Μερικές απλές απορίες αναζητούν σοβαρή απάντηση …

Γιατί ακούμε μόνον τις δηλώσεις απεργών και συνδικαλιστών, αλλά ποτέ τις θέσεις και τα επιχειρήματα της εργοδοσίας;
Η απεργία είναι ιερό δικαίωμα λένε κάποιοι. Γιατί δεν προστατεύεται το δικαίωμα στην εργασία;
Γιατί οι προπηλακισμοί πολιτών που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις εκείνων που εκφράζουν «δυναμικές μειοψηφίες» δεν καταδικάζονται και δεν τιμωρούνται ποτέ;
Γιατί οι απεργίες στον δημόσιο τομέα έχουν 100% επιτυχία;
Γιατί οι συνδικαλιστές είναι πάντοτε υπεράνω των νόμων;
Γιατί έχουν εξασφαλίσει ατιμωρησία τα αδικήματα καταλήψεως δημοσίων χώρων και εγκαταστάσεων;
Γιατί τα ΑΕΙ έχουν «εξελιχθεί» σε ιδρύματα Αναπληρωτών καθηγητών;
Γιατί δεν συλλαμβάνονται αμέσως όσοι παραβιάζουν εσκεμμένως το STOP;
Γιατί ο εμπρησμός και η ρύπανση του περιβάλλοντος δεν είναι ιδιώνυμα αδικήματα;
Γιατί οι οδηγοί ταξί είναι ασύδοτοι και σπανίως χρησιμοποιούν ταξίμετρο;
Γιατί οι περιπτεράδες παραβιάζουν προκλητικά τις διατάξεις υγιεινής των τροφίμων;
Γιατί οι γονείς είναι απόντες από τα δρώμενα στα σχολεία;
Γιατί υπουργοί δεν εφαρμόζουν τους νόμους;

Θα μου πείτε βέβαια ότι «τα γιατί και τα διότι φάγανε τον Παναγιώτη», αλλά δε μπορεί κανείς να είναι και στραβός και κουφός και αρτιμελής και πλούσιος …