Μήπως έχει
γεμίσει κυρίως η Αθήνα, αλλά ίσως και οι γνωστές καλές περιοχές της Ελλάδος, με
ομόφυλα άτομα από όλον τον αραβικό κόσμο, δεδομένου ότι εδώ μπορούν
απερίσπαστοι να ζουν, να ευημερούν και να χαίρονται τους έρωτές τους, με την
προϋπόθεση ότι έχουν χρήματα ή δουλειές. Ας μην ξεχνάμε δε και τους τούρκους
φίλους μας
Η πρόσφατη
νομοθεσία για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» μήπως ευνοεί την εξέλιξη της Ελλάδος σε
παράδεισο του τρίτου φύλλου; Θα πρόκειται για άλλη μια πρωτιά στο Πάνθεον των
ελληνικών επιτευγμάτων.
Τρία σχόλια στο θέμα αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ων και εγώ "ομόφυλος" με 10 εκατομμύρια άλλους Έλληνες δεν αισθάνομαι άνετα με αυτόν το ατυχή νεολογισμό. Γιατί φοβόμαστε την λέξη "ομοφυλόφιλος" και χρησιμοποιούμε ευφημιστικά υποκατάστατα, όπως π.χ. "έφυγε" αντί του "απεβίωσε" ή "πέθανε";
2) Δεν νομίζω ότι η Ελληνική νομοθεσία είναι πιο ευνοϊκή από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Το αντίθετο. Είναι πολύ πιο περιοριστική.
3) Η ομοφυλοφιλία δεν έχει καμιά σχέση με "τρίτο" φύλο. Είναι μια ερωτική προτίμηση. Το πρόβλημα του "τρίτου" φύλου που συζητιέται σήμερα στην Ελλάδα είναι θέμα κοινωνικής και ιατρικής δεοντολογίας. Προσωπικά, άλλα και ο περισσότερος κόσμος, αγνοούσαμε το γεγονός ότι στην φύση υπάρχουν περισσότερα από δύο φύλα. Αφήνω έξω το λεγόμενο "ψυχολογικό φύλο", δηλαδή ένα φυσιολογικός άντρα που αισθάνεται ότι είναι γυναίκα και το αντίθετο. Στη φυσιολογία υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις φύλου. Πολύ συχνότερα από ότι νομίζουμε. Λόγω της ιουδαϊκό-χριστιανικής ηθικής, το θέμα αυτό μέχρι τώρα ήταν ταμπού, ενώ στη αρχαία Ελλάδα το "ερμαφρόδιτο" φύλο ήταν αποδεκτό.
Το πρόβλημα των πολλαπλών φύλων απασχόλησε πρώτα απ' όλα τη Ολυμπιακή Επιτροπή, όταν μια μία Νοτιοαφρικανή αθλήτρια που φαινόταν και αισθανόταν πλήρως γυναίκα, εμφανίστηκε στα ορμονικά τεστ σαν άντρας. Υπάρχουν μεταξύ μας πάρα πολλοί άντρες που μόλις κάνουν τεστ στειρότητος, ανακαλύπτουν ότι είναι χρωμοσωμικά γυναίκες (δηλαδή έχουν ΧΧ αντί ΧΥ) . Σύμφωνα με τα ανατομικά, ορμονικά και χρωμοσωμικά χαρακτηριστικά, θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει μια άπειρη διαβάθμιση μεταξύ του αρσενικού και θηλυκού. Όμως, για πρακτικούς λόγους προτείνεται ο καθορισμός 6 φύλων!
Το μεγάλο ηθικό και δεοντολογικό ερώτημα είναι εάν στις περιπτώσεις αυτές η οικογένεια θα πρέπει να επεμβαίνει ενωρίς σε χειρουργικές και φαρμακευτικές "διορθώσεις". Ο κίνδυνος να υπάρξει αργότερα αναντιστοιχία μεταξύ του σε μικρή ηλικία επιλεγμένου και διορθωμένου φύλου και αυτού που αισθάνεται ψυχολογικά το άτομα όταν μεγαλώσει.