«Τουρκικός» δρόμος θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη …

Επενδυτές για το μεγάλο έργο των 20 δισ. αναζητεί ο Ερντογάν

Σε μια προσπάθεια να προωθήσει το σχέδιό του για έναν εμπορικό δρόμο κόστους 20 δισ. δολ., τον Αναπτυξιακό Δρόμο, που θα συνδέει τις χώρες του Περσικού Κόλπου με την Ευρώπη, αλλά και να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για την υλοποίησή του, ο Τούρκος πρόεδρος συναντήθηκε χθες στην Κωνσταντινούπολη με τους υπουργούς Μεταφορών του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Στο στόχαστρο του Ταγίπ Ερντογάν βρίσκονται τα κεφάλαια των Αραβικών Εμιράτων και του Κατάρ για την κατασκευή ενός δικτύου οδικών αρτηριών και σιδηροδρομικών συνδέσεων που θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη. Το σχέδιο της Τουρκίας προβλέπει πως οι οδικές αρτηρίες θα αρχίζουν από το λιμάνι Φο του Ιράκ στον Περσικό Κόλπο και θα περνούν από τα βόρεια σύνορά του με την Τουρκία, ενώ παράλληλα η σιδηροδρομική σύνδεση θα περνάει από τα Στενά του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη, για να καταλήξει στην Ευρώπη. Θα είναι συνολικού μήκους 1.200 χιλιομέτρων και θα λειτουργήσει ως εναλλακτική έναντι της διώρυγας του Σουέζ … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 30.08.2024 • 22:07). 

Δεν είναι τα σχέδια της Τουρκίας που τρομάζουν τους Έλληνες. Είναι η ευκολία με την οποία δημιουργεί διεθνείς συμμαχίες, ακόμα και εντός της ΕΕ. Θα μας φάνε λάχανο ... 

Αποδεικνύεται ότι στην Τουρκία υπάρχει ένα μεγάλος δυναμισμός και υπάρχουν στη διοίκηση άνθρωποι που σκέπτονται και αναζητούν νέες δυνατότητες και ευκαιρίες. Άνθρωποι που συνδυάζουν τις ιδέες με το ρεαλισμό, την εξαιρετική γνώση των διεθνών κανόνων και δυνατοτήτων, έχουν καλές σχέσεις με όλους όσους πιστεύουν ότι αξίζει να συμμαχήσουν και να συνεργαστούν και βρίσκουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οικονομικούς πόρους να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους και τα προγράμματά τους. 

Σε πλήρη αντίθεση με του Έλληνες που έμειναν στην προγονολατρεία, το μεσαίωνα της χώρας, το φαύλο κύκλο στον οποίο την έχει εμπλέξει το άθλιο πολιτικό σύστημα, η πλουτοκρατία και η κλεπτοκρατία, οι συντεχνίες, ο στείρος συνδικαλισμός, ο μέχρις έσχατων αγών για τη διατήρηση των κεκτημένων, οι παραμορφώσεις που δεν αίρονται και αντίθετα επιτείνονται … 

Εμείς μονίμως στην άμυνα παρά τα γκολ που συνήθως δεχόμαστε και το όνειρο της παρατεταμένης και επιτυχούς επίθεσης, που λένε και στο ποδόσφαιρο. 

Η χώρα υπό τις παρούσες συνθήκες που επιβάλλει το πολιτικό σύστημα θα συρρικνούται, θα αποβάλλει τα καλύτερα και δυναμικότερα στοιχεία της που είναι καλοδεχούμενα σε άλλες κοινωνίες, θα περιορίζεται και θα απαξιούται, θα παραμένει στάσιμη, ίσως κάνοντας και πολύ μικρά βήματα εκσυγχρονισμού και βελτιώσεων. Η κοινωνική αντίδραση θα αυξάνεται, η εμπιστοσύνη προς όλες στις δημόσιες αρχές θα βρίσκεται μονίμως κοντά στο πάτο και καθημερινώς θα τρέμει το φυλλοκάρδι των προοδευτικών και νομιμοφρόνων πολιτών για το επόμενο χτύπημα, από όπου και αν προέρχεται.