Διαβάζουμε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ : 17:54,
17.05.2015 ):
Ο διαυγής λόγος των ερειπίων
«…
Μια κατάπικρη γεύση στο στόμα άφησε το πρόσφατο φωτορεπορτάζ του Γιάννη
Μπεχράκη για λογαριασμό του Reuters, με τα κουφάρια των εγκαταλελειμμένων
βιομηχανικών μονάδων. Ενα ρολόι σταματημένο δίπλα στον πίνακα με τις κάρτες
εργαζομένων, γκρεμισμένες στέγες, ερημωμένοι χώροι, πεταμένα λογιστικά βιβλία,
ένα σκουριασμένο χρηματοκιβώτιο... Βιομηχανία υφασμάτων στη Λάρισα, εργοστάσιο
ξυλείας στη Θεσσαλονίκη, Izola και Πετζετάκις στη Θήβα …».
Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο, εδώ και πολλά χρόνια μας προκαλεί απογοήτευση και θυμό.
Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο, εδώ και πολλά χρόνια μας προκαλεί απογοήτευση και θυμό.
Η Ελλάδα είναι γεμάτη από ημιτελή κτήρια βιομηχανιών και βιοτεχνιών
και ιδιοκτητών που έχουν αλλεργία στο σοβάντισμα, στην εξωτερική αισθητική, στο
βάψιμο, στη νοικοκυροσύνη. Ιδιοκτητών που έχουν έρωτα για τα σκουπίδια στην
αυλή, τα μπάζα που είναι πάντοτε παρόντα μέχρι δευτέρας παρουσίας, τα βαρέλια με
λάδια και σκουριές παντού και σε όλα.
Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει άμεσα και να υποχρεωθούν
όλοι, επιχειρηματίες, ιδιώτες, δημόσιο, ΔΕΚΟ να εξανθρωπίσουν τον περιβάλλοντα χώρο
όλων των κτηρίων και των δραστηριοτήτων τους.
Εξαίρεση αποτελούν οι φαρμακευτικές βιομηχανίες που έχουν
φροντισμένα κτήρια με περιβάλλοντα χώρο πρασίνου και φυτών.
Η ασχήμια αυτή και η λογική της ρεμούλας και της αθέτησης των
υποχρεώσεων, πρέπει να σταματήσει αμέσως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου