Γράφει ο κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣ στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 1ης Οκτωβρίου 2017:
… Γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας («Πέντε πραγματικοί κίνδυνοι», «Καθημερινή», 20/8) ότι ο λαϊκισμός είναι ο πλέον επικίνδυνος αντίπαλος της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υποσχεθήκαμε ότι θα επανέλθουμε στο θέμα. Αυτό το άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον λαϊκισμό. Εχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες για τον λαϊκισμό, ιδίως τα τελευταία δύο χρόνια. Ενα τόσο σύνθετο φαινόμενο είναι πολύ δύσκολο να ερμηνευθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Θα περιοριστώ λοιπόν σε κάποιες επιγραμματικές παρατηρήσεις …
… Γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας («Πέντε πραγματικοί κίνδυνοι», «Καθημερινή», 20/8) ότι ο λαϊκισμός είναι ο πλέον επικίνδυνος αντίπαλος της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υποσχεθήκαμε ότι θα επανέλθουμε στο θέμα. Αυτό το άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον λαϊκισμό. Εχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες για τον λαϊκισμό, ιδίως τα τελευταία δύο χρόνια. Ενα τόσο σύνθετο φαινόμενο είναι πολύ δύσκολο να ερμηνευθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Θα περιοριστώ λοιπόν σε κάποιες επιγραμματικές παρατηρήσεις …
Αλήθειες και ο εχθρός εκ των έσω. Με τη λεοντή του δημοκράτη,
του φίλου, του φιλεύσπλαχνού, του ανθρωπιστή, του ανώτερου.
Τίποτε από όλα αυτά. Απλώς οι λαϊκιστές ορέγονται και αυτοί
την εξουσία την οποία κατέχουν άλλοι και ίσως δικαίως.
Αλλά ο λαός παραμένει πάντοτε εύπιστος, προσδοκώντας καλύτερες
ημέρες και απαλλαγή από τα βάσανα την καθημερινότητας. Πράγμα αδύνατον.
Και να φανταστεί κανείς ότι όλοι οι γονείς την περίοδο 1960
-2008 είδαν τα παιδιά τους να μορφώνονται, να βρίσκουν εργασία, να προοδεύουν,
να ονειρεύονται και να ζουν από καλά έως πλουσιοπάροχα.
Τώρα τα ξεχνούν όλα αυτά και θέλουν άλλους αυθέντες και
καλύτερα λαμόγια στην εξουσία, αδοκίμαστους, λιγούρηδες και ανερμάτιστους. Κοινώς
φαταούλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου