Λογικά πρέπει στο διάλογο για την εκπαίδευση να ακουστούν – όχι να αποφασίζουν – και αυτοί που έχουν περατώσει το Λύκειο, δηλαδή τα θύματα των εκτρωματικών αυτοσχεδιασμών των «τυράννων» (πολιτικοί, συνδικαλιστές) του εκπαιδευτικού συστήματος που πρέπει να εκσυγχρονίσουμε. Άλλωστε είναι πλέον ενήλικες και έχουν δικαίωμα ψήφου.
Οι νέοι που έχουν βγει στην αγορά εργασίας θα μας πληροφορήσουν για τις απαιτήσεις της αγοράς και τον βαθμό ανταπόκρισης του εκπαιδευτικού συστήματος, τις δυνατότητες ανταπόκρισή τους και προσαρμογής τους στο διαρκώς μεταβαλλόμενο και απαιτητικό εργασιακό περιβάλλον. Για τις αδυναμίες εκπαιδευτικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων και μηχανισμών επεξεργασίας και σχεδιασμού λύσεων.
Οι φοιτητές θα μας πληροφορήσουν για την αντιστοιχία προσδοκιών και πραγματικότητας στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, τις αδυναμίες των εκπαιδευτικών, των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, των μηχανισμών επεξεργασίας και σχεδιασμού λύσεων και την ανυπαρξία κουλτούρας και διεργασιών προοπτικής διερεύνησης των εξελίξεων. Την προετοιμασία τους να αναλάβουν ηγετικούς ρόλους και αρμοδιότητες, να διαχειριστούν ανθρώπινες σχέσεις, έκτακτες καταστάσεις, ακόμα και κρίσεις.
Και οι δύο κατηγορίες θα μας πληροφορήσουν για τις ανησυχίες τους, τις προτάσεις τους και τι θα είναι εφικτό, ευκταίο και αποτελεσματικό κατά τη γνώμη τους.
Αυτά τα παιδιά που δεν τους δίνεται σχεδόν ποτέ ο λόγος, θα πρέπει επί τέλους να μιλήσουν και να εκφραστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου