Την ακύρωση των
απολύσεων δέκα εργαζομένων της ΕΡΤ, μετά το αιφνίδιο κλείσιμό της, αποφάσισε το
Μονομελές Πρωτοδικείο, το οποίο ωστόσο δεν ορίζει άμεσα εκτελεστή την απόφαση
του.
Το δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγαν οι δέκα απολυμένοι της ΕΡΤ, με την υπ΄αριθμόν 2732/14 απόφαση, που εξέδωσε, κρίνει άκυρες τις απολύσεις τους και υποχρεώνει το ελληνικό Δημόσιο, ως διάδοχο της ΕΡΤ, να αποδεχθεί τις υπηρεσίες των εναγόντων στις θέσεις που είχαν προ την απόλυση και με τους ίδιους μισθούς.
Το δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγαν οι δέκα απολυμένοι της ΕΡΤ, με την υπ΄αριθμόν 2732/14 απόφαση, που εξέδωσε, κρίνει άκυρες τις απολύσεις τους και υποχρεώνει το ελληνικό Δημόσιο, ως διάδοχο της ΕΡΤ, να αποδεχθεί τις υπηρεσίες των εναγόντων στις θέσεις που είχαν προ την απόλυση και με τους ίδιους μισθούς.
Ορίζει, επίσης,
πρόστιμο 100 ευρώ για κάθε μέρα που το εναγόμενο Δημόσιο δεν εφαρμόζει την
απόφαση του δικαστηρίου και θα αρνείται τις υπηρεσίες κάθε εργαζόμενου. Ωστόσο,
όπως επισημαίνεται, η απόφαση δεν έχει άμεσα εκτελεστό χαρακτήρα. Τον περασμένο
Μάιο είχε εκδοθεί αντίστοιχη απόφαση και από το Πρωτοδικείο Ηρακλείου Κρήτης το
οποίο έκρινε άκυρες τις απολύσεις 20 εργαζομένων της ΕΡΤ, επιδικάζοντας μάλιστα
αποζημιώσεις ύψους 9.000 - 13.000 ευρώ στον καθένα από αυτούς. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ 09.09.2014 ).
Ω Ελλάς χώρα των
θαυμάτων.
Αυθόρμητα στο μυαλό
μας έρχονται μερικές λογικές απορίες:
1.
Όταν
επιχειρηματίας (ιδιώτης ή το δημόσιο) προσλαμβάνει υπαλλήλους, δεν θα πρέπει να
πληροφορείται εγγράφως και λεπτομερώς ότι, ότι και να γίνει στο μέλλον δεν
μπορεί να απολύσει εργαζόμενο; Τα Πρωτοδικεία καιροφυλακτούν και θα αποδώσουν
αμέσως «τη δικαιοσύνη τους», αλλά πάντοτε υπέρ των «εργαζομένων»
2.
Τα σεβαστά
Πρωτοδικεία και οι άλλες δικαστικές μονάδες πρεσβεύουν ακράδαντα ότι στην
Ελληνική κοινωνία δεν επιτρέπονται μεταβολές, αλλαγές, διαφοροποιήσεις,
τερματισμός δραστηριοτήτων, διαφορετικές απόψεις. Επιτρέπονται μόνον ότι είναι και
όπως είναι σήμερα εν λειτουργία και τίποτε άλλο; Απολύτως τίποτε;
3.
Άραγε τα
σεβαστά Πρωτοδικεία εξετάζουν αν οι εργαζόμενοι που απολύονται έχουν
αντικείμενο εργασίας, αν η επιχείρηση έχει έσοδα, αν οι συνθήκες της αγοράς ή
και της κοινωνίας επιβάλλουν αλλαγές στις δομές, τη σύνθεση του προσωπικού, τις
ειδικότητες, τα προσόντα, τα αποτελέσματα των διαδικασιών αξιολόγησης; Και άλλα
σχετικά που κάθε νουνεχής επιχειρηματίας πρέπει να λαμβάνει υπόψη του, όπως
άλλωστε και κάθε πολίτης όσον αφορά τα του οίκου του;
4.
Υπάρχουν άραγε
ευθύνες των δικαστών για ανεπάρκεια, έλλειψη λογικής, επηρεασμού από κομματικές συμπάθειες και γραμμές,
ανευθυνότητα, αδυναμία αξιολόγησης των επιπτώσεων των αποφάσεων, ανυπαρξία
αξιολογήσεως του έργου των;
5.
Λαμβάνονται
ποτέ υπόψη από τις δικαστικές αρχές ότι επιχειρηματίας ή το δημόσιο μπορεί να
θέλει και ίσως να πρέπει να διαφοροποιήσει τις δραστηριότητές του και άρα και να
τερματίσει ορισμένες εξ αυτών και ίσως χωρίς να δημιουργήσει νέες;
6.
Υπάρχει διαδικασία
επιβράβευσης επιχειρηματιών ή του δημοσίου όταν δημιουργούνται νέες δραστηριότητες
και νέες θέσεις εργασίας ή μόνον καταδίκη και κατακραυγή για την απώλεια θέσεων
εργασίας ακόμα και ακατάλληλων υπαλλήλων;
7.
Μάλλον θα υπάρχουν
και άλλες απορίες στα μυαλά άλλων πολιτών
Ελπίζω να πάρουμε,
πειστικές απαντήσεις από την εξαιρετικά ευαίσθητη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς
της που με τόση φροντίδα και αγάπη αντιμετωπίζουν από ανέκαθεν και ανιδιοτελώς
τους Έλληνες πολίτες.
Αν παρ’ ελπίδα δεν
λάβουμε απάντηση, τότε θα δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι «κάτι σάπιο υπάρχει
στο βασίλειο …»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου