Βαρεθήκαμε την ανάλυση. Έχει κανείς λύσεις να προτείνει και καλύτερα να εφαρμόσει;

Αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε ένα νέο δράμα να εκτυλίσσεται στη χώρα. Δεν έχει ενέργεια, δεν έχει χρηματιστήριο, φοβάται τις διεθνείς σχέσεις, αντιμετωπίζει απεργιακό κλοιό εκ μέρους των βολεμένων και όλα τα άλλα μάλλον υπολειτουργούν και μόνο με αυτόματο πιλότο.

Ακούμε όλους πρωθυπουργό, υπουργούς, αντιπολίτευση, συνδικαλιστές, επιστήμονες, αρμοδίους να μας λένε τι γίνεται και ίσως γιατί γίνεται.

Μετά κλείνουν τα μικρόφωνα, πάνε σπίτι τους και μας αφήνουν στην μοίρα μας, στα προβλήματά μας και στην αγανάκτησή μας. Προφανώς ελπίζουν ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δώσει τις λύσεις (καλές ή κακές αδιάφορο προφανώς).

Βρείτε και δώστε λύσεις στα προβλήματά μας. Επιλέξτε και επιβάλετε λύσεις άμεσα και αποτελεσματικά. Δώστε ελπίδα στους νέους και τους απόμαχους. Ενθαρρύνετε τη σύγχρονη εκπαίδευση, την επιχειρηματικότητα, τη καινοτομία, την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, την ποιότητα, την εξοικονόμηση ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, την υγιεινή και την ασφάλεια στην εργασία, τη δημόσια τάξη, κλπ. κλπ. (οι αναφορές είναι ενδεικτικές)

Σύγχρονη ελληνική κοινωνία ή σύγχρονος μεσαίων…

Έχουμε παρακολουθήσει ορισμένα από τα τεκταινόμενα στο νησί της Νάξου. Η προσέγγιση είναι να ικανοποιήσουμε τους περιπτεράδες, τους καταστηματάρχες, τους κατέχοντες εν ολίγοις και όχι να αντιμετωπιστούν οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας τόσο άμεσα αλλά και ιδιαίτερα του απώτερου μέλλοντος. Ο ορίζοντας των αρμοδίων αρχόντων είναι οι επόμενες εκλογές και το προσωπικό τους συμφέρον. Τίποτε άλλο.

Χαρακτηριστική περίπτωση το λιμάνι της Νάξου και η ασφυξία της πόλεως εξαιτίας των επιλογών των αρμοδίων. Στο λιμάνι εναλλάσσονται οι επιβατικές και εμπορικές δραστηριότητες με πολλούς και μεγάλους κινδύνους για όλους.

Οι τοπικοί παράγοντες αλλά και άλλοι αρμόδιοι σε ανώτερα κλιμάκια της διοικητικής ιεραρχίας αδυνατούν ακόμα και να συζητήσουν τη κατασκευή ενός νέου εμπορικού λιμανιού που θα καλύψει κυρίως τις ανάγκες των επόμενων 20-50 ετών τουλάχιστον και δώσει νέες αναπτυξιακές δυνατότητες στην πόλη και το νησί της Νάξου.

Προτείνουμε υποτίμηση του € …

Πριν αρκετά χρόνια, την εποχή που η ακρίβεια είχε δημιουργήσει την ιδέα να εκδοθούν χαρτονομίσματα του 1 και 2 €, προτείναμε στην ΕΚΤ (και μάλιστα με ηλεκτρονικό μήνυμα που είχαμε αποστείλει στον Αντιπρόεδρο κ. Λ. Παπαδήμο) να υποτιμηθεί το € κατά 10 φορές και η αντιστοιχία του για τη Ελλάδα για παράδειγμα να γίνει 34,075 δρχ. αντί της 340,75 που είναι σήμερα.

Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργείται στους πολίτες η αίσθηση ότι πληρώνουν περισσότερα χρήματα και άρα θα είναι περισσότερο προσεκτικοί στη διάθεση των χρημάτων τους. Προφανώς βέβαια οι τιμές των προϊόντων θα παραμείνουν οι ίδιες, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει. Επί πλέον οι πολίτες θα είναι περισσότερο προσεκτικοί στη διαχείριση των κερμάτων και ιδιαίτερα των λεπτών, που τώρα μάλλον τα θεωρούν «βάρος» και δεν τα υπολογίζουν, παρά τη σημαντική αξία τους.

Η ρύθμιση θα είναι ευνοϊκή για όλες τις χώρες που το νόμισμά τους είχε μικρή σχετικά αξία σε σχέση με το € (π.χ. Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Βέλγιο αλλά και τις άλλες όπως Γαλλία κλπ.)

Κακοτεχνίες σημαίνει διαπλοκή ή διαπλοκή σημαίνει κακοτεχνίες;

Δεν έχουμε δει ποτέ και κυριολεκτούμε, ολοκληρωμένο τεχνικό έργο στην Ελλάδα. Επίσης δεν έχουμε δει ποτέ ποιοτικό έργο, όπως διαπιστώνει κανείς στη βόρεια Ευρώπη.

Ακόμα και όταν παραδοθεί κάποιο έργο «ολοκληρωμένο» βλέπουμε εγκαταλελειμμένα μπάζα, υλικά, ξεχαρβαλωμένα μηχανήματα, άθλια τελειώματα, σπασμένα στοιχεία, κακές στρώσεις, άθλια και υποβαθμισμένα φρεάτια, οδικοί τάπητες που ξεχαρβαλώνονται με την πρώτη βροχή και το πέρασμα του πρώτου βαρέως οχήματος, λύσεις πέραν της λογικής, κλπ. κλπ., δηλαδή κακοτεχνίες «ων ουκ έστιν αριθμός». Αυτά αφορούν από μικρά δημοτικά έργα (κυρίως πλατείες, πεζοδρόμια κα πεζόδρομοι) και έως τεράστιας έκτασης δημόσια έργα υποδομών (π.χ. Μαλακάσα, Τσακώνα, Ατική οδός κα.)

Οι αρμόδιοι δεν βλέπουν τίποτε και μετά τυχόν διαμαρτυρίες και καταγγελίες οργανώνουν νέες εργολαβίες αποκατάστασης που και αυτές έχουν τελικώς το ίδιο αποτέλεσμα.

Δεν είδαμε και δεν ακούσαμε ποτέ αρμόδιος να εγκαλείται για παράλειψη, ανοχή, αποδοχή κακοτεχνιών ή παράβαση καθήκοντος.

Το σύστημα λειτουργεί άψογα και θα θέλαμε να πούμε στους Ιταλούς φίλους μας να διδαχτούν από την Ελλάδα και να μην είναι εκτεθειμένοι σε εκστρατείες του τύπου «καθαρά χέρια» που τους διέσυρε και καταρράκωσε τη φήμη τους πριν αρκετά χρόνια.

Η αδέκαστη δικαστική εξουσία και το κοινωνικό Ελληνικό κράτος …

Διαβάσαμε την είδηση ότι το Εφετείο μείωσε σε 13,6 έτη την πρωτόδικη ποινή των 25 ετών κατά συγχώνευση που είχε επιβληθεί στον Λ. Στάθη για ξέπλυμα βρώμικού χρήματος και ενεργητική δωροδοκία δικαστού. Πρωτοδίκως έχε κριθεί ένοχος με την επιβαρυντική περίσταση ότι τέλεσε τις άδικες πράξεις που του αποδίδονται κατ΄ επάγγελμα και δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό.

Φαίνεται ότι οι Έλληνες λυπούνται όλους όσους υφίστανται κάποια ποινή και είναι επιδεκτικοί στην προστασία των παρανομούντων ώστε να μην υποστεί τελικά μεγάλη ζημιά και να συνεχίσει τη ζωή του απερίσπαστος και με νέες προοπτικές. Δηλαδή ότι έγινε έγινε και ο άνθρωπος πρέπει να συνεχίσει να ζει όπως παλιά!

Τα ίδια έγιναν και με τον κ. Αντιπρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου που παρά τα 15 χρόνια κάθειρξη είναι από καιρό έξω (εκτός φυλακής) και μπορεί να ζει ελεύθερος και απερίσπαστος. Ίσως να του έχει δοθεί και η άδεια να διδάσκει.

Η συμπεριφορά της Ελληνικής Πολιτείας και του Κράτους είναι εξαιρετικό παράδειγμα για τους νέους. Προφανώς το σύστημα λέει «εμπρός τίποτε δεν πρέπει να σε σταματά, και αν συμβεί κάτι στραβό μην ανησυχείς, εδώ είμαστε εμείς να σε φροντίσουμε».

Τι να πουν οι νομιμόφρονες και συνεπείς Έλληνες. Εκφράζω τη πίκρα μου, την απογοήτευσή μου και την αγανάκτησή μου που σέβομαι τους νόμους, τους πλησίων μου και την Πολιτεία.

ΥΓ: Ενώ ολοκληρώναμε το σχόλιο αυτό, δόθηκε στη δημοσιότητα η είδηση ότι αποφυλακίστηκε και ο πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου που είχε καταδικαστεί σε 25 ετή κάθειρξη.

Ραδιόφωνο σύγχρονο και ασχολούμενο με τα προβλήματα των πολιτών …

Το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο ενημέρωσης και συμμετοχής, ευέλικτο και αποτελεσματικό. Αντιδρά σε μηδενικό σχεδόν χρόνο, δεν σε καθηλώνει αλλά μπορεί κανείς να κάνει και άλλες εργασίες παράλληλα ενώ το ακούει, έχει αμεσότητα και ως δημόσιο μέσο απευθύνεται σε πολλούς και θα λέγαμε σε όλους.

Δυστυχώς οι αρμόδιοι και παχυλά αμειβόμενοι δεν έχουν προφανώς χρόνο να παρακολουθήσουν την πορεία του ραδιοφώνου του Σκαϊ και την ανάγκη που εκφράζουν οι πολίτες να διατυπώνουν απόψεις και επιχειρήματα, να πληροφορούν και να πληροφορούνται άμεσα και έγκυρα.

Ραδιοφωνικοί σταθμοί δομημένοι στις ανάγκες των πολιτών και της Κοινωνίας, ακούσαμε για πρώτη φορά στη Γερμανία και τη βόρεια Ευρώπη από τη δεκαετία του 1970, όταν δίδονταν ειδικές πληροφορίες για τη κίνηση στους αυτοκινητόδρομους και γενικά για τις κυκλοφοριακές συνθήκες.

Η δημόσια ΕΡΤ οφείλει να ασχοληθεί με τα θέματα των πολιτών και τις σύγχρονες εξελίξεις και όχι μόνο με τη διασκέδαση και τα αθλητικά κατά κόρον, τη Ευροβίζιον και εκπομπές του ποδαριού (όχι βέβαια όλες).

Αθήνα και πάλι Αθήνα …

Ματώνει η καρδιά κάθε Αθηναίου να βλέπει πως την κατάντησαν οι «επιχειρηματίες» με επί κεφαλής και ηγέτες τους δημάρχους της, αλλά και οι πολίτες της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Περίπτερα σουπερμάρκετ που πρέπει να κλείσουν άμεσα λόγω αθλίων συνθηκών υγιεινής, ρύπανσης και κατάληψης δημόσιου χώρου (π.χ. Ομόνοια)
• Πεζοδρόμια και πλατείες που ποτέ δεν συντηρούνται και είναι παγίδες για τους πεζούς (π.χ. Πλ. Συντάγματος)
• Υπαίθριες εκθέσεις μοτοσικλέτας επί των κεντρικών δρόμων (π.χ. Μιχαλακοπούλου)
• Ψοφοδεή δένδρα στόχοι κακών συμπολιτών, ζώων, αυτοκινήτων και εργολάβων δημοσίων έργων (παντού)
• Κεντρικοί δρόμοι χώροι στάθμευσης για κάθε πονηρό (π.χ. Ακαδημίας)
• Πεζόδρομοι μικροχωματερές (π.χ. Βουκουρεστίου)
• Πεζόδρομοι για τα μηχανάκια και τους ακράτητους «κυνηγούς πεζών» οδηγούς αυτοκινήτων (π.χ. πεζόδρομος Ερμού / Κεραμικός)
• Καφετέριες που καταλαμβάνουν κάθε ελεύθερο χώρο (π.χ. Ανδριανού)
• Σκουπίδια σε κάθε γωνία, κάθε στιγμή (παντού)
• Σκουριασμένοι στύλοι, πινακίδες, κολώνες (δεν ανακάλυψε ακόμα η δημοτική αρχή τα γαλβανισμένα)
• Αφισσορύπανση παντού (το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα διαπλοκής χαμηλού επιπέδου)
• Ελευθέρα δοβλέτια (π.χ. Ελευθεροτυπία και παλαιότερα-κυρίως ΔΟΛ)
• Δημοτική αστυνομία οπερέτα (π.χ Ερμού)
• Κλπ. κλπ.

Η Καβάλα δεν θέλει εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με λιθάνθρακα. Δεν μας είπε όμως τι είδους ανάπτυξη θέλει …

Οι τοπικοί άρχοντες οργανώνουν και ενθαρρύνουν τους πολίτες να αντιδράσουν σε κάποια πρωτοβουλία αρμοδίων φορέων προς επίλυση σημαντικών προβλημάτων που αναφύονται.

Καμιά αντίρρηση μέχρις εδώ, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι αυτοί πολίτες απαιτούν να έχουν επάρκεια του αγαθού που συζητείται και να έχουν οι τόποι τους ικανές αναπτυξιακές δυνατότητες.

Προτείνουμε λοιπόν στους τοπικούς άρχοντες αλλά και στην Κυβέρνηση να βρει τρόπους να συζητούν οι τοπικές κοινωνίες το είδος του μέλλοντος που επιθυμούν για τη περιοχή τους και να εκπονήσουν τις σχετικές πολιτικές και στρατηγικές – δηλαδή συγκεκριμένα προγράμματα.

Τότε μόνον θα μπορούμε να έχουμε άποψη και οι κινητοποιήσεις θα έχουν αντίκρισμα, ουσιαστική συνεισφορά και θετική εξέλιξη.

Κυριολεκτώ, κυριολεκτείς, κυριολεκτεί …

Μήπως ήλθε η ώρα κάποιος να επιβάλλει στους Έλληνες να κυριολεκτούν και ειδικότερα οι ταγοί και εκείνοι που εξασκούν επαγγέλματα που στηρίζονται στην ευχέρεια χρήσεως της γλώσσας π.χ. δημοσιογράφοι;

Η γλώσσα έχει ξεχειλώσει επικίνδυνα και γίνεται πλέον συστηματική χρήση συγκεκριμένων όρων προκειμένου να τονίσουν και να επιβάλλουν τα επιχειρήματά τους, πράξη απαράδεκτη και κατά την άποψή μας παράνομη.

(Σήμερα 27/2/2008 διαβάσαμε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ότι το ΕΣΡ εξέδωσε Οδηγία χρήσης της ελληνικής γλώσσας)

Συμμετοχή των προκαλούντων τη ρύπανση στις δαπάνες αντιρύπανσης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος …

Γράφαμε το 1998: Οι βιομηχανικές εταιρείες αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους λόγω της αύξησης της κατανάλωσης. Η αύξηση της κατανάλωσης προκαλεί αυξημένη ρύπανση από τις συσκευασίες ή τα απορρίμματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι κενές πλαστικές σακούλες και φιάλες νερού, τα δοχεία αλουμινίου των αναψυκτικών, οι τσίχλες (πραγματική αλλά και αισθητική ρύπανση ακόμα και σημαντικών αρχιτεκτονικών έργων), τα φίλτρα των τσιγάρων (ρύπανση παραλιών) κλπ. κλπ.

Πολλά εξ αυτών προκαλούν και πρόσθετα προβλήματα όπως πυρκαγιές.

Είναι λογικό αυτοί που ευθύνονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη πρόκληση της ρύπανσης να αναλάβουν ένα μέρος της δαπάνης προστασίας του περιβάλλοντος και της απομάκρυνσης των αιτίων της. Οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος είναι πολλοί, αλλά βασική ιδέα είναι η «αρχή της συν-υπευθυνότητας». Επί πλέον όλοι πρέπει να ενισχύσουν την έρευνα και τη τεχνολογία για φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες και απορριπτόμενα εξαρτήματα.

Άμεση προτεραιότητα σε πυκνό και αποτελεσματικό σιδηροδρομικό δίκτυο…

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 προσπαθήσαμε στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να διαμορφώσουμε ένα ερευνητικό-αναπτυξιακό πρόγραμμα με σκοπό τη χάραξη ενός κατάλληλου και σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου που θα κάλυπτε τις ανάγκες της Ελλάδος και θα δημιουργούσε παράλληλα υποδομές σχεδιασμού, επεξεργασίας, προσομοίωσης και μελέτης των λειτουργικών και αναπτυξιακών χαρακτηριστικών του δικτύου. Απλά αποτύχαμε, γιατί κανείς αρμόδιος δεν ήθελε να ακούσει κάτι σχετικό και γιατί δεν καταφέραμε να βρούμε πρόθυμους ερευνητές.

Σήμερα ύστερα από τόσο χρόνια, τόσες αποτυχίες και σπατάλες μάλλον το σύστημα παραμένει οπισθοδρομικό με απογοητευτικές επιδόσεις και μάλλον μηδενικές αναπτυξιακές προοπτικές. Ελπίζουμε η κατάσταση αυτή να μην κρατήσει περισσότερο και να επικρατήσει η λογική και ο κοινός νους.

Απαίσιες τσίχλες …

Μας αρέσουν, τις μασάμε, περιορίζουν τη κακοσμία του στόματος αλλά και ρυπαίνουν άθλια το περιβάλλον όταν τις βαρεθούμε ή τις φτύνουμε – συνήθως όπου μας βολεύει αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα.

Στη δήμαρχο κα Μπακογιάννη είχαμε προτείνει να κατασκευαστούν με χορηγία (έναντι ίσως διαφημίσεων) μπλοκ από αδιάβροχο χαρτί τα οποία θα τοποθετούνταν σε κολώνες ή δένδρα και θα γίνονταν έκκληση προς τους πολίτες να τοποθετούν (κολλούν) τις τσίχλες που απορρίπτουν εκεί. Όταν θα γεμίζει η σελίδα ένας οδοκαθαριστής θα κόβει και θα απομακρύνει τη γεμάτη με τσίχλες σελίδα.

Ποτέ δε πήραμε απάντηση – έτσι είναι βλέπετε τα δημόσια πρόσωπα, πάντοτε πολυάσχολοι για να ασχοληθούν με τα καθημερινά μας προβλήματα. Ωστόσο επανερχόμαστε στο θέμα και καλούμε τους κκ. Δημάρχους της Ελλάδας να συζητήσουν και να υιοθετήσουν την πρόταση (ίσως με βελτιώσεις και παραλλαγές) και έτσι να προστατεύσουν το περιβάλλον και ιδιαίτερα τα ευαίσθητα δημόσια σημεία και τους χώρους ιστορικής και αισθητικής σημασίας και ενδιαφέροντος.

Ειδήσεις και διαφημίσεις …

Στο ραδιόφωνο είναι καθεστώς και στη τηλεόραση οι θεατές περιμένουν να τελειώσουν οι διαφημίσεις για να δουν τη συνέχεια των ειδήσεων και βλέπουν τον τηλεαστέρα να λέει καληνύχτα.

Δεν μας εκπλήσσει ότι οι επιχειρηματίες κάνουν ότι θέλουν παρά τη δεοντολογία και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των υπευθύνων για σεβασμό στους ακροατές και θεατές. Μας εκπλήσσει ότι το ΕΡΣ είναι και κουφό και τυφλό και δεν βλέπει και δεν ακούει τίποτε. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με κάθε άλλο αρμόδιο. Εύγε.

Η παρεμβολή διαφημίσεων σε δελτία ειδήσεων (και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση) προσβάλλει τους ακροατές και θεατές, προκαλεί σύγχυση και αποπροσανατολισμό αλλά και απαξίωση των ειδήσεων αφού για παράδειγμα το εθνικό θέμα των Σκοπίων, του Κυπριακού ή το περίπλοκο του Κοσόβου εξομοιώνεται με τις σερβιέτες, τα απορρυπαντικά, τα δάνεια, τις σκυλοτροφές, κλπ. κλπ.

Παρακαλούμε να παραιτηθούν όλοι και να πάνε σπίτι τους. Δεν χρειαζόμαστε αργόσχολους και ανεύθυνους υπαλλήλους αλλά αρμοδίους με άποψη και πάνω από όλα γνώστες της δεοντολογίας και των νόμων, ώστε να επιβάλουν τα νόμιμα σε κάθε περίπτωση και σε κάθε εκούσια ή ακούσια απόκλιση.

Μεσαιωνικά λιμάνια στη σημερινή Ελλάδα …

Γράφαμε το 1997: Τα λιμάνια της Ελλάδος είναι για αντικείμενα και για ζώα. Αυτό αποδεικνύεται από τα «μαντριά» που έχουν κατασκευαστεί στα υπάρχοντα λιμάνια των νησιών κυρίως, όπου οι επιβάτες υποχρεώνονται να μπουν για λόγους τήρησης της προτεραιότητας.

Οι σκηνές που εκτυλίσσονται παραπέμπουν στους χρόνους του Ξέρξη, που χρησιμοποίησαν τον ίδιο μηχανισμό για να μετρήσει τους στρατιώτες του. Φυσικά ούτε λόγος για κατάλληλες και αξιοπρεπείς υπηρεσίες για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Το λιμάνι της Ραφήνας θα μπορούσε να αξιοποιήσει την υψομετρική διαφορά που υπάρχει προκειμένου να κατασκευαστεί ένα πρότυπο κέντρο υποδοχής, παραμονής και εισόδου των επιβατών και των οχημάτων, στα πλοία της γραμμής.

Λογικά θα πρέπει να αναπτυχθούν επίσης και ορισμένες άλλες υπηρεσίες όπως η αρίθμηση όλων των θέσεων και η έκδοση εισιτηρίου για συγκεκριμένη θέση, η δημιουργία υπηρεσίας ελέγχου εισιτηρίων (check-in) και παράδοσης των αποσκευών πριν την επιβίβαση και παράδοση στον προορισμό (αντίστοιχη αυτής των αεροπορικών μεταφορών).

Να σταματήσει επί τέλους το παραμύθι της υποχρηματοδότησης τομέων …

Ακούμε συνεχώς τους «συνδικαλισταράδες» να πιπιλάνε την καραμέλα της υποχρηματοδότησης ας πούμε της εκπαίδευσης (την οποία μονίμως και κακώς αποκαλούν παιδεία). Δήλωση που αναπαράγουν τα ΜΜΕ και δημιουργούν κλίμα υπέρ συμφερόντων, που πάντως δεν είναι τα συμφέροντα της χώρας.

Η Κυβέρνηση από την πλευρά της λέει ότι περισσότερα χρήματα σε ένα τρύπιο σύστημα δεν θα επιφέρουν καμιά βελτίωση και απλώς θα χαθούν.

Η δήλωση αυτή είναι ορθή, αλλά η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να βελτιώσει και να εκσυγχρονίσει το σύστημα ώστε να μην είναι τρύπιο και κατόπιν να διαθέσει όλους τους αναγκαίους πόρους.

Αν η Κυβέρνηση έχει πράγματι σοβαρές προτάσεις και πρόγραμμα θα πρέπει να αξιοποιήσει τις νέες τηλεματικές τεχνολογίες και να εξασφαλίσει έτσι τουλάχιστον ποιος αμείβεται από σύστημα και τι έργο προσφέρει.

Τότε μόνον θα πειστούμε ότι πρόκειται να λυθεί επί τέλους το πρόβλημα. Ως τότε όμως έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλουμε και να πιστεύουμε ότι όλοι ίδιοι είναι και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους νέους και το μέλλον τους.

Λέτε να κατάλαβαν επί τέλους στην Κυβέρνηση τη δύναμη των τηλεματικών τεχνολογιών την εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας;

Το Υπουργείο Οικονομικών εφαρμόζει πλέον το ηλεκτρονικό σύστημα ΗΦΑΙΣΤΟΣ για να ελέγξει την αγορά πετρελαίου θέρμανσης και την παράνομη διακίνηση (λαθρεμπορία). Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε μέτρα με ηλεκτρονική υποδομή για τον έλεγχο των τιμών και την προστασία του καταναλωτή.

Χρειάστηκε 4 χρόνια η Νέα Διακυβέρνηση της ΝΔ για να κατανοήσει το αυτονόητο ότι δηλαδή μόνο με ηλεκτρονικά μέσα μπορούν πλέον να ελεγχθούν οι δαπάνες, οι κινήσεις και το αποτέλεσμα κάθε είδους διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών που έχουν αντίκτυπο στα δημόσια οικονομικά.

Βεβαία ακόμα δεν ακούσαμε τίποτε σχετικό για τα φάρμακα, τις δαπάνες υγείας, τις δαπάνες εκπαίδευσης τις συντάξεις κλπ. κλπ.

Εδώ ο μεσαίων καλά κρατεί και η θεωρία του σταγονόμετρου που εφαρμόζει η Κυβέρνηση θα εξασφαλίσει εξαιρετικά κέρδη για όλους όσους λυμαίνονται τον δημόσιο τομέα από τη εποχή της Επανάστασης του 1821, για πολλά ακόμα χρόνια.

Επί τέλους συζητήσαμε …

Ας είναι καλά τα Σκόπια. Υποχρέωσαν τους πολιτικούς μας να συζητήσουν, έστω και κατά δυάδες, και να ασχοληθούν επί τέλους με κάποιο σοβαρό θέμα.

Θέμα βέβαια που οι ίδιοι δημιούργησαν χωρίς να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει (αν μπορεί βέβαια, μια και αμφιβάλουμε αν οι ηγεσίες των τελευταίων ετών είχαν ή έχουν πλέον την ικανότητα αυτή).

Χαιρετίζουμε τη νέα δυνατότητα που ανακαλύπτουμε στους ηγέτες μας και παρακαλούμε τον Θεό να τους φωτίσει μήπως και αρχίσουν να συζητούν και για τα περισσότερο σημαντικά θέματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, το περιβάλλον, η ρύπανση, η άμυνα, ο τουρισμός, η οικονομική ανάπτυξη, ο πολιτισμός, η πολεοδομία, τα δάση, η καινοτομία, οι μεταρρυθμίσεις, κλπ. κλπ.

Η Αθήνα εργαστήριο μελέτης της διαδρομής της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας …

Πριν από χρόνια λέγαμε ότι αφού χάθηκε η ευκαιρία να εξελιχθεί η Αθήνα σε σύγχρονη πόλη με προσωπικότητα αντάξια του αρχαίου παρελθόντος, το σημερινό αποτέλεσμα μπορεί να προβληθεί ως εργαστήριο μελέτης της εξέλιξης μιας άναρχης σύγχρονης πόλης όπου ο καθένας κάνει ότι θέλει και επιβάλλει στους υπολοίπους την αισθητική του και εν πολλοίς προφανώς και τους κανόνες λειτουργίας της. Μεγάλη επίσης είναι και η συμβολή του «λαδώματος» (και θα πρέπει να εκτιμηθεί με επιστημονικούς όρους δεόντως)

Στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 17^ης Φεβρουαρίου 2008 διαβάσαμε το άρθρο «Η Αθήνα έχει πλέον τον αέρα της Ευρώπης», με αφορμή την επίσκεψης της καθηγήτριας του Πρίνστον Κριστίν Μπουαγιέ και την ανάληψη εκ μέρους της σχετικής πρωτοβουλίας.

Πιστεύουμε ότι αποτελεί την πρώτη προσπάθεια κατανοήσεως του «φαινομένου» και μας ικανοποιεί ότι επιστήμονες κύρους επιλέγουν να μελετήσουν το Ελληνικό αναπτυξιακό φαινόμενο, μέσω της εξέλιξης της πόλεως των Αθηνών.

Άλλού πρέπει να εργαζόμαστε και αλλού να πηγαίνουμε διακοπές …

Γράφαμε το 1999: Οι νεοέλληνες ζουν σε άθλιες από πάσης πλευράς πόλεις, τις οποίες βέβαια οι ίδιοι δημιούργησαν εξαιτίας της απληστίας τους να απολαύσουν άμεσα αυτά που οι γονείς τους (οι γενεές των αρχών του αιώνα μέχρι και το 1960) στερήθηκαν. Οι ίδιοι άνθρωποι πηγαίνουν αγεληδόν για διακοπές σε μαγικά σημεία της Ελληνικής γης, μεταφέροντας παράλληλα τη θλίψη και τη μιζέρια των μεγαλουπόλεων (σκουπίδια, κυκλοφοριακά προβλήματα, κακή ποιότητα υπηρεσιών, ακρίβεια, εξαπάτηση, ρύπανση, κλπ. κλπ.).

Αν και μοιάζει ουτοπικό οι Έλληνες πρέπει να ζουν στα νησιά, στις μικρές πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, απολαμβάνοντας ένα καταπληκτικό περιβάλλον, χωρίς άγχος, καθαρό αέρα και καλή διατροφή. Άλλωστε οι νέες τεχνολογίες είναι στο πλευρό μας!

Στις μεγαλουπόλεις θα πρέπει να πηγαίνουν για διακοπές, πολιτιστικές δραστηριότητες, υπηρεσίες υγείας τριτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου επιπέδου. Τι λέτε;

Καθαριότητα ακουστικών καρτοτηλεφώνων και δημοσίων τηλεφωνικών συσκευών ΟΤΕ και άλλων ...

Δείγμα της κακομοιριάς της «σύγχρονης κοινωνίας μας» είναι η κατάσταση των δημοσίων τηλεφώνων από απόψεως καθαριότητας. Δεν έχουμε αντιληφθεί να υπάρχει υπηρεσία καθαριότητας. Η κατάσταση είναι αποκρουστική έως επικίνδυνη ιδιαίτερα σε χώρους όπως τα νοσοκομεία. Πρέπει να ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των καταναλωτών, και τον τερματισμό της δυσφημίσεως της χώρας, από υπηρεσίες «δημοσίου συμφέροντος» οι οποίες έχουν εξελιχθεί σε μηχανισμούς συστηματικής υποβαθμίσεως της ποιότητας ζωής των κατοίκων αυτής της χώρας.

Πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας αλλά και διαπλοκής δεδομένου ότι μάλλον κάποιοι πληρώνονται για να κάνουν εργασία την οποία και ασφαλώς δεν κάνουν.

Ζητήσαμε από τη Γ.Γ. Καταναλωτή να λύσει το πρόβλημα, αλλά ως γνήσια δημόσια υπηρεσία άρχισε τη διαβίβαση εγγράφων. Μετά από πολλούς κόπους καταφέραμε να δοθεί απάντηση από τον ΟΤΕ ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ λέει πόσο καλός είναι και τι καλή δουλειά κάνει, αλλά κουβέντα για τη ουσία. Προφορικώς μας είπαν ότι έχει γίνει ανάθεση καθαρότητας, πράγμα που παραπέμπει σε καθαρή διαπλοκή εφόσον δεν υπάρχει καθαριότητα.

Προσπαθούμε να κάνουμε τους αρμόδιους να αναλάβουν τις ευθύνες τους εδώ και μια δεκαετία περίπου, αλλά αυτοί ανθίστανται σθεναρώς (και φαντάζομαι επωφελώς, μια και κανείς άλλος δεν θίγει το θέμα).

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν με τους Έλληνες οδηγούς …

• Γιατί απαξιούν να σταματήσουν στο STOP και καταφέρονται – συνήθως βρίζοντας - εναντίον εκείνων που είναι και εχέφρωνες και νομοταγείς;
• Γιατί την προτεραιότητα δεν έχει ο από δεξιά, αλλά ο επιθετικότερος και ο θρασύτερος;
• Γιατί κλείνουν τις διασταυρώσεις ακόμα και αν ο δρόμος είναι γεμάτος αυτοκίνητα και δεν θα κερδίσουν παρά μερικά μέτρα;
• Γιατί μιλάνε προκλητικά στο τηλέφωνο ενώ οδηγούν και γίνονται ιδιαιτέρα επιθετικοί στις παρατηρήσεις;
• Γιατί οι μοτοσικλετιστές θεωρούν υποχρέωσή τους να παραβιάζουν όλα τα σήματα και να επιτίθενται εναντίον κάθε άλλου νομίμως κινούμενου εποχουμένου
• Γιατί όλοι οι οδηγοί παραβιάζουν ασύστολα τα όρια ταχύτητος όταν δεν υπάρχει έλεγχος, αλλά κάνουν τις «κόττες» και τις «κυρίες» μόλις δουν περιπολικό ή τροχονόμο;
• Γιατί σπανίως χρησιμοποιούν το φλας και βγαίνουν από τις θέσεις στάθμευσης όποτε και όπως γουστάρουν;
• Γιατί έχουν μανία να αφήνουν ανοιχτές τις πόρτες παρά το γεγονός ότι πρόκειται για παράβαση το ΚΟΚ;
• Γιατί οι υπέροχες μανούλες εννοούν να κατεβάζουν τα παιδιά τους από το αυτοκίνητο από την πλευρά της κίνησης και όχι του πεζοδρομίου;
• Γιατί χρησιμοποιούν συχνά τα παιδιά τους ως κύριο αερόσακο;
• Γιατί έχει πάντοτε τη τάση να καταλαμβάνει κάθε διαθέσιμο κενό που βρίσκεται δεξιά του προπορευόμενου, ακόμα και αν βλέπει ότι θα υποχρεώσει τους κανονικώς οδηγούντες να τον αφήσουν να εισέλθει στο ρεύμα τους;
• Γιατί καταλαμβάνει και χρησιμοποιεί τη ΛΕΑ όταν βλέπει ότι πρέπει να ακολουθήσει άλλους προπορευόμενους, αναπτύσσοντας και υπερβολική ταχύτητα;
• Γιατί καταλαμβάνει τη μεσαία λωρίδα κυκλοφορίας στην Αττική οδό και πηγαίνει με 60-80 Km την ώρα όταν το όριο είναι 120 Km και η δεξιά λωρίδα ελεύθερη, πολλές φορές μάλιστα μιλώντας στο τηλέφωνο;
• Γιατί υπάρχει το αμιγώς Ελληνικό φαινόμενο και η παγκόσμια πατέντα, η λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας να είναι συνήθως η δεξιά
• Κλπ. κλπ.

Συμπέρασμα: Οι Έλληνες είναι πνεύματα οικονομίας, έξυπνοι, ευπροσάρμωστοι, γενναίοι, χουβαρντάδες, πρακτικοί, ατρόμητοι, άτρωτοι, καινοτόμοι, ευέλικτοι, πολυάσχολοι, εύστροφοι, μάγκες.

Ωστόσο ένα πράγμα δεν είναι: Σοβαροί πολίτες μιας ευνομούμενης κοινωνίας. Παράλληλα οι τροχονόμοι απλώς απολαμβάνουν το θέαμα.

Τι γίνεται με τα διόδια της Αττικής Οδού ...

Αν θυμάμαι καλά πριν δύο χρόνια μας είπαν ότι ο μηχανισμός πληρωμής των διοδίων της Αττικής Οδού θα αλλάξει και θα πληρώνει κανείς στην έξοδο και ανάλογα με την απόσταση που διάνυσε.

Τα χρόνια περνούν και φυσικά οι αρμόδιοι για ακόμα μια φορά κάνουν το χαζό και δεν εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους.

Έχουμε βαρεθεί πλέον τις βαρύγδουπες αναλύσεις – σαν αυτές στις συζητήσεις της ΕΡΤ – και φαίνεται ότι μόνο στόχο έχουν την εκτόνωση των πολιτών και του καζανιού που βράζει, παρά την επίλυση των προβλημάτων, την αποκατάσταση των αδικιών και τη στήριξη του κράτους δικαίου.

Και εδώ προφανώς έχουμε σαφή παράβαση καθήκοντος και μόνον έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κυβερνητική αδιαφορία ή εσκεμμένη σιωπή.

Η χώρα που δεν γνωρίζει να κατασκευάζει φρεάτια στους δρόμους …

Η κατάσταση των δρόμων είναι τριτοκοσμική, επικίνδυνη και προκλητική.

Φαίνεται ότι οι εργολάβοι είναι σκιτζήδες και δεν ξέρουν να κατασκευάζουν δημόσια έργα, αλλά και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και δεν γνωρίζουν τη δουλειά τους αλλά και φαίνεται να μην ντρέπονται να αποδέχονται εύκολα τις κακοτεχνίες και να υπογράφουν ότι όλα βαίνουν καλώς. Κανείς εν βάζει εύκολα την υπογραφή του και η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι «αξίζει ο κόπος και ο κίνδυνος».

Μικρό παράδειγμα περιφρόνησης προς τους πολίτες είναι τα φρεάτια στο μέσο των δρόμων (όπου υπάρχουν βεβαία π.χ. Μεσογείων). Κανείς δεν ξέρει να φτιάξει επίπεδα φρεάτια αλλά όλα είναι υποβαθμισμένα σε σχέση με το επίπεδο του δρόμου, είναι επικίνδυνα και νομίζεις ότι ταξιδεύεις σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ω Ελλάς το μεγαλείο σου ή μάλλον το μεγαλείο της αλληλοδιαπλεκόμενης διοίκησης.

Ως πολίτες θέλουμε επί τέλους να δούμε τα δημόσια έργα να είναι ποιοτικά και κατάλληλα και όλοι να κάνουν καλά τα έργο που τους αναλογεί.

Γιατί σε αυτή τη χώρα τίποτε το λογικό δεν είναι και προφανές;

Πινακίδες σήμανσης του οδικού δικτύου και των προορισμών …

Πέρασαν 2 περίπου χρόνια από τότε που το περίφημο ΥΠΕΧΩΔΕ ανακοίνωσε αν δε κάνουμε λάθος ότι θα ελέγξει και θα εκσυγχρονίσει τη σήμανση του δικτύου μεταφορών και προορισμών. Μίλησε μάλιστα και για αναθεώρηση ορισμένων ορίων ταχύτητας και άλλων ρυθμίσεων που θα συνέβαλαν στην ορθολογικότερη λειτουργία του συστήματος.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ βέβαια το ξέχασε (ως συνήθως) και οι αρμόδιοι μάλλον κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, παρά το γεγονός ότι τους πληρώνουμε και τους ανεχόμαστε.

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα ..

Επί πολλά χρόνια στέλναμε στους πρωθυπουργούς κ. Σημίτη και αργότερα κ. Καραμανλή, το μήνυμα:

Κύριε, Κύριε, Μέμνησω των σκουπιδιών…

Ποτέ δεν πήραμε απάντηση και βαρεθήκαμε.

Οδικά ατυχήματα και ασφαλιστική κάλυψη …

Η λογική μας μας λέει ότι όποιος προκαλεί ατύχημα ή δυστύχημα παραβιάζοντας τον ΚΟΚ, θα πρέπει να μην καλύπτεται από την ασφαλιστική του εταιρεία.

Η ασφαλιστική εταιρεία θα καλύπτει τον παθόντα και κατόπιν θα στρέφεται κατά του υπαιτίου για να αποζημιωθεί για τις δαπάνες υπέρ των παθόντων.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εσκεμμένης παραβίασης του STOP, που έχει αναχθεί σε σπορ και μαγκιά και έχει γίνει αιτία χιλιάδων ατυχημάτων και ανθρώπινων απωλειών.

Με κάθε αφορμή τα σχολεία κλείνουν. Λογικά θα μου πείτε, γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να μαθαίνουν γράμματα …

Ακούμε ότι όλοι οι αρμόδιοι με αφορμή κάποιο γεγονός, δύσκολες καιρικές καταστάσεις, διαμαρτυρίες, εορτές και πανυγήρεις, φυσικά φαινόμενα, συνδικαλιστικές συγκεντρώσεις, απεργίες, κλπ. κλπ., αποφασίζουν να μην λειτουργήσουν τα σχολεία.

Εύγε. Έτσι όπως πάει το πράγμα, οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να κάνουν τον κόπο να πηγαίνουν στο σχολείο.

Εξαιρετική εξέλιξη και καινοτόμος προσέγγιση. «Άμα τη γεννήσει» θα παίρνει ο νεαρός νέο - Έλλην το απολυτήριο και κατ’ επέκταση το πτυχίο στο σπίτι και έτσι θα λύσουμε παράλληλα χιλιάδες άλλα προβλήματα.

Η Ελλάδα δεν έχει μόνον νέους των 700€ …

Πρόσφατα μεγάλο μέρος της επικαιρότητας έχει στραφεί (σκοπίμως νομίζω) στους νέους εργαζόμενους των 700€, λες και μόνο αυτοί υπάρχουν.

Υπήρξα και εγώ νέος και δυσκολεύτηκα να βρω δουλειά και πάντοτε διαπίστωνα ότι υπήρχαν εργαζόμενοι που έπαιρναν πολύ περισσότερα με πολύ λιγότερα προσόντα. Διαπίστωσα επίσης ότι υπήρχαν φορείς που όποιος έμπαινε σώζονταν και από μισθό και από συνθήκες εργασίας και κυρίως λόγω απουσίας ελέγχων και αξιολόγησης του έργου που παρείχε, αν παρείχε. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και σήμερα το 2008 και οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτε να αλλάξουν τη κατάσταση.

Η πείρα της ζωής μου έδειξε ότι όποιος θέλει κάτι πάρα πολύ και είναι ικανός το επιτυγχάνει, αλλά χρειάζεται να δουλέψει σκληρά, αποτελεσματικά και προς όφελος αυτού που τον χρηματοδοτεί (αυτός δε μπορεί να είναι και ο ίδιος ο εαυτός του) και του εαυτού του. Κανείς καλός δεν χάνεται και κανείς καλός δεν έχει πρόβλημα να ξεχωρίσει ανάμεσα στους πολλούς, λιγότερο ικανούς και κατάλληλους.

Ένα ιδιαίτερα οξύ πρόβλημα είναι οι δομές του κράτους και ιδιαίτερα η επιθεώρηση εργασίας, η οποία μάλλον δεν υφίσταται ή διαπλέκεται ή την διαπλέκουν και δεν προστατεύει επιτυχώς και επαρκώς τα νόμιμα δικαιώματα των εργαζόμενων και δεν κάνει τίποτε να εκσυγχρονίσει τους δεσμούς και να τους κάνει σεβαστούς.

Το κράτος δεν διοικεί με συναινέσεις και δημοψηφίσματα αλλά με γενναίες και σκληρές αποφάσεις που αποδεικνύονται κάποτε σωστές …

Μη μου πείτε ότι ο Βενιζέλος και ο Τρικούπης ρώτησαν τους πολίτες ή έλαβαν (και με ποιο τρόπο;) τη συγκατάθεση ή τη συναίνεση των πολιτών για τις μεγάλες αποφάσεις που εσαεί θα θεωρούμε ευλογημένες.

Τώρα κάνουμε δημοσκοπήσεις και κόντρα δημοσκοπήσεις, κατουριώμαστε επάνω μας μόλις βήξουν τα συνδικάτα, θεωρούμε έγκλημα καθοσιώσεως την «απόλυση» των εργαζομένων ακόμα και όταν κλείνει η εταιρεία (και ποτέ βέβαια δεν επαινούμε τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας), δεν τολμάμε να κλείσουμε ξεπερασμένες δομές, ντρεπόμαστε να πούμε σε κάποιον ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ότι κάποιος άλλος είναι καλύτερος, δεν επιτρέπουμε σε κανένα να έχει διαφορετική άποψη και άλλα και άλλα ...

Κύριοι αρμόδιοι, σπίτι σας, στην οικογένειά σας ή στην επιχείρησή σας έτσι θα κάνατε;

Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά: Καταστρέψαμε και τους μηχανισμούς εκπαίδευσης ηγετών (η απλούστερη μορφή της είναι η ίδια η ζωή, αλλά τώρα χρειάζονται και επιστημονικές γνώσεις) και έχουμε δημιουργήσει ένα σύστημα που αποκλείει όλους τους άλλους εκτός των εκλεκτών.

Ήρθε η ώρα να επαναλειτουργήσει το Πρυτανείο με τη δωρεά σίτιση και να τους βάλλουμε όλους μέσα.

Τους σεβόμαστε, σεβόμαστε τα υπερήφανα γηρατειά τους, αλλά τόπο στα νιάτα, στα όνειρά τους και τα λάθη τους. Είναι καλύτερα από τη μούχλα στου «σημερινού συστήματος».

Μερίδες εστιατορίων: Είδος υπό εξαφάνιση …

Οι μερίδες των εστιατορίων όλο και μικραίνουν. Οι εστιάτορες εισήγαγαν εδώ κα πολλά χρόνια τα πιάτα σαλάτας ως κύρια πιάτα και η ποσότητα εντός συρρικνώνεται επικινδύνως. Μήπως θα πρέπει να τους επαινέσουμε γιατί φροντίζουν να μην τρώμε πολύ και βαρυστομαχιάζουμε;

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι αρμόδιοι δεν έχουν αντιληφθεί τίποτε.

Εμείς ως καταναλωτές έχουμε ίσως εθιστεί, αλλά και δεν είναι δυνατόν τελικώς να διαπληκτιζόμαστε σε κάθε βήμα μας. Έτσι φαίνεται ότι επιλέγουμε να το αποδεχτούμε, όχι βέβαια ατιμωρητί, αλλά στη βάση του «ο κλέψας του κλέψαντος» ή επί το χριστιανικότερο «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».

Οι Έλληνες όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό τρομάζουν με το μέγεθος των πιάτων στα οποία σερβίρονται τα φαγητά. Εκεί φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα κάποιου βαθμού εντιμότητα.

Ως λύση του προβλήματος προτείνουμε στη Κυβέρνηση να προβεί στο χαρακτηρισμό των μερίδων ως είδος υπό εξαφάνιση, μήπως και προστατευτεί το είδος και εν τέλει και ο καταναλωτής.

Ναυάγια και Ναυάγια ...

Η επανεμφάνιση του ναυαγίου της Σαντορίνης στην επικαιρότητα έφερε στο νου μας και ένα άλλο ναυάγιο που βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια (ίσως 5) στην περιοχή Ευταξία μετά τα ναυπηγεία Ελευσίνας και με το οποίο δεν ασχολείται κανείς. Για του λόγου το αληθές δείτε τη σχετική φωτογραφία (πράγμα που δείχνει ότι το γνωρίζει η εφημερίδα) στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 10 Φεβρουαρίου, σελ. 34. Έτσι το θυμήθηκα και εγώ.

Μάλιστα κοντά εκεί μάλλον έκαναν και μυδοκαλλιέργειες.

(Δημοσιεύτηκε το Παρατηρητήριο ΠΑΡΝΗΘΑ στις 12/2/2008)

Εκχώρηση αρμοδιοτήτων και δικαιωμάτων …

Παρακολουθούμε επί μήνες την προσπάθεια μια ιδιωτικής επιχείρησης ΜΜΕ (Σκαϊ και Καθημερινή) να ασχοληθεί επιτακτικά, συνεχώς και συνεπώς μέχρι σήμερα, με την προστασία του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των πολιτών για ένα βιώσιμο μέλλον.

Της αξίζουν συγχαρητήρια και η ανταπόκριση των πολιτών είναι εξαιρετική.

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους έχουν απεκδυθεί των ευθυνών τους, έχουν απεμπολήσει τα δικαιώματά τους και διατηρούν μόνο τον ρόλο του ρυπαίνοντα και του παραβάτη των νόμων.

Η σιωπή δεν είναι χρυσός, η αδράνεια δεν είναι θεμιτή πολιτική και η μη ενασχόληση των αρμοδίων με τον αντικείμενό τους είναι αιτία διακοπής της μισθοδοσίας τους και παραπομπής των υπευθύνων για παράβαση καθήκοντος.

Προσφορά στους ποδοσφαιρόφιλους για το EURO 2008 …

Δείτε τη βάση δεδομένων με στατιστικές ομάδων και παικτών του UEFA EURO 2008™ (δυστυχώς την Αγγλική γλώσσα).

Ονομάζεται Castrol Performance Index, βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.castrolindex.com και λογικά θα πρέπει να σας αρέσει.

Μάνα, γιατί δεν με έκανες λιμενεργάτη …

Υπήρξα αναπληρωτής καθηγητής πανεπιστημίου. Ευτυχώς τα χρήματα από τον μισθό μου έφταναν γιατί δούλευε και η σύζυγός και δεν έχουμε παιδιά. Όμως πάντα καταλαβαίναμε το πρόβλημα των οικογενειών που έχουν παιδιά και αναγκάζονται να ζήσουν στην άθλια ελληνική πραγματικότητα (φακελάκια, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, λαδώματα, δώρα, ρύπανση και μόλυνση, κλπ. κλπ.) που πάντα πρέπει να πληρώνεις για όλα όσα σου προσφέρονται ακόμα και δωρεάν.

Πρόσφατα μάθαμε για τη σθεναρή στάση των λιμενεργατών (αν και το θέμα είναι από αμνημονεύτων χρονών – οι παλιοί θα θυμούνται και τους πιλότους του λιμανιού κ.α.) να αντισταθούν στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης μέρος ή όλων των δραστηριοτήτων των λιμανιών. Ακούσαμε για «αποζημιώσεις 120.000 ευρώ ετησίως» αλλά μάλλον η πραγματικότητα είναι ακόμα καλύτερη για αυτούς. Μάλιστα ως κίνητρο θα τους δοθούν περισσότερα από 250.000€ ανά περίπτωση αν αποχωρήσουν οικιοθελώς, ποσό που δεν αποδέχονται. Αιδώς Αργείοι!

Έτσι αναφώνησα αυθορμήτως το Μάνα γιατί δεν με έκανες λιμενεργάτη, αλλά με σπούδασες.

Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστείτε και μόνοι σας, αλλά μάλλον θα αναφωνήστε και εσείς μαζί μου τα ίδια λόγια.

Εύγε στη Παλιά και Νέα Διακυβέρνηση.

Έχει κανείς τα κότσια να το πει στους ανέργους;

Ενιαίο εισιτήριο με δεκάδες διοικήσεις και παχυλά αμειβόμενους …

Μας εξέπληξε θετικά η απόφαση για ενιαίο εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες.

Ωστόσο το σύστημα παραμένει ανέπαφο και προφανώς κέρδισε μια ακόμα μάχη.

Η αύξηση – που κατά τη γνώμη μας δεν είναι ουσιαστική – αναιρείται από τους εκατοντάδες ή και χιλιάδες παρατρεχάμενους που «ασκούν διοίκηση» για τα μαύρα μάτια (μια και το υπουργείο αποφασίζει).

Η ενδεδειγμένη λύση είναι σαν το αυγό του Κολόμβου. Ενιαία διοίκηση, περιορισμός των διοικητικών εξόδων, της ασυναρτησίας και της έλλειψης συντονισμού, αυτόματη συρρίκνωση των συνδικαλιστικών φορέων και απαιτήσεων και άλλα καλά.

Επί πλέον η διοίκηση πρέπει επί τέλους να σταματήσει να κάνει κοινωνική πολιτική και να επιβραβεύει όλους τους αλλοδαπούς που ποτέ δεν πληρώνουν εισιτήριο και τους μαθαίνει να εμπαίζουν τους θεσμούς και να λοιδορούν τη χώρα που τους τρέφει.

Υδατοδεξαμενές που σε κάνουν να νοιώθεις ανάταση και ευφορία…

Στη Γαλλία έχουν παράδοση σε μορφές υδατοδεξαμενών σε περιοχές σχετικά επίπεδες που παραπέμπουν στο μέλλον και σε κάνουν να νοιώθεις ευχάριστα και ένα είδος ανάτασης. Χαρακτηριστική είναι η δημιουργία της υδατοδεξαμενής της πόλεως Valance που δημιούργησε ο δικός μας Έλλην καλλιτέχνης γλύπτης Φιλόλαος (όπως διαβάσαμε στο περιοδικό Κ της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, και στην ιστοσελίδα της πόλεως http://www.valence.fr/ )!

Στην Ελλάδα οι υδατοδεξαμενές είναι σχεδιασμένες για μπετατζήδες, με μόνο κριτήριο το χαμηλό κόστος και τη ταχύτητα κατασκευής (αν ισχύει και αυτό το κριτήριο, μια και οι αποφάσεις παίρνουν αιώνες μάλλον παρά χρόνια …).

Η Ελλάδα του σήμερα παραπέμπει κατά τη γνώμη μας σε καλές στιγμές της σοβιετικής οικονομίας και φιλοσοφίας και κακόγουστη αντιγραφή αμερικανικών προτύπων και δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρώπη ή τον άλλο πολιτισμένο κόσμο.

Ακούσατε, Ακούσατε ...

Μια και εμάς δεν μας λαμβάνει κανείς αρμόδιος υπόψη του ακούστε τι λέει ο κ. Αλεξάντερ Πάουφλερ Διευθύνων Σύμβουλος της Mercedes-Benz Ελλάς εις απάντηση στο ερώτημα που του απηύθυνε το περιοδικό GK της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (Τεύχος της 4ης Φεβρουαρίου 2008):

Υπάρχει κάτι που σας ξάφνιασε δυσάρεστα ή ευχάριστα στην Ελλάδα;

Από τις πρώτες ημέρες σοκαρίστηκα από τις κακές υπηρεσίες και το υψηλό κόστος ζωής. Πιστεύω ότι οι τιμές στην Αθήνα είναι υψηλότερες από αυτές στο Τόκιο. Επίσης, η χρήση του περιβάλλοντος σαν να είναι σκουπιδότοπος. Ο τρόπος που κακοποιεί η Ελλάδα το περιβάλλον, ένα από τα βασικά περιουσιακά της στοιχεία, δεδομένης και της σημασίας που έχει ο τουρισμός για τη χώρα σας, είναι σοκαριστικός. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί καταστρέφετε τον βασικό πλουτοπαραγωγικό παράγοντα της χώρας. Ίσως χρειάζεται εδώ ένας Έλληνας Αλ Γκορ, κάποιος Αλέξανδρος Γκόρος.

Έχουμε πολλές φορές πει στους ηγέτες μας, μάλλον «αυθέντες μας», να σταματήσουν να βλέπουν μακριά και ψηλά και να κοιτάξουν επί τέλους κάτω και μπροστά τους. Τότε μόνον θα δουν τα σκουπίδια που κατακλύζουν την Ελλάδα (μεταφορικώς και κυριολεκτικώς) και ίσως αποφασίσουν να κάνουν κάτι προς επίλυση του προβλήματος, που εν κατακλείδι αυτοί δημιούργησαν!

Δημόσια έργα και πρόσκληση για διαπλοκή, κακοτεχνίες και υπερβάσεις προϋπολογισμού …

Το Κράτος ζητά έκπτωση από τους εργολάβους δημοσίων έργων. Σε ορισμένες περιπτώσεις έφθασαν να δίδουν εκπτώσεις έως και 50 και πλέον τοις εκατόν! Πρόκειται για πρόσκληση σε συναλλαγή και διαπλοκή.

Υποστηρίζουμε (εδώ και δεκαετίες και έχουμε κοινοποιήσει τις απόψεις μας αυτές στους αρμοδίους) ότι το κάθε έργο έχει συγκεκριμένη δαπάνη εκτέλεσης λόγω υλικών, εργασιών και αμοιβών προσωπικού όπως προκύπτει από τις ειδικές μελέτες. Το μόνο ανελαστικό τμήμα της δαπάνης είναι το κέρδος του εργολάβου. Αυτό μπορεί να συμπιεστεί, τίποτε άλλο.

Αν έχω άδικο, εξηγείστε σε μένα και στον Ελληνικό λαό το εσφαλμένο του συλλογισμού.

Η Ελλάδα μπορεί να διαπρέψει στο «καπνιστικό» τουρισμό …

Πριν 20 ημέρες επήγαμε σε ένα εστιατόριο στο Παλαιό Φάληρο κατόπιν προσκλήσεως φίλων. Το κέντρο διέθετε ένα τρίο ζωντανής μουσικής. Τίποτε το ιδιάιτερο, ως προς όλα – φαγητό, μουσική, διακόσμηση, κανόνες ασφαλείας κλπ. κλπ. Μουσική στη διαπασών. Μεράκλωμα με τη σχετική μουσική και έντονο κούνημα του γυναικείου πληθυσμού, χωρίς και ο ανδρικός να πηγαίνει πίσω.

Το πλέον διακριτό χαρακτηριστικό της βραδιάς ήταν ότι όλοι σχεδόν φουμάριζαν αρειμανίως και δεν έδιναν σημασία στο διπλανό τους.

Επιμύθιον: Οι Έλληνες ζυγόν δεν υπομένουν και παρά τις απαγορεύσεις εξακολουθούν να φουμάρουν όπως και όποτε γουστάρουν. Οι καταστηματάρχες δεν ασχολούνται καν. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί άφαντοι (ως συνήθως).

Πρόταση προς τον κ. Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης: Καλέστε όλους τους πολίτες του πλανήτη να επισκεφτούν την Ελλάδα και να απολαύσουν «καπνιστικές» διακοπές, παρά την απαγόρευση, πράγμα που είμαστε σίγουροι ότι θα κάνει τις διακοπές τους ακόμα περισσότερο ελκυστικές.

Ξέρουμε γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη ζήτηση για πανεπιστημιακή εκπαίδευση …

Δεν είναι καθόλου παράλογο ότι όλοι οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι γονείς ονειρεύονται τα παιδιά τους να αποκτήσουν πανεπιστημιακή μόρφωση. ‘Άλλωστε όποιος μπήκε, πήρε πτυχίο τελικά ή εξακολουθεί να είναι φοιτητής και άρα υπάρχει ακόμα η ελπίδα.

Η ζήτηση θα εξαφανιστεί αυτομάτως αν τα πανεπιστήμια πάρουν σοβαρά το ρόλο τους και παρέχουν εκπαίδευση πραγματικά πανεπιστημιακού επιπέδου. Δυστυχώς το σημερινό επίπεδο δεν είναι καθόλου αυτό που πρέπει και οι εκπαιδευτικές διεργασίας δεν είναι του ιδίου επιστημονικού επιπέδου που συναντά κανείς στα σοβαρά πανεπιστημιακά ιδρύματα το εξωτερικού. Απλά πράγματα!