Μάθαμε να μη συζητούμε και αμέσως αρνούμαστε τα πάντα …

Συνέβη και πάλι τις ημέρες αυτές όταν η συζήτηση μεταξύ φίλων ήρθε στα θέματα του δημογραφικού και προτείναμε να ακούσουν οι φίλοι την πρότασή μας

6 Μαρτίου 2019

Ποιος είναι ή πρέπει να είναι ο ρόλος της γυναίκας …

Πριν καλά καλά τελειώσει η παρουσίαση και πριν οτιδήποτε άλλο οι συνομιλητές άρχισαν να προβάλλουν τα αρνητικά σχόλιά τους όχι επί της προτάσεως, γιατί δεν είχε συζητηθεί, αλλά λέγοντας ότι αυτά δε γίνονται και δε συμφωνούν. 

Η αρνητική στάση όλων σχεδόν σε κάθε πρόταση, είναι μια πραγματικότητά και αποτελεί πλέον τη συνήθη πρακτική. Το συνηθέστερο επιχείρημα είναι «αυτά δε γίνονται» και οι συνομιλητές επικαλούνται προσωπικές εμπειρίες ή και γενικές απόψεις προκειμένου αν απορριφθούν αμέσως οι νέες ιδέες/προτάσεις. 

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το πρόβλημα ξεκινά από την εκπαίδευση δεδομένου ότι σχεδόν ποτέ δε παρέχεται τους μαθητές η δυνατότητα επιχειρηματολογίας, συζητήσεων επί επιλεγμένων θεμάτων και η καλλιέργεια πνεύματος συνδιαλλαγής, επεξεργασίας των προτάσεων, αναζήτηση επιχειρημάτων επί του θέματος και όχι η μεταφορά εμπειριών και καθιερωμένων απόψεων. 

Η κατάσταση αυτή δεν πρέπει να συνεχιστεί. Οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να προτείνουν αβίαστα προτάσεις, να συ ζητώνται εύκολα και πολιτισμένα προτάσεις και απόψεις και να καταλήγουν στις ενδεδειγμένες αποφάσεις, χωρίς «μίσος και αλληλοσπαραγμό» όπως θα έλεγαν …