα εκτελούνται από Έλληνες και αλλοδαπούς με την εποπτεία και ευθύνη κραταιών και πλούσιων εργοληπτικών εταιρειών αλλά τα έργα είναι «χάρτινα» και με τη πρώτη μπόρα και με τη πρώτη δυσκολία αυτοκαταστρέφονται.

Και φυσικά κανένας δεν είναι ποτέ υπεύθυνος, ποτέ δεν αναζητούνται ευθύνες και προφανώς κανείς δεν ελέγχει τα (λογικά) σχεδιαζόμενα έργα στο πόδι και ιδίως στα στάδια της κατασκευής.

Έτσι τα σχολεία, οι δρόμοι, τα δημόσια κτήρια, τα τοιχία αντιστήριξης και όλα τα στοιχεία των έργων υποχωρούν στις πρώτες δυσμενείς; συνθήκες ή έκτακτες καταστάσεις.

Τελευταία θύματα οι υποδομές στα Τζουμέρκα, την Κέρκυρα, τη Θάσο – ακόμα και μέσα στην Αθήνα - και αμέσως έχουν ως συνέπεια το κλείσιμο σχολείων. Προφανώς προετοιμάζονται τα παιδιά να γίνουν ενήλικες χωρίς γνώσεις και αρχές ώστε να συνεχίζεται το πανηγύρι του εύκολου κέρδους με τα χάρτινα έργα.