Η κατάσταση της χώρας μας θυμίζει το τραγικό συμβάν του κυπριακού αεροσκάφους που συντρίβει στην Αττική.
Πετούσε επί ώρες με «αυτόματο πιλότο» και κανείς αρμόδιος δεν είχε αντιληφθεί τίποτε - σύστημα εναέριας κυκλοφορίας, πολεμική αεροπορία, διεθνής αερολιμένας Αθηνών, υπουργοί, επιτελεία, πολιτική προστασία (φανταζόμαστε ότι και άλλοι πολλοί). Μαζί με το αεροπλάνο συνετρίβει και ο μύθος της οργανωμένης και ευρωπαϊκών προδιαγραφών χώρας. Βεβαία σοφρώνως ποιώντες όλοι εσιώπησαν και άφησαν τη λήθη να δώσει τη λύση στη σύγχρονη τραγωδία.
Τα ερωτήματα σχετικά με την Ελλάδα είναι τα εξής:
1. Πότε θα τελειώσουν τα καύσιμα;
2. Τι θα συμβεί όταν αντιληφθούμε την έκτακτη κατάσταση και επιχειρήσουμε να την αντιμετωπίσουμε;
3. Θα υπάρχει κάποιος επί κεφαλής ή ο ένας θα περιμένει τον άλλον να ενεργήσει; (Υπάρχει και η άποψη να κάνουμε δημοψήφισμα)
4. Το λάθος θα αποδοθεί στον πιλότο, στους επιβάτες, στους μηχανισμούς εδάφους, στη κακή μας τύχη, στη μοίρα; (μάλλον ως συνήθως δεν θα βρουν άκρη οι διασωθέντες, αν υπάρξουν)
Πάντα πιστεύαμε ότι οι καλύτεροι φίλοι μας είναι οι Τούρκοι (και επ’ αυτού είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε διευκρινίσεις). Τώρα τελευταία προστέθηκαν και οι Σκοπιανοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου