Ειδήσεις και διαφημίσεις …

Ελλάς το μεγαλείο σου. Ακόμα ένα πεδίο δόξης λαμπρόν.

Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί πάνε να τρελάνουν τον κόσμο αναμιγνύοντας εσκεμμένως και με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος και μόνον ειδήσεις και διαφημίσεις (η μόδα επεκτείνεται και στα κανάλια της τηλεοράσεως, αν και εκεί η συμπεριφορά των επιχειρήσεων είναι διαφορετική). Έτσι συχνά πυκνά προκαλείται σύγχυση, αλλά και ιδιαίτερα σημαντική απαξίωση της σοβαρότητας, της αξιοπιστίας και του ειδικού βάρους κάθε είδησης.

Χαρακτηριστικά προκλητική είναι η συμπεριφορά της επιχείρησης ραδιοφωνικού σταθμού που επαίρεται για την ενημερωτική του κατεύθυνση ως «ο πρώτος – σε ακροαματικότητα - ειδησεογραφικός σταθμός στην Ελλάδα» και των ανευθυνουπευθύνων δημοσιογράφων του.

Αναρωτιόμαστε για τη συμπεριφορά του ΕΡΣ (ας μη μιλήσουμε και για το Υπουργείο Επικρατείας- αυτό απλώς προΐσταται), που και τίποτε δεν έχει αντιληφθεί μέχρι σήμερα (κανόνες, διάρκεια, θέση εντός του δελτίου ειδήσεων κλπ.) και δεν ασχολείται με κανένα από τα θέματα που αφορούν το κύκλωμα των ειδήσεων και της ενημέρωσης.

Εκτός νόμου θέτει τα περίπτερα το νέο Χωροταξικό …

Είναι περισσότερο από εμφανείς οι προσπάθειές του Οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης για οικονομική ανάπτυξη: Ο αριθμός των περιπτέρων/σουπερμάρκετ που εγκαθίσταται στα πεζοδρόμια είναι πρωτοφανής.

Μην μας πείτε κύριοι υπουργοί ότι είστε αναρμόδιοι. Αυτό που γίνεται είναι έγκλημα εις βάρος των πολιτών.

Τα περίπτερα πρέπει να τεθούν εκτός νόμου για λόγους υγιεινής, παράνομης κατάληψης πεζοδρομίων και δημοσίου χώρου, παράνομες δραστηριότητες, παρεμπόδιση ατόμων με αναπηρία κλπ. κλπ.

Όλοι αυτοί οι κύριοι περιπτεράδες που κάποτε ήταν ανάπηροι πολέμου σήμερα είναι μεγάλοι επιχειρηματίες του ανάπηρου κράτους μας. Ίσως κάποιος ευφάνταστος γράψει κάποτε για «τα μυστήρια των πολιτικών ανδρών», τω διαπλεκόμενων και μόνον ανδρών.

Υπάρχει ευκαιρία με το Χωροταξικό. Πλήρης απαγόρευση κατάληψης πεζοδρομίων. Αποδώστε τα πεζοδρόμια στους πεζούς. Απλά και Κατανοητά.

Η Εθνική μας Ομάδα Ποδοσφαίρου …

Όλοι χαρήκαμε με την επιτυχία του 2004.

Όλοι πιστεύαμε ότι πρόκειται για ένα θαύμα, εκτός από τον κ. Προπονητή (ωστόσο το αναγνώρισε και αυτός, τελευταίος ίσως, χθες ή προχθές).

Αυτός, κατά την άποψή μας, ενθυλακώνοντας ένα εκατομμύριο δραχμές περίπου την ήμερα το έριξε στο σορολόπ (όπως έλεγε η γιαγιά μου) και όλοι μαζί οι κύριοι της απρόσμενης επιτυχίας άρχισαν να τρυγούν το περιβόλι της επιτυχίας. Οι πολιτικοί μας από κοντά να πάρουν και αυτοί το μερίδιο τους και να τους έχουμε υπόψη μας στις επόμενες εκλογές. Το παραμύθι παρατράβηξε και τα αποτέλεσμα τα είδαμε το 2008. Θλίψη και κατήφεια από την προφανώς αναμενόμενη απόδοση.

Ο κ. Προπονητής δεν κατάλαβε τίποτε από την Ελληνική πραγματικότητα ή φαίνεται ότι άλλα είχε υπόψη του.

Αν ήταν έξυπνος και καταλάβαινε του έλληνες, θα έστελνε αμέσως τα περισσότερα μέλη της Ομάδας του 2004 στο Πρυτανείο και θα ανανέωνε εκ βάθρων την Ομάδα. Θα έδινε ευκαιρίες σε νέους και σε νέες επιτυχίες και θα δημιουργούσε προοπτικές για νέους και ταλαντούχους. Έτσι κάθε τυχόν μελλοντική αποτυχία θα είχε λογική ερμηνεία και δεν θα απογοήτευε του Έλληνες.

Αντίθετα ο κ. Προπονητής κατάλαβε τι κάνουν οι πολιτικοί μας και τους αντέγραψε. Όλοι οι παλιοί στις θέσεις τους να καλύψουμε τις ανάγκες του μέλλοντος υπολογίζοντας μόνον στην ορμή και την αδράνεια. Δείτε γύρω σας. Παντού οι ίδιοι και οι ίδιοι για χρόνια και χρόνια. Καμία ανάληψη ρίσκου και καινοτομίας με εξαίρεση τον κ. Παπαϊωάννου των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλα τα άλλα παγωμένα στη μακαριότητα του «μην κάνετε τίποτε που είναι δυνατόν να έχει κάποιο ρίσκο και να εκθέσει τα σύστημα».

Όλα σαν παλιά φωτογραφία. Και διηγώντας τα να κλαις.

Οι δημόσιες υπηρεσίες να παρουσιάζουν τις δραστηριότητές τους με μικρά βίντεο …

Με τον τρόπο αυτό πρώτα απ΄ όλα θα γνωρίζουμε τους «δυνάστες» μας, δεύτερον θα γνωρίζουμε τι κάνουν, τρίτον θα γνωρίζουμε αν εργάζονται , τέταρτον θα γνωρίζουμε αν έχουν πρόγραμμα, πέμπτον θα υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια (από τη μηδενική σήμερα), έκτον υποχρεωθούν σε άμιλλα, έβδομο θα υποχρεωθούν να μας λαμβάνουν υπόψη, όγδοο θα μπουν επί τέλους στη νέα (αν κα όχι τόσο νέα πλέον) εποχή, ένατο θα γνωρίζουν ότι τους παρακολουθούμε και τέλος δέκατο θα αποδέξουν αν έχουν φιλότιμο. Και ας μη εξεχνούνν ότι κα΄ποιοιάλλοι δμόσιοι υπάλληλοι θα κάνουν τα ίδια και σε αυτό΄ς ότν κινούνται ως πολίτες.

Ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις έλεγαν κάποτε …

Δέος και Χάος …

Μείναμε άφωνοι από τη νέα τραγωδία των μικρών παιδιών, που οι μεγάλοι αποφάσισαν να δολοφονήσουν και οι αρχές άβουλες και αδιάφορες παρακολούθησαν το δράμα τους από τις τηλεοράσεις.

Εύγε. Φτιάξαμε τελικά μια κοινωνία απάνθρωπων που βολευόμαστε με τις αλητείες των καναλιών και αδιαφορούμε τελικώς για όλα. Αρκεί να μη μας αφορά και ας είναι ότι θέλει.

Είμαστε όλοι ειδεχθείς εγκληματίες εκ προθέσεως.

Χτυπήματα κάτω από τη μέση …

Οι προνομιούχοι εργαζόμενοι και το σύστημα ΠΑΣΟΚ ξαναχτυπά, η Κυβέρνηση καθεύδει και ονειρεύεται, αλλά δεν δουλεύει και μας κοροϊδεύει.

Ακινητοποιημένα μπλε λεωφορεία για να γίνει γενική συνέλευση. Κλείσιμο του λιμανιού για να βρεθούν χρήματα για το Δήμο, που φυσικά θα πληρώσουμε εμείς, τηλέφωνα δημοσίων υπηρεσιών που δεν απαντούν ποτέ, ανύπαρκτες πληροφορίες για δρομολόγια πλοίων που δεν υπάρχουν πουθενά εν μέσω θέρους κλπ. κλπ.

Αίσχος και ντροπή.

Φαίνεται ότι οι κρατούντες έχουν βαλθεί να εξοντώσουν τον Ελληνικό λαό, αρχίζοντας από τους ασθενέστερους και πλέον ευάλωτους. Αν εσείς έχετε άλλη ερμηνεία σας παρακαλούμε να μας την πείτε.

Έχουμε μια απορία …

Αντλούμε χαρά και ικανοποίηση διαβάζοντας τα επιτεύγματα των ανθρώπων της ελληνικής ναυτιλίας.

Ασφαλώς δεν πρόκειται περί αγίων και αγγέλων. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ωστόσο εξαιρετικοί επαγγελματίες και ικανότατοι στο να διαχειρίζονται τις διεθνείς εξελίξεις και να προβλέπουν με ιδιαίτερα καλή προσέγγιση τις εξελίξεις στη παγκόσμια οικονομία. Η εξέλιξή τους και οι επιτυχίες τους είναι η καλύτερη απόδειξη.

Στην άλλη άκρη βρίσκονται οι πολιτικοί μας. Συνήθως κάνουν μόνον λάθη (τα οποία πληρώνουμε πάντοτε εμείς), αδυνατούν να προβλέψουν τις εξελίξεις, είναι εξαιρετικά διστακτικοί έως φοβισμένοι και εκτονώνονται με μεγαλοστομίες και επιθέσεις μεταξύ τους. Άσπρο ο ένας μαύρο ο άλλος.

Μήπως πρέπει οι άνθρωποι της ελληνικής ναυτιλίας να αναλάβουν να εκσυγχρονίσουν το κράτος και να δημιουργήσουν υποδομές και καλούς κανόνες συνεργασίας μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και φιλικής συμβίωσης; Ο εμφύλιος που υποδαυλίζουν και συντηρούν οι πολιτικοί πρέπει κάποτε να σταματήσει και όλοι μαζί να δουλέψουμε για το αμοιβαίο καλό.

Μια και μόνη είναι η βάση για λύσεις των προβλημάτων της Ελληνικής Κοινωνίας: Η γενικευμένη χρήση των τηλεματικών τεχνολογιών ...

Παρακολουθούμε το γαϊτανάκι των αρμοδίων κυβερνώντων και των οικονομικών παραγόντων. Λόγια, λόγια και μόνο λόγια. Δε περιμένουμε όμως και αποτέλεσμα, γιατί όπως σας έλεγα πριν μήνες «δεν έγινε πρωθυπουργός η γιαγιά μου» και γιατί οι κυβερνώντες είναι τόσο καλοί χριστιανοί που «δεν γνωρίζει η δεξιά τους τι ποιεί η αριστερά τους».

Κύριοι, ενώ έχετε διαχειριστεί και διαχειρίζεστε δισεκατομμύρια ευρώ για εφαρμογές πληροφορικής και τηλεματικών τεχνολογιών, δεν υπάρχει ακόμα τίποτε ουσιαστικό και χρήσιμο (εκτός από κάποιες εξαιρέσεις και πολλές και διάφορες εξαγγελίες και ασφαλώς δεν θα θέλατε να μας πείτε και να ρωτήσουμε πόσο κόστισαν και ποιοι άντλησαν χρήματα και επιρροή).

Μόνον η διαχείριση όλων των δραστηριοτήτων μέσω τηλεματικών τεχνολογιών μπορεί να έχει αποτέλεσμα, γιατί έτσι μόνον θα γνωρίζουν οι αρμόδιοι τι ακριβώς συμβαίνει και πότε. Άλλωστε και εσείς σύρεστε σε τέτοιες λύσεις όταν τα προβλήματα φθάσουν στο μη παρέκει. Προφανώς βέβαια θα δοθεί και εργασία σε πολλούς νέους και θα προωθηθεί το πνεύμα καινοτομίας και εκσυγχρονισμού.

Η Ελλάδα πρέπει να πάρει το Nobel Ειρήνης …

Μας προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει πάρει ακόμα το Νόμπελ Ειρήνης. Θα έπρεπε να το έχει πάρει εδώ και χρόνια.

Χάρις στις εθνικές πολιτικές που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κυρίως (και συνέχισαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας ) η χώρα «εμπλουτίστηκε» με περισσότερο από 1 εκατομμύριο ανθρώπους από κάθε μέρος της γης, που δεν ήξεραν κανένα επάγγελμα και δε μιλούσαν τη γλώσσα.

Η ιντελιγκέντσια την Ελλάδας μίλησε αμέσως για τη νέα πολιτισμική κοινωνία στην οποία μετασχηματίστηκε εν μια νυκτί η Ελλάδα και ζήτησαν αμέσως να τους δοθούν δικαιώματα και προστασία.

Ομοίως οι Έλληνες επιχειρηματίες άδραξαν τη ευκαιρία και ανέλαβαν αυτοί να αντικαταστήσουν το «κοινωνικό κράτος». Τους πήραν αμέσως στη δούλεψή τους και φρόντισαν να τους παρέχουν όλα τα κατ’ αυτούς χρειώδη έναντι κάποιας εργασίας βέβαια.

Έτσι άρχισε η εκπαίδευση και η κατάρτιση των αλλοδαπών σε όλα τα επαγγέλματα και στην ελληνική γλώσσα. Τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο τιτάνιο αυτό έργο ανάλαβε ο τομέας των κατασκευών. Τη σχετική δαπάνη ανέλαβαν οι ιδιοκτήτες είτε εν αγνοία τους είτε με την ανοχή τους, μια και σε όλα τα συνεργεία δούλευαν ένας ή περισσότεροι αλλοδαποί.

Έτσι σιγά σιγά και αθόρυβα όλοι οι αλλοδαποί απόκτησαν ειδικότητα (στου κασίδη το κεφάλι βέβαια) σε επαγγέλματα με ζήτηση και σήμερα είναι σχεδόν όλοι ή τουλάχιστον οι πλέον έξυπνοι (ή οι πλέον ικανοί ή θρασείς) από αυτούς εργολάβοι. Δεν είναι βέβαια καθόλου παράξενο ότι έχουν στη δούλεψή τους και Έλληνες υπαλλήλους.

Αδιαφορούμε προκλητικά για τους ρύπους των αυτοκινήτων …

Όλα τα σαράβαλα που θέλουν να ξεφορτωθούν οι καλοί Έλληνες αστοί τα ανέλαβαν οι οικονομικοί μετανάστες. Έτσι αύξησαν τις μπίζνες τους, άρχισαν να ξοδεύουν, να τρακάρουν και να ανακαλύπτουν τη γλυκιά ελληνική ζωή, δηλαδή απολαμβάνουν και αυτοί τη ζωή εποχούμενοι.

Στην κοινωνία του «έτσι γουστάρω έτσι κάνω» και πλήρους απουσίας οργανωμένου κράτους βρήκαν προορισμό και νέα ζωή προφανώς πάνω από μισό εκατομμύριο σαράβαλα που ρυπάνουν και επιδεινώνουν την επιβαρυμένη ατμόσφαιρα των αστικών κυρίως κέντρων.

Μας ακούει κανείς; Υπάρχει αρμόδιος να κατέβει για λίγο έστω από τον Όλυμπό του και ασχοληθεί με τα ζέοντα προβλήματά μας;

Μερικές απλές απορίες αναζητούν σοβαρή απάντηση …

Γιατί ακούμε μόνον τις δηλώσεις απεργών και συνδικαλιστών, αλλά ποτέ τις θέσεις και τα επιχειρήματα της εργοδοσίας;
Η απεργία είναι ιερό δικαίωμα λένε κάποιοι. Γιατί δεν προστατεύεται το δικαίωμα στην εργασία;
Γιατί οι προπηλακισμοί πολιτών που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις εκείνων που εκφράζουν «δυναμικές μειοψηφίες» δεν καταδικάζονται και δεν τιμωρούνται ποτέ;
Γιατί οι απεργίες στον δημόσιο τομέα έχουν 100% επιτυχία;
Γιατί οι συνδικαλιστές είναι πάντοτε υπεράνω των νόμων;
Γιατί έχουν εξασφαλίσει ατιμωρησία τα αδικήματα καταλήψεως δημοσίων χώρων και εγκαταστάσεων;
Γιατί τα ΑΕΙ έχουν «εξελιχθεί» σε ιδρύματα Αναπληρωτών καθηγητών;
Γιατί δεν συλλαμβάνονται αμέσως όσοι παραβιάζουν εσκεμμένως το STOP;
Γιατί ο εμπρησμός και η ρύπανση του περιβάλλοντος δεν είναι ιδιώνυμα αδικήματα;
Γιατί οι οδηγοί ταξί είναι ασύδοτοι και σπανίως χρησιμοποιούν ταξίμετρο;
Γιατί οι περιπτεράδες παραβιάζουν προκλητικά τις διατάξεις υγιεινής των τροφίμων;
Γιατί οι γονείς είναι απόντες από τα δρώμενα στα σχολεία;
Γιατί υπουργοί δεν εφαρμόζουν τους νόμους;

Θα μου πείτε βέβαια ότι «τα γιατί και τα διότι φάγανε τον Παναγιώτη», αλλά δε μπορεί κανείς να είναι και στραβός και κουφός και αρτιμελής και πλούσιος …

Χωροταξικό: Ευκαιρία αποκατάστασης των ιστορικών κέντρων των πόλεων και των παραδοσιακών οικισμών ...

Το εθνικό χωροταξικό πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αποκατάστασης του συνόλου ή μέρους των ιστορικών κέντρων των πόλεων και των παραδοσιακών ή χαρακτηριστικών οικισμών, με ορίζοντα κατάλληλο (π.χ. 50 ετών), μετά την καταστροφή που υπέστησαν λόγω αποφάσεων της διοίκησης (αντιπαροχή, χαριστικές διατάξεις, μεταφορά συντελεστή κλπ.).

Τα σχέδια αποκατάστασης θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συστηματικών διαβουλεύσεων και προτάσεων που θα υποβληθούν από επιστημονικούς φορείς και κάθε ενδιαφερόμενο και ιδιαίτερα νέους επαγγελματίες.

Οι καταλήψεις έγιναν ενδημικό φαινόμενο χωρίς συνέπειες. Γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι;

Οι καταλήψεις είναι παράνομες ενέργειες όπως ο νόμος προβλέπει και ορίζει.

Ωστόσο οι πολιτικοί ταγοί μας αποφασίζουν παρανόμως να μην διώκονται οι παρανομούντες. Έτσι είναι όλοι ασύδοτοι να κάνουν ότι θέλουν, να καταστρέφουν και να επανέρχονται θρασύτεροι και βιαιότεροι.

Βλέπουμε επίσης τη θλιβερή εμφάνιση πανεπιστημιακών και μάλιστα καταξιωμένων επιστημόνων και άλλων κατεχόντων επιτελικές θέσεις να πιπιλίζουν τα τετριμμένα, να εκφράζουν μόνον ευχές και να ζητούν σχεδόν στερεότυπα «να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους». Έτσι φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται ότι απαλλάσσονται από τις δικές τους τραγικές ευθύνες, που έχουν φέρει τα πανεπιστήμια στο σημερινό τους χάλι (εκτός βέβαια συγκεκριμένων περιπτώσεων).

Οι καταλήψεις είναι εγκληματικές ενέργειες οι οποίες δεν τιμωρούνται με ανοχή και ευθύνη των αρμοδίων.

Κύριοι «σπέρνετε ανέμους και θα θερίσετε θύελλες». Ωστόσο τα θύματα θα είναι και πάλι αποκλειστικά οι αθώοι πολίτες και όχι εσείς και οι παράνομες πράξεις σας.

Να επαναφερθεί το μέτρο της αναγραφής των τιμών των προϊόντων στις συσκευασίες …

Οι φίλοι μας οι Ελβετοί το εφαρμόζουν από το 1971 τουλάχιστον που το πρωτοανακάλυψα εγώ.

Κάποτε το εφάρμοσαν και στην Ελλάδα – θυμάμαι τις σοκολάτες – αλλά γρήγορα το πήραν πίσω οι προφανώς διαπλεκόμενοι πολιτικοί.

Το μέτρο βέβαια δεν λύνει πλήρως το πρόβλημα της ακρίβειας αλλά τουλάχιστον και η αγορά δεν θα είναι ασύδοτη να κάνει ανατιμήσεις όποτε και όπως θέλει.

Όλοι οι δημόσιοι φορείς να έχουν ηλεκτρονική παρουσία …

Η Ελλάδα έχει πάρει άπειρα χρήματα από την ΕΕ για την ηλεκτρονική παρουσία των δημοσίων φορέων.

Αυτοί ανθίστανται σθεναρά, γιατί προφανώς έχουν κορώνα τους την «παράδοση» και την «προστασία των εργαζομένων από τους απαιτητικούς και δύσκολους» πολίτες και συναλλασσόμενους.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε άλλο πλανήτη, δυστυχώς δεν ελέγχει τίποτε και δε είναι σε θέση να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό, αν και διακηρύσσει ότι θέλει την επανίδρυση του Κράτους.

Επανίδρυση και εκσυγχρονισμός χωρίς ηλεκτρονική παρουσία και ετήσια δημοσίευση προγραμματισμού και απολογισμού δεν είναι πλέον δυνατή και αποδεκτή (δείτε και παλαιότερο σχετικό σχόλιο μας).

Και επειδή το γνωρίζει καλά, η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι μας δουλεύουν και η διαπλοκή είναι πανταχού παρούσα και απειλητική για τους πολίτες.

Κέντρα αριστείας. Τι είναι και αυτό πάλι;

Δείτε για παράδειγμα τα ζαχαροπλαστεία (το ίδιο ισχύει σε μικρότερο βαθμό για τα κρεοπωλεία). Αυτό που έχει το καλύτερο μαγαζί (αισθητικά και καθαρότερο) και την καλύτερη ποιότητα προϊόντων έχει και την περισσότερη δουλειά.

Έτσι είναι και στην έρευνα. Το καλύτερο μαγαζί λέγεται κέντρο αριστείας. Έχει την περισσότερη δουλειά γιατί έχει τον απαραίτητο αριθμό ερευνητών υψηλού επιπέδου (κρίσιμη μάζα), έχει την καλύτερη ενημέρωση και διαχείριση πληροφοριών, πρωτοπορεί και παράγει καινοτόμα προϊόντα που όλοι επιθυμούν να αποκτήσουν και να αξιοποιήσουν. Έχει ορθολογική διαχείριση και προφανώς προσελκύει πόρους. Πρόκειται για θετικό κύκλο, σε αντίθεση με τον φαύλο κύκλο της ευμένειας (συνήθως πολιτικής) σε πρόσωπα και καταστάσεις που συνήθως καταρρέουν σύντομα.

Από το 1979 προσπαθήσαμε να πείσουμε την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να επενδύσει (με πόρους και μηχανισμούς) σε κέντρα αριστείας. Η μόνη καινοτομία που έγινε είναι αυτή των Ειδικών Λογαριασμών Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης (ΠΔ 432 του 1981). Από τότε έγιναν δεκάδες ερευνητικά κέντρα του φαύλου κύκλου που είτε φυτοζωούν είτε δεν παράγουν αξιοσημείωτο ερευνητικό έργο.

Έστω και τώρα – και με την αξιοποίηση των τηλεματικών τεχνολογιών – πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα αριστείας και να διαλυθεί όλος ο άλλος μηχανισμός. Ουσιαστικά μιλάμε για επανίδρυση του συστήματος Έρευνας και Τεχνολογίας της χώρας

Επαγγελματίες απεργοί και αυτόχειρες επαγγελματίες …

Μας προξενεί κατάπληξη και απορία η ταχύτητα εξαγγελιών απεργιακών κινητοποιήσεων μόλις τολμήσει η εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει κάτι και να μην επαναπαυθεί στην αδράνεια και τη διαχείριση της υφιστάμενης κατάστασης, εν μέσω μάλιστα δραματικών εξελίξεων στη παγκόσμια σκηνή.

Μας προξενεί επίσης κατάπληξη και απορία η άμεση ανταπόκριση πολλών συμπολιτών μας οι οποίοι αφήνουν αμέσως τη δουλειά τους και το μεροκάματο ή τα βιβλία τους οι κκ. φοιτητές και κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο για να στηρίξουν τις αποφάσεις κάποιων άλλων κυρίων – συνδικαλιστών κυρίως το επάγγελμα και επαγγελματιών πολιτικών και κομματικών στελεχών (αλήθεια αυτοί οι κύριοι πως ζουν και ποιος εργοδότης πληρώνει την εργασία τους;).

Μας προξενεί τέλος κατάπληξη και απορία η μοιρολατρική αποδοχή της κατάστασης από τους επαγγελματίες του κέντρου των Αθηνών, αφού υφίστανται τις συνέπειες των κινητοποιήσεων των κυρίων της προηγούμενης παραγράφου.

Φυσικά οι τουρίστες αποφεύγουν πλέον την Αθήνα και το ίδιο βεβαία κάνουν και οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου. Και επειδή η φύση μισεί το κενό – όπως θα έλεγαν και οι αναλυτές και οι πνευματικοί μας ταγοί – το κέντρο καταλαμβάνεται από τους εισαγόμενους «υποχρεωτικώς συμπατριώτες» μας που εισάγουμε με ποικίλες μεθόδους και με μεθόδους αντάξιες των ανθρωπιστικών ιδεωδών μας και της ένδοξης και μεγάλης ιστορίας μας (βλέπετε Μανωλάδα…).

Λαμπρά. Το μέλλον ανήκει σε άλλους όχι στους Έλληνες.

Άξιοι, άξιοι …

Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφεί η αποστροφή μας για τα τερατόμορφα σκουπίδια της ελληνικής κοινωνίας. Δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς και θέλουν όλοι κρέμασμα.

Παράλληλα έχουμε όλους τους πολιτισμένους εκπροσώπους μας που με νομοθετήματα τους προστατεύουν και θέλουν να είναι σίγουροι ότι ακόμα και αν καταδικαστούν κάποια στιγμή αργότερα θα μπορούν να συνεχίσουν απερίσπαστοι το έργο τους.

Ντροπή και αίσχος. Δώστε άθλιοι κυβερνώντες αμέσως τα ονόματά τους στη δημοσιότητα. Μπορεί κάποια στιγμή και τα δικά σας παιδιά να είναι θύματα. Εκτός και αν δεν σας νοιάζει.

Το ερώτημα που μας βασανίζει εδώ και περισσότερο από 4 χρόνια…

Που βρίσκεται η επανίδρυση του κράτους κ. Πρωθυπουργέ;

Εμείς δε ξεχάσαμε την επί δύο φορές υπόσχεση και δέσμευσή σας.

Οι τέως και οι συνταξιούχοι στο Πρυτανείο, οι νέοι στη διακυβέρνηση της χώρας …

Η χώρα μαραζώνει και τα ΚΑΠΗ έχουν το πάνω χέρι.

Παντού συνταξιούχοι (δείτε τη νέα σύνθεση του ΑΣΕΠ) και απόστρατοι και υπηρεσιών και του βίου.

Κύριοι της κυβέρνησης, αφήστε τους συνταξιούχους να απολαύσουν τη ζωή τους και να αυτενεργήσουν. Ασφαλώς μπορούν να προσφέρουν ακόμα σημαντικές υπηρεσίες πρώτα στους εαυτούς τους, μετά στην οικογένειά τους και κατόπιν στο δημόσιο βίο.

Αλλά κύριοι με τα σκουριασμένα μυαλά και τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις, δώστε τη δυνατότητα στους νέους να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και να προσφέρουν την ενέργεια τους στην πρόοδο της χώρας, των θεσμών και την οικονομική ανάπτυξη.

Θα θέλαμε να μάθουμε πως σκέπτεσθε και που αποβλέπετε, αλλά μάλλον θα μείνουμε με την επιθυμία κα την απορία.

Μπράβο μας. Ξεπεράσαμε και το Σικάγο …

Κάποτε λέγαμε Σικάγο για να μιλήσουμε για κατάλυση της νομιμότητας και τη κυριαρχία των παρανόμων.

Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η Αθήνα – και όχι μόνο – πήραν τα σκήπτρα και κατέχουν πλέον περίοπτη θέση στον πλανήτη σχετικά με το έγκλημα.

Βέβαια το ερώτημα που θέσαμε πριν κάποιο διάστημα παραμένει. Που είναι η αστυνομία; Γιατί δεν ασχολείται κανείς αρμόδιος; Γιατί οι υπεύθυνοι ούτε καν δίνουν κάποιες εξηγήσεις; Ωστόσο το χειρότερο όλων είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν με τις ενέργειές τους και περισσότερο με την αδράνειά τους και την απουσία τους ότι «δεν τρέχει τίποτε».

Εύγε, για ακόμα μια φορά στους ανεύθυνο-υπεύθυνους αρμοδίους.

Η χώρα στην οποία υπάρχει μονίμως έλλειψη προσωπικού …

Στα ραδιόφωνα και στην τηλεόραση που ακούμε μόνον τους συνδικαλιστάρες, διεκτραγωδούν μονίμως τη κατάσταση με την έλλειψη προσωπικού. Πάντα λείπουν, πάντα προβλέπονται περισσότεροι, ποτέ δεν επαρκούν, ποτέ δεν αμείβονται επαρκώς, ποτέ δεν εισακούονται, ποτέ δεν έχουν άδικο, ποτέ δεν υπάρχει αντίλογος κλπ.

Ας υποθέσουμε ότι οι συνδικαλιστάρες έχουν δίκιο.

Θέλουμε όμως να μας πουν πόσες ώρες εργάζονται πραγματικά οι εργαζόμενοι, ποιο είναι το επίσημο ωράριο σε κάθε περίπτωση, πόσες ημέρες και ώρες απουσιάζουν με προφορικές αποφάσεις ανωτέρων ή με την ανοχή τους ή χωρίς άδεια (λέγεται και από τη σημαία), ποιος ελέγχει το παραγόμενο έργο, γιατί υπάρχουν μονίμως παράπονα για επάρκεια, έλλειψη επαγγελματισμού, αποτελεσματικότητα και αντιδεοντολογική συμπεριφορά και γιατί η αντίθετη εικόνα είναι η εξαίρεση.

Εμαρφρόδιτη πολιτική και απαράδεκτα αποτελέσματα …

Στη ελεύθερη ελληνική οικονομία τα ταξί, τα μεταφορικά και τα δίδακτρα είναι μέρος του πεδίου που εφαρμόζεται ο κοινωνικός σοσιαλισμός. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί επεμβαίνουν τα υπουργεία.

Αφήστε κύριοι τα κόμιστρα ελευθέρα και η αγορά θα αποφασίσει.

Δουλειά σας είναι να απελευθερώστε τα επαγγέλματα και να ελέγξετε τους κανόνες και τις προδιαγραφές.

Το πρόβλημα είναι ότι τότε ίσως να μην σας χρειαζόμαστε πλέον.

Ενιαίο εισιτήριο αλλά να γίνει και αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών …

Λέγαμε και παλιότερα ότι το μέτρο είναι καλό αλλά το σύστημα εξακολουθεί να παραμένει ακέραιο μια και όλοι οι φορείς παρέμειναν οι ίδιοι (όπως και τα προνόμιά τους).

Δεν υπάρχει πλέον καμιά ανάγκη ορισμένων λεωφορειακών γραμμών που είχαν επιβάλει συμφέροντα και παράγοντες προς ίδιο όφελος (π.χ. γραμμές 408, 419 και άλλες είμαστε σίγουροι, που δεν γνωρίζουμε).

Ελπίζουμε ότι το αρμόδιο υπουργείο που δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε τελικώς θα βρει το δρόμο του και θα καταλάβει που ξοδεύονται τα χρήματα του δύσμοιρου ελληνικού λαού και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ορατό αποτέλεσμα.

Ελληνικά ΑΕΙ: Αριστερός φασισμός, αφασία (τουλάχιστον) των πρυτανικών αρχών και πλήρης αδιαφορία για σπουδές επιπέδου των καλών φοιτητών …

Ασφαλώς πρόκειται για εκρηκτικό κοκτέιλ που το ανεχόμαστε πάρα πολλά χρόνια τώρα και φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι η κατάσταση αυτή θα ανατραπεί.

Ήδη είδαμε ως έκπληξη πρώτου μεγέθους πολλά (αν όχι όλα τα σχολεία) να κάνουν εκδρομές μετά από 15 ημέρες πασχαλινές διακοπές. Μπράβο κύριοι, εκπαιδεύστε τα παιδιά να μην δουλεύουν, μια που υπάρχουν ίσως οι μετανάστες θα έλεγε ο πριν 4 περίπου χρόνια κ. πρωθυπουργός και η πολιτική του. Άλλωστε οι φίλοι μας οι Τούρκοι μας εφοδιάζουν ανελλιπώς.

Είδαμε επίσης τα προεόρτια στο Γεωπονικό και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Λαμπρά φερέλπιδες νέοι!

Και οι κκ. καθηγητές; Οι περισσότεροι να όχι όλοι φευγάτοι και ακροβολισμένοι στο κυνήγι της κονόμας και των προνομιούχων (κρατικών) θέσεων και οφικίων (δείτε γύρω σας). Φευγάτοι και οι γονείς που έμαθαν απλώς να πληρώνουν και νομίζουν ότι επιτελούν τον προορισμό τους και τις ευθύνες τους (ευτυχώς όχι όλοι αλλά δυστυχώς η πλειονότης).

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Δείτε και παλιότερα σημειώματά μας για τους πανεπιστημιακούς, την εκπαίδευση κλπ.

Ενιαίο εισιτήριο αλλά πολλοί φορείς και πολλά παράσιτα ...

Το ενιαίο εισιτήριο είναι ένα θετικό βήμα.

Ωστόσο οι πολλοί φορείς διατηρήθηκαν καθώς και τα πολλά, πανάκριβα και άχρηστα διοικητικά συμβούλια. Παρέμειναν επίσης και πολλές γραμμές που δεν έχουν πλέον νόημα. Επιβαρύνουν το κέντρο και αποτελούν απόδειξη της περιφρόνησης στους πολλούς και αυτούς που τα φέρνουν δύσκολα βόλτα. Είναι δε άγνωστο ποιοι επωφελούνται, αλλά και παραμένει η παλιά και ξεπερασμένη νοοτροπία των προνομίων.

Κύριοι και αυθέντες μας αν έχετε ακόμα την ικανότητα να λαμβάνετε αποφάσεις, αναδιαρθρώστε τις γραμμές των μπλε λεωφορείων και κάντε τις συγκοινωνίες περισσότερο αποτελεσματικές και χρήσιμες για τους πολίτες (και όχι για να βολεύονται οι εργαζόμενοι).

Όλοι μπορούμε να περιορίσουμε κάτι χωρίς καν να μας φανεί …

Είμαστε όλοι μάρτυρες πρωτοφανών φαινόμενων είτε φυσικών (κλιματικές αλλαγές, περιβάλλον, νερό, παραγωγή τροφίμων κ.α) είτε οφειλόμενων σε ανθρώπινες δραστηριότητες (χρηματοοικονομικών δοσοληψιών, διαχείριση πόρων, τιμές προϊόντων και καταναλωτή κ.α).

Όλοι μας καλούμαστε αφ’ ενός να κατανοήσουμε τη νέα πραγματικότητα και αφ΄ ετέρου να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας και τις ενέργειές μας, θεωρώντας ότι δεν είναι πιθανόν να επανέλθει το παγκόσμιο σύστημα στη προτέρα του γνωστή και μάλλον αποδεκτή (εκ των υστέρων) κατάσταση.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς.

Μια μέθοδος είναι η συνέργεια πολλών μικρών μεταβολών που μπορούν τελικά να έχουν μεγάλες επιπτώσεις και να διαμορφώσουν μια νέα αποδεκτή κατάσταση.

Στη λογική αυτή προτείνουμε και ευχόμαστε ο καθένας από εμάς να περιορίσει ορισμένες καταναλωτικές του συνήθειες και να τροποποιήσει συμπεριφορές του ώστε να προκύψουν μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον και στα φυσικά αγαθά όπως στο νερό, στον αέρα, στο έδαφος, στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα.

Ας κάνουμε λοιπόν όλοι αμέσως μια καλή προσπάθεια και είμαστε σίγουροι ότι θα μας βγει σε καλό.

Εγκαλούμε τα Υπουργεία Μεταφορών & Επικοινωνών και Εσωτερικών κλπ. και την Τροχαία για ηθική αυτουργία σε εγκλήματα εκ προμελέτης …

Τα εγκλήματα αφορούν την εσκεμμένη παραβίαση του STOP από οδηγούς ακόμα και επαγγελματίες και την πρόκληση δυστυχημάτων. Δεν έχω δει για παράδειγμα σχολικό να σταματά στο σήμα.

Όλοι οι αρμόδιοι φορείς αδιαφορούν επιδεκτικά και προκλητικά σε εκκλήσεις και υποδείξεις πολιτών και φορέων για να ασχοληθούν με το πρόβλημα και να επιβάλλουν την εφαρμογή των Νόμων. Από πού αντλούν άραγε όλοι αυτοί τη πεποίθηση ότι δεν είναι επιφορτισμένοι να κάνουν την εργασία για την οποία αμείβονται και ότι δεν θα έχουν καμιά συνέπεια για την αδιαφορία και την αδράνειά τους.

Η μόνη τιμωρία που έχει απομείνει για τους επιλήσμονες αυτούς είναι να εμπλακούν σε ατύχημα (δεν το ευχόμαστε) οι ίδιοι και τα μέλη της οικογένειάς τους και τότε θα καταλάβουν.

Η χώρα που μεταξύ των άλλων δεν εκπαιδεύει ηγέτες ...

Δείτε το εκπαιδευτικό σύστημα. Τα παιδιά βομβαρδίζονται με πληροφορίες, τις οποίες βαφτίζουμε γνώσεις, και το πολύ-πολύ να τους ζητάμε να επαναλάβουν γραπτώς το περιεχόμενο του βιβλίου.

Η Φυσική και η Χημεία και η Βιολογία διδάσκονται όπως τα Θρησκευτικά. Η ουσία είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να αναπτύσσουν και να υπερασπίζονται απόψεις, να επιχειρηματολογούν, να τεκμηριώνουν το λόγο τους, να συνεργάζονται, να ανατρέχουν σε πηγές, να διευθύνουν συζητήσεις και ομάδες, με λίγα λόγια να αναπτυσσόσουν ικανότητες και τεχνικές που έχουν οι ηγέτες.

Έτσι η ανάδειξη ηγετών επαφίεται στη φυσική επιλογή και στην τύχη. Αλλά και τότε έχουν να αντιμετωπίσουν το κατεστημένο, τις παρέες, το σύστημα, τους πολιτικούς. Δηλαδή μηδαμινές δυνατότητες ανάδειξής τους.

Γιατί ξαφνικά όλοι φωνάζουν και απαιτούν …

Πρώτα απ’ όλα μιλάμε για υγιές φαινόμενο, παρά τα παρατράγουδα και τα φάλτσα. Επίσης αποτελεί ένδειξη αλλαγής κλίματος και της έκφρασης μεγάλων προσδοκιών και ανάγκης επίλυσης χρόνιων, δυσεπίλυτων και ουσιαστικών προβλημάτων που ταλανίζουν επί πάρα πολλά χρόνια την Ελληνική Κοινωνία.

Το ζητούμενο είναι πως η διαμαρτυρία γίνεται συμμετοχή σε ουσιαστικό διάλογο προς επιλογή και εφαρμογή βέλτιστων ρυθμίσεων και λύσεων.

Η κυβέρνηση μετά το 2004 εκλήθη να εισάγει νέο ήθος, νέες διεργασίες και νέες τεχνολογίες προκειμένου να υλοποιηθεί ο εξαιρετικά σημαντικός και καινοτόμος στόχος της Επανίδρυσης του Κράτους. Στόχος που πρέπει να πιστωθεί αποκλειστικά στον κ. Πρωθυπουργό.

Ωστόσο γρήγορα οι πολίτες διαπιστώνουμε ότι από τα τρία συστατικά ήθος, διεργασίες και τεχνολογίες κανένα δεν δρομολογήθηκε και αξιοποιήθηκε στο βαθμό και με τη σοβαρότητα που απαιτείται.

Έτσι η χώρα παραμένει οπισθοδρομική, αναποτελεσματική και διεφθαρμένη και ο κόσμος εξακολουθεί να διαμαρτύρεται και να απογοητεύεται. Φυσικά δεν μιλάμε για τους επαγγελματίες αντιρρησίες, τις συντεχνίες και τους προνομιούχους που αντιδρούν προκειμένου να διατηρηθούν τα κεκτημένα απαράδεκτα προνόμια.

Ισότητα για λίγους …

Έχουμε δημοκρατία μας λένε και φροντίζουν να εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες για όλους. Εύγε.

Στην πραγματικότητα όμως βλέπουμε διαρκώς τα παιδιά και τα εγγόνια των πολιτικών, των παραγόντων της δημόσιας ζωής και κάθε είδους παρατρεχάμενους να «εκπαιδεύονται διαφορετικά» και να εμφανίζονται ως διάττοντες αστέρες και δυστυχώς να καταλαμβάνουν όλες τις καλές και σημαντικές θέσεις που αποφέρουν είτε οικονομικό όφελος είτε ισχύ και δυνατότητα παρέμβασης και επηρεασμού. Τις πιο πολλές φορές χωρίς να το αξίζουν καν!

Τι ευκαιρίες δίνονται στους αποδεδειγμένα ικανούς αλλά άγνωστους;

Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει διαψεύσει όλες τις θεωρίες (τίποτε δεν ισχύει εδώ και όλες οι θεωρίες έχουν διαψευστεί παταγωδώς) αλλά και δεν λειτουργεί καν και το τυχαίο. Η απόδειξη; Αν λειτουργούσε, θα είχαμε κάποια επιτυχία σε κάποιο τομέα, κάποτε.

Το «σύστημα» σε όλο το μεγαλείο του. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

Μήπως πρέπει να «παρανομούν» οι αρμόδιοι για να προστατεύονται οι νομιμόφρονες πολίτες …

Ακούστε ένα παράδειγμα: Συλλαμβάνουμε φοιτητές στις αίθουσες όπου οι φοιτητές μετέχουν σε γραπτές εξετάσεις να αντιγράφουν μέσω κινητών τηλεφώνων. Το γραπτό μηδενίζεται, ωστόσο κανείς δεν παραπέμπεται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο και έτσι η παράνομη πράξη δεν τιμωρείται. Οι φοιτητές απαιτούν την επιστροφή της συσκευής, του μέσου τέλεσης του εγκλήματος και της απόδειξής του. Οι συνάδελφοι επικαλούνται ότι δεν υπάρχει σχετικός νόμος και συμφωνούν με αυτόν που τους εμπαίζει και παρανομεί και του το επιστρέφουν αυθωρί και παραχρήμα.

Μα οι καθηγητές είναι αρχή και έχουν όχι μόνο τη νομιμοποίηση αλλά και τα καθήκον να προστατεύσουν την εικόνα του Πανεπιστημίου, τους ειλικρινώς διαγωνιζόμενους και ευπειθείς φοιτητές και τις αξίες της εκπαίδευσης και του πολιτισμού.

Πιστεύουμε ότι οι νόμοι δεν είναι πανάκεια. Αρκεί η δεοντολογία και η «κρίση δικαίου ανδρός»

Στον παραλογισμό της σημερινής Ελλάδας κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει πρωτοβουλίες και να ενεργήσει «αν δεν είναι γραμμένο σε νόμο»!

Πιστεύουμε ότι πρόκειται για την απαρχή του τέλους και την αποποίηση κάθε ευθύνης, παρά το γεγονός της μισθοδοσίας για την «επιτέλεση του καθήκοντος».

Η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων να παραδειγματιστεί από τους Αυστριακούς …

Οι αυστριακοί έδωσαν αμέσως στη δημοσιότητα το όνομα και τη φωτογραφία του εγκληματία.

Το σύστημα στην Ελλάδα έχει αποφασίσει ότι πρέπει να προστατεύονται οι εγκληματίες και να είναι ελεύθεροι να συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους μέχρι να καταδικαστούν, αν καταδικαστούν και όταν θα είναι και πάλι (μάλλον σύντομα) ελεύθεροι. Αλήθεια έμαθε κανείς και ποιος ήταν ο ευυπόληπτος μεγάλης ηλικίας κύριος των βορείων προαστίων που διακινούσε παιδικό πορνογραφικό υλικό και αν δικάστηκε;

Έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν με το θέμα των προσωπικών δεδομένων (βλέπετε σχόλιο της 18ης Σεπτεμβρίου 2007).

Η τιμωρία των απαράδεκτων αρμοδίων και νομοθετούντων είναι να χτυπήσει την πόρτα τους η δυστυχία της εγκληματικής ενέργειας σε προσφιλή τους πρόσωπα και ίσως τότε καταλάβουν.

Μήπως η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας αναζητεί το νέο θύμα της …

Παρακολουθούμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο Υπουργείο Υγείας. Οι πολίτες βέβαια έχουν πλήρως απογοητευθεί και δεν είναι πλέον σε θέση να παρακολουθήσουν τις καντρίλιες των κυβερνώντων σχετικά με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Άλλωστε το πρόβλημα παραμένει άλυτο ή καλύτερα το απωθούν στο μέλλον όλες οι Κυβερνήσεις από την ώρα που ο μακαρίτης υπουργός Σπύρος Δοξιάδης εγκαινίασε το πρώτο Κέντρο Υγείας αστικού τύπου στη Σίνδο (το 1979, αν δεν κάνουμε λάθος).

Τώρα που είπαμε για μακαρίτη μήπως αυτό είναι και το νόημα τη πολιτικής, ότι όσο αργούμε τόσο καλύτερα, τόσο περισσότεροι μακαρίτες;

Οι εμπειρίες μας ανάγονται στην αγωνιώδη προσπάθεια που κάναμε από το 1989 (και κράτησε 10 ολόκληρα χρόνια) να εισαχθούν οι πρωτοεμφανιζόμενες τότε νέες τηλεματικές τεχνολογίες στην Υγεία και ιδιαιτέρα στην ΠΦΥ. Ο πόλεμος που εξαπολύθηκε από το κατεστημένο ήταν λυσσαλέος και οι κκ. Υπουργοί αποδείχτηκαν άβουλα όντα σε πλήρη άγνοια ή πλήρη γνώση αλλά εναντίων των ασθενών (ο καθείς για τους δικούς του λόγους).

Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν είδαμε τον κ. Υπουργό προτού ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις να αποπέμπεται από τον πρωθυπουργό, τον επόμενο να παγώνει το θέμα, να το επαναφέρει η νέα διακυβέρνηση, να φεύγει για δήμαρχος ο επόμενος και να εξαγγέλλεται και πάλι το θέμα από τον νυν.

Νυν και αεί;

Περιμένουμε να δούμε και μακάρι οι συλλογισμοί μας να μην είναι ορθοί.

Οι εμφανώς ακριβά κουστουμαρισμένοι κύριοι που κόπτονται για την ακρίβεια και τη καθημερινότητα των φτωχών πολιτών …

Φαινόμενα των καιρών και της επικαιρότητας. Αλλά πασπαλισμένη με άφθονη υποκρισία, έλλειψη εντιμότητας και εν πολλοίς ξετσιπωσιά.

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ακρίβεια (αλήθεια) που πλήττει όλους τους Έλληνες (μόνον) και θα κάνουν μαύρες εορτές (άλλα δείχνει η πραγματικότητα), λες και η ακρίβεια χτυπάει μόνο ειδικές μέρες του έτους. Ασφαλώς κάθε χρόνο όλα είναι ακριβότερα γι’ αυτό υπάρχουν και οι αυξήσεις και στους μισθωτούς-καταναλωτές (οι διαφορές απόψεων λύνονται με διάλογο και όχι τις προσφιλείς σε κάποιους απεργίες).

Δεν γνωρίζουμε τα πάντα (εμείς), για αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά της παγκόσμιας οικονομίας εντός της οποίας βρισκόμαστε. Ωστόσο πρέπει να επισημανθεί ότι και εμείς ως παραγωγοί ή παροχείς υπηρεσιών αυξάνουμε τα τιμολόγιά μας γιατί έτσι επιδιώκομε μεγαλύτερο εισόδημα και μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Εν ολίγοις φαύλος κύκλος.

Άλλωστε και οι ακριβά κουστουμαρισμένοι κύριοι πρώτοι από όλους αύξησαν τα τιμολόγιά τους (πράγμα που εξόργισε όλους).

Τους παρακαλούμε να σταματήσουν το ετήσιο και περιοδικό παραλήρημά τους όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και να συνεργαστούν με τους άλλους κουστουμαρισμένους της κυβέρνησης που βρίσκονται στον αντίποδα και τα βρίσκουν όλα καλά (εξ ιδίων τα αλλότρια) και να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό που θα γνωρίζει ποιος έχει ανάγκη και αυτός και μόνον θα προστατεύεται και θα ενισχύεται. Άλλωστε οι νέες τεχνολογίες κάνουν ένα τέτοιο έργο σχετικά απλό και αποτελεσματικό.

Η χώρα στον αυτόματο πιλότο (που αμφιβάλλουμε αν λειτουργεί και αυτός ικανοποιητικά) …

Η κατάσταση της χώρας μας θυμίζει το τραγικό συμβάν του κυπριακού αεροσκάφους που συντρίβει στην Αττική.

Πετούσε επί ώρες με «αυτόματο πιλότο» και κανείς αρμόδιος δεν είχε αντιληφθεί τίποτε - σύστημα εναέριας κυκλοφορίας, πολεμική αεροπορία, διεθνής αερολιμένας Αθηνών, υπουργοί, επιτελεία, πολιτική προστασία (φανταζόμαστε ότι και άλλοι πολλοί). Μαζί με το αεροπλάνο συνετρίβει και ο μύθος της οργανωμένης και ευρωπαϊκών προδιαγραφών χώρας. Βεβαία σοφρώνως ποιώντες όλοι εσιώπησαν και άφησαν τη λήθη να δώσει τη λύση στη σύγχρονη τραγωδία.

Τα ερωτήματα σχετικά με την Ελλάδα είναι τα εξής:
1. Πότε θα τελειώσουν τα καύσιμα;
2. Τι θα συμβεί όταν αντιληφθούμε την έκτακτη κατάσταση και επιχειρήσουμε να την αντιμετωπίσουμε;
3. Θα υπάρχει κάποιος επί κεφαλής ή ο ένας θα περιμένει τον άλλον να ενεργήσει; (Υπάρχει και η άποψη να κάνουμε δημοψήφισμα)
4. Το λάθος θα αποδοθεί στον πιλότο, στους επιβάτες, στους μηχανισμούς εδάφους, στη κακή μας τύχη, στη μοίρα; (μάλλον ως συνήθως δεν θα βρουν άκρη οι διασωθέντες, αν υπάρξουν)

Πάντα πιστεύαμε ότι οι καλύτεροι φίλοι μας είναι οι Τούρκοι (και επ’ αυτού είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε διευκρινίσεις). Τώρα τελευταία προστέθηκαν και οι Σκοπιανοί.

Πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια ...

Διαβάσαμε το κείμενο που αλιεύσαμε από την έγκριτη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ της 24ης Απριλίου 2008 (αναδημοσιεύεται στο http://asclepieionpark.med.uoa.gr/AttikoParkoVravronas/ , με τίτλο «Γιατί έφυγα από την Greenpeace». Δεν μπορούμε να διασταυρώσουμε πηγές και να αποφανθούμε επί της εγκυρότητας, όμως όλες οι αναφερόμενες πηγές είναι σοβαρές.

Επειδή η αλήθεια είναι υπεράνω όλων, εμάς μας κάνει εντύπωση ότι όλοι σχεδόν στην Ελλάδα (αυτοί που μιλάνε καθημερινώς, δεν εννοούμε τους πολίτες) θεωρούν θέσφατα αυτά που προβάλλει η Greenpeace και δεν υφίσταται ποτέ αντίλογος ούτε για τις απόψεις ούτε για τα άτομα.

Ίσως ένας διάλογος επί του προκειμένου θα μας κάνει καλό.

Το ξαναείπαμε: Διαλύστε την άχρηστη Πρόνοια και δημιουργήστε κάτι καλύτερο …

Το σύστημα είναι τόσο αχρείο που δεν συγκινείται με τίποτε. Τελευταίο κρούσμα η τραγική νεαρή Ρουμανικής καταγωγής κοπέλα που θυσιάστηκε ως νέα Ιφιγένεια στη χωματερή στης σύγχρονης Ελληνικής κουλτούρας, της σκουπιδοκουλτούρας.

Απόντες άπαντες, πρόνοια, εκκλησία, διοίκηση, δήμοι, κοινωνία (υμών συμπεριλαμβανομένων), μέσα ενημέρωσης, πνευματική ηγεσία κλπ. κλπ. Προφανώς όλοι είμαστε διαπλεκόμενοι στη τραγική αυτή χώρα που έτσι αποφασίζουν και έτσι την έχουν καταντήσει τα κόμματα.

Το αγωνιώδες ερώτημα είναι αν υπάρχει κάποια ελπίδα και αν ειδικά οι νέοι μας μπορούν να προσβλέπουν σε ένα καλύτερο και περισσότερο ανθρώπινο μέλλον. Ταυτόχρονα αυτό που βλέπουμε όλοι είναι να εκπαιδεύονται στα σχολεία και στη κοινωνία με τα παραδείγματα που προσφέρει αφειδώς, να αποδέχονται τα πάντα ως αναγκαίο κακό ή καλή και αποδεκτή πρακτική.

Πως καταντήσατε την Αθήνα …

Διαβάσαμε τη δημοσκόπηση για την Αθήνα (Καθημερινή 20 Απριλίου 2008). Θλίψη και πάλι θλίψη.

Βέβαια η δημοσκόπηση κατέγραψε με αριθμούς αυτό που βιώνουμε καθημερινά οι Αθηναίοι πολίτες - αλλά και οι πολίτες του Λεκανοπεδίου. Με μία λέξη υπάρχει ανύπαρκτη ηγεσία, ακυβερνησία και χορός διαπλεκόμενων συμφερόντων και εκμετάλλευση από συντεχνίες και παρέες και ομάδες κάθε ικμάδας του τόπου και του πολιτισμού του.

Ο κ. Δήμαρχος δεν άντεξε τα δεινά της Υγείας – αν και ειδικός, ιατρός βέβαια και όχι διαχειριστής – και συνέλλαβε την ιδέα της ηρωικής εξόδου προς τον Δήμο (να υποθέσουμε ότι αιτία ήταν η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;). Το Κόμμα τα χρειάστηκε και συμφώνησε, ίσως και με την πονηρή σκέψη της αποτυχίας και άρα της τιμωρίας. Μύλος. Τα αποτέλεσμα οικτρό και μια ρυπαρή ακυβέρνητη πόλη και ένας φουκαράς πρώτος πολίτης. Όλα αυτά βέβαια στου κασίδη το κεφάλι για ακόμα μια φορά.

Τα κόμματα για μια ακόμα φορά μας υποχρεώνουν να υποστούμε τις συνέπειες των άστοχων και παράλογων επιλογών τους.

Πουθενά φως. Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα σκατά; Αγωνιώδες ερώτημα χωρίς να γνωρίζουμε την απάντηση και χειρότερο όλων τη λύση εξόδου.

Η χώρα των μουτρωμένων, επιθετικών και απρόθυμων υπαλλήλων …

Ο πολίτης και ο καταναλωτής αγαθών και υπηρεσιών βρίσκεται καθημερινώς αντιμέτωπος με απρόθυμους, μουτρωμένους και σε πολλές περιπτώσεις επιθετικών υπαλλήλων.

Έχει επί πλέον όλους εκείνους που μιλάνε συνεχώς για την εξαιρετική ελληνική φιλοξενία και εγκαρδιότητα των Ελλήνων. Μάλλον ονειρεύονται ή μας εμπαίζουν ή προσπαθούν να μας παραπλανήσουν. Αλλά η πραγματικότητα άλλα λέει και όλοι μας είμαστε μάρτυρες της άθλιας αυτής συμπεριφοράς.

Προφανώς ούτε και εμείς εξαιρούμαστε.