Η κατάσταση των δρόμων είναι τριτοκοσμική, επικίνδυνη και προκλητική.
Φαίνεται ότι οι εργολάβοι είναι σκιτζήδες και δεν ξέρουν να κατασκευάζουν δημόσια έργα, αλλά και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και δεν γνωρίζουν τη δουλειά τους αλλά και φαίνεται να μην ντρέπονται να αποδέχονται εύκολα τις κακοτεχνίες και να υπογράφουν ότι όλα βαίνουν καλώς. Κανείς εν βάζει εύκολα την υπογραφή του και η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι «αξίζει ο κόπος και ο κίνδυνος».
Μικρό παράδειγμα περιφρόνησης προς τους πολίτες είναι τα φρεάτια στο μέσο των δρόμων (όπου υπάρχουν βεβαία π.χ. Μεσογείων). Κανείς δεν ξέρει να φτιάξει επίπεδα φρεάτια αλλά όλα είναι υποβαθμισμένα σε σχέση με το επίπεδο του δρόμου, είναι επικίνδυνα και νομίζεις ότι ταξιδεύεις σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ω Ελλάς το μεγαλείο σου ή μάλλον το μεγαλείο της αλληλοδιαπλεκόμενης διοίκησης.
Ως πολίτες θέλουμε επί τέλους να δούμε τα δημόσια έργα να είναι ποιοτικά και κατάλληλα και όλοι να κάνουν καλά τα έργο που τους αναλογεί.
Γιατί σε αυτή τη χώρα τίποτε το λογικό δεν είναι και προφανές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου