Τότε είχαν πενιχρά μέσα, αλλά υψηλό φρόνημα, αγάπη για την
πατρίδα, την οικογένεια, το έθνος και το μέλλον τους. Και τα κατάφεραν.
Ο αγώνας και η θυσία των ελλήνων το 1940 προκαλεί δέος,
συγκίνηση και ηθική ανάταση. Οι αναφορές φέρνουν και δάκρυα στα μάτια και
ευγνωμοσύνη τις καρδίες και τις ψυχές μας για τους έλληνες που θυσιαστήκαν,
χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή.
Η σημερινή Ελλάδα προκαλεί θλίψη, κατάθλιψη, απαισιοδοξία
και έντονο προβληματισμό. Ο λαός βαθειά διχασμένος ονειρεύεται τα παλιά πλούτη
και τις αρπαχτές του χτες και δεν μπορεί ακόμα να ησυχάσει και να βρει το δρόμο
του.
Και οι ηγεσίες λαδιάρικες, άχρηστες, άξεστες, ανόητες,
υπόλογες για εγκλήματα και καταστροφή του εθνικού πλούτου και τουκοινωνικού
ιστού, γαντζωμένες στην εξουσία ονειρεύονται και αυτές την πλήρη και άνευ όρων επικράτηση
τους, εις τον αιώνα τον άπαντα.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο έπος και οι νέοι να αναδειχτούν
σε κινητήρια δύναμη ελπίδας και αποφασιστικότητας. Έτσι φαντάζομαι μας ονειρεύονται
οι ήρωες του 1940 από τους χλοερούς τόπους στους οποίους αναπαύονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου