Που είναι η μαμά του να τον καμαρώσει ...

Δεν άντεξε την εξουσία ο εκλεκτός κ. Κουβέλης.

Μαθημένος στα πολλά και καλά χρήματα από νόμιμη απασχόληση εντός του καπιταλιστικού συστήματος και με την άφθονη πολυτέλεια της εκφοράς αριστερού (τώρα βέβαια πρέπει η ελληνική κοινωνία να αναθεωρήσει πολλές συμβάσεις της) λόγου υπέρ του απροσδιόριστου λαού και την εξασφάλιση μιας θέσεως εντός της κοινωνίας που τον προσδιόριζε ως σοβαρό, αξιοπρεπή, μετριοπαθή και προοδευτικό, θέλησε και αυτός να δοκιμάσει το εκ του μακρώθεν θελκτικό ποτήριο της εξουσίας.

Ασφαλώς η Ιστορία θα του απονείμει έπαινο για την απόφασή του να στηρίξει φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση στις 17 Ιουνίου 2012. Ασφαλώς και θεωρούμε την πρόθεσή του ειλικρινή και πατριωτική.

Αλλά δεν τα υπολόγισε καλά.

Καλή και ασφαλής η αντιπολίτευση, αλλά άγρια και εξαιρετικά απαιτητική η εξουσία. Και δεν άντεξε. Πρώτα από όλα γιατί δεν ήταν ίσως εφοδιασμένος με τα κατάλληλα ηγετικά προσόντα. Ίσως και γνώσεις. Ίσως και σοβαρούς προσανατολισμούς. Ίσως και θεμιτούς και αξιοκρατικούς στόχους. Ίσως και αυτοεκτίμηση. Ίσως, ίσως, ίσως …

Φαίνεται ότι πράγματι ο Θεός έβαλε το χέρι του (βλέπετε το σχόλιο http://simpleandclear.blogspot.gr/2013/06/blog-post_1204.html και άλλα σχετικά των ημερών) και τουλάχιστον  προσωρινώς – μηδένα προ του τέλους μακάριζε – ο φίλτατος Ευάγγελος Βενιζέλος, συμπεριφέρεται ως πατριώτης αύτη τη δύσκολη για την Ελλάδα και τους Έλληνες περίοδο.

Ελπίζουμε βέβαια ότι και ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς θα απομακρύνει άμεσα τους καραγκιόζηδες που τον περιστοιχίζουν και θα αναθέσει το δύσκολο και απαιτητικό έργο σε σοβαρούς, πατριώτες και ικανούς.