Διαβάσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον είναι αλήθεια το άρθρο του
υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Δημ. Παπαδημητρίου, στην εφημερίδα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
«… Σήμερα πολλοί θεωρούν ότι η μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων αποτελεί τη σωτήρια λύση για την προσέλκυση επενδύσεων, κάτι σαν τη φιλοσοφική λίθο για την ανάπτυξη της οικονομίας. Όμως, η οικονομία ουδεμία σχέση έχει με την αλχημεία. Και η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας πολιτικής εγείρει ενστάσεις …» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 24.12.2016 : 12:56).
Άρα όλα βαίνουν καλώς ή μήπως όχι; Την απάντηση που δίνει και ο ίδιος, είναι ΟΧΙ.
Σταχυολογούμε:
« …Ένα υψηλότερο επίπεδο φορολογικής επιβάρυνσης από τη χώρα υποδοχής θα μπορούσε σε γενικές γραμμές να είναι αποδεκτό από τους επενδυτές, εάν η χώρα προσφέρει ελκυστικές συνθήκες επιχειρηματικής δράσης, ένα σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο, ένα σταθερό περιβάλλον φορολογικής πολιτικής, κράτος δικαίου, ένα καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, την ασφάλεια των κανονισμών και συστήματα αποτελεσματικής προώθησης επενδύσεων».
Από τα παραπάνω συνάγεται πως: (α) η
μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων είναι μειωμένης
αποτελεσματικότητας στην προσέλκυση επενδύσεων … και (β) για την Ελλάδα, η
οποία προσφέρει πληθώρα ευκαιριών κέρδους από συγκεκριμένες τοποθεσίες (λόγω
υποδομών, τουρισμού, ενέργειας και μεταφορών) και υφίσταται μεγάλες
δημοσιονομικές πιέσεις, δεν χρειάζεται η οικονομία παρόμοια πολιτική.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι διαφανείς διαδικασίες διαγωνισμών, ισχυρό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του κράτους και παροχή τραπεζικής χρηματοδότησης με οικονομικά κριτήρια. Γιατί σε αυτές βασίζονται πρωτίστως οι υγιείς επιχειρηματικές επενδύσεις … ».
Πέρασαν 2 μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργού κ. Παπαδημητρίου και δεν βλέπουμε φως στον ορίζοντα.
Αξίζει της προσοχής όλων μας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η λέξη κλειδί
είναι «αυτόματα».
«… Σήμερα πολλοί θεωρούν ότι η μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων αποτελεί τη σωτήρια λύση για την προσέλκυση επενδύσεων, κάτι σαν τη φιλοσοφική λίθο για την ανάπτυξη της οικονομίας. Όμως, η οικονομία ουδεμία σχέση έχει με την αλχημεία. Και η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας πολιτικής εγείρει ενστάσεις …» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 24.12.2016 : 12:56).
Άρα όλα βαίνουν καλώς ή μήπως όχι; Την απάντηση που δίνει και ο ίδιος, είναι ΟΧΙ.
Σταχυολογούμε:
« …Ένα υψηλότερο επίπεδο φορολογικής επιβάρυνσης από τη χώρα υποδοχής θα μπορούσε σε γενικές γραμμές να είναι αποδεκτό από τους επενδυτές, εάν η χώρα προσφέρει ελκυστικές συνθήκες επιχειρηματικής δράσης, ένα σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο, ένα σταθερό περιβάλλον φορολογικής πολιτικής, κράτος δικαίου, ένα καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, την ασφάλεια των κανονισμών και συστήματα αποτελεσματικής προώθησης επενδύσεων».
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι διαφανείς διαδικασίες διαγωνισμών, ισχυρό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του κράτους και παροχή τραπεζικής χρηματοδότησης με οικονομικά κριτήρια. Γιατί σε αυτές βασίζονται πρωτίστως οι υγιείς επιχειρηματικές επενδύσεις … ».
Πέρασαν 2 μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργού κ. Παπαδημητρίου και δεν βλέπουμε φως στον ορίζοντα.
Η κυβερνητική πολιτική σέρνεται και το μόνον σίγουρο και
προφανές είναι οι αριστερές ιδεοληψίες και η ανικανότητα δρομολόγησης των
μεταβολών που επικαλείται ως αναγκαίες, ο κ. υπουργός.
Άρα, επενδύσεις και ανάκαμψη μη περιμένετε ώ άνδρες Έλληνες
και άνδρες Αθηναίοι.
Απλά, πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θ’ ναι. Αν ζούμε
ως τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου