Παλιές πληγές, νέα λάθη, χαμένες ευκαιρίες …

Ο γεωγραφικός όρος «Μακεδονία» χρησιμοποιούνταν ήδη από την αρχαιότητα για μια περιοχή που καλύπτει μεγάλο μέρος των εδαφών της ΠΓΔΜ.

                                                    

Ο Στράβων είναι σαφής: «Τις περιοχές γύρω από τη Λυγκηστό, την Πελαγονία, την Ορεστιάδα και την Ελίμεια τις ονόμαζαν άνω Μακεδονία». Σημερινές πόλεις της ΠΓΔΜ ήταν πόλεις της άνω Μακεδονίας: η Λύχνιδος (Αχρίδα), η Ηράκλεια Λυγκηστίς (Μπίτολα) και τα Στύβερρα (Πρίλεπ)· εκεί γεννήθηκε ο «Αντίγονος Ηρακλείτου Στυβερραίος Μακεδών», στρατηγός του Φιλίππου Ε΄. Οταν ο Μαργαρίτης Δημίτσας περιελάμβανε και τις επιγραφές της σημερινής ΠΓΔΜ στο βιβλίο του «Η Μακεδονία εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις» (1896), δεν ήταν προδότης εθνικών δικαίων· απλώς γνώριζε Ιστορία. Οποιος αρνείται το γεωγραφικό όνομα Μακεδονία για περιοχές βορείως των ελληνικών συνόρων παραποιεί την Ιστορία … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 15.10.2018 : 13:16).

Γιατί στην Ελλάδα σπάνια ακούγονται νηφάλιες φωνές και απόψεις, ενώ ευδοκιμούν απρόσκοπτα οι παράλογοι, οι άσχετοι οι ανέντιμοι, οι λαοπλάνοι, οι διαπλεκόμενοι και άλλοι πολλοί. Θα μου πείτε, μα είναι τα προϊόντα μιας κακής εκπαίδευσης και απαιδευσιάς και περιφρόνησης προς τη καλλιέργεια και την απόκτηση Παιδείας, ευθυκρισίας, λογικής και  σεβασμού της δεοντολογίας.

Το άρθρο του καθηγητή Χανιώτη είναι ενδιαφέρον, εστιάζει σε σημαντικά θέματα, προβάλει τα ασθενή σημεία της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση ή καλλίτερα ο ΥΠΕΞ κ. Νίκος Κοτζιάς, υπό το άγρυπνο, καθοδηγητικό και τρομερό βλέμμα του πρωθυπουργού κ. Αλ. Τσίπρας.

Ας ελπίσουμε ότι η καλή μας Παναγία θα μας προστατεύσει και πάλι και ο Θεός θα βάλει το χέρι του να μην αντιμετωπίσουμε ή πάθουμε εικαζόμενα και απευκταία.