Μετά το δράμα των Τεμπών ο χουντοσυνδικαλισμός χτυπά αλύπητα πολίτες και οικονομία, με καθημερινές απεργίες. Αν υπήρχε φιλότιμο και έννοια καθήκοντος θα έπρεπε αντίθετα, να πυκνώσουν τις βάρδιες των εργαζομένων και να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών σε όλο το δίκτυο, χωρίς διακοπή ούτε μιας ημέρας.
Αντ΄ αυτού καθισιό, αποχή, άσε άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, εμείς τα προνόμια και τους παχυλούς μισθούς (είπαν στην τιβί ότι σταθμάρχης παίρνει σχεδόν 3500 € μισθό το μήνα, αν είναι δυνατόν!, από χρεωκοπημένη δημόσια υπηρεσία. Ούτε καθηγητής πανεπιστημίου).
Δυστυχώς
σε απεργίες κατεβαίνουν όλοι πλέον, λες και βάλθηκαν να εξοντώσουν τη χώρα και
να κάνουν τους πολίτες δουλοπάροικους του συνδικαλισμού και της αριστερής νομενκλατούρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου