Αλιεύσαμε το σχόλιο του κ. Γεώργιος
Ἰακ. Γεωργάνα, με ένδειξη 5 days ago στα σχόλια αναγνωστών της
εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και δη στο ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ με τίτλο «Πρωτοβουλίες»
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02.01.2018).
Συγγνώμην,
ἀλλὰ γιατί ἔχει ἡ Ἑλλάδα «ἀπίστευτες δυνατότητες» ; Μήπως ἐπειδὴ ἀκόμη μπορεῖ
νὰ τρέφῃ 2,67 ἑκατομμύρια συνταξιούχους; Καὶ ἑκατοντάδες ἄλλες χιλιάδες στὴν
Δημόσια Διοίκηση καὶ στὴν Ἐκπαίδευση πού εἶναι, στὴν οὐσία συνταξιοῦχοι, ἀφοῦ
οὔτε διοίκηση παράγουν οὔτε ἐκπαίδευση; Ἡ «ἀνάπτυξη» ποὺ «ἀξίζει» σέ τέτοια
χώρα εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὁπισθοδρόμηση σὲ ὅλα τὰ πεδία, ἰδίως τώρα πού τελειώνουν
τὰ δανεικὰ κι ἀγύριστα.
Νὰ
σημειώσουμε ὅτι αὐτὸν τὸν λαϊκισμὸ τῶν «ἀπιστεύτων δυνατοτήτων» τὸν εἶχε
διαγνώσει ὁ Κυριάκος Βαρβαρέσσος πριν ἀπὸ ἑξηνταπέντε (65 !) ὁλόκληρα χρόνια :
« ... τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ἔχει κατακλυσθῆ ἀπὸ δημαγωγίαν καὶ προπαγάνδαν πολιτικῶν, ἐπιχειρηματιῶν, οἰκονομολόγων, τεχνοκρατῶν κ. ἂ. ποὺ ὑπεγράμμιζαν, ἀπὸ τὴν μίαν πλευράν, ὅτι ἡ Ἑλλάς εἶναι ἡ πτωχοτέρα χώρα τῆς Εὐρώπης καὶ ὅτι τὸ ἐπίπεδον ζωῆς της ἦτο ἀπαραδέκτως χαμηλὸν καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὴν προπολεμικὴν κατάστασιν ἦτο μὴ ἀποδεκτὴ καὶ ὅτι αἱ Ἑλληνικαὶ θυσίαι ἔδιδον τὸ δικαίωμα εἰς τὴν χώραν νὰ λαμβάνῃ ξένην βοήθειαν ἐπὶ πολλὰ ἀκόμη ἔτη καί, ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν, ὑπεστήριζαν ὅτι, ἐὰν τῆς ἐδίδοντο «ἄφθονα καὶ φθηνὰ κεφάλαια», ἡ χώρα ἔχει «τεραστίας» δυνατότητας δι' οἰκονομικὴν ἀνάπτυξιν καὶ ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον τῶν Μεγάλων Δυνάμεων νὰ χρηματοδοτήσουν ἓν φιλόδοξον πρόγραμμα ἀναπτύξεως, τὸν ὁποῖον θὰ μετασχηματίσῃ ἐντελῶς τὴν δομὴν τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας, θὰ ἐξοπλίσῃ τὴν χώραν μὲ συγχρόνους βιομηχανίας καὶ θὰ ἀνεβάσῃ τὸ ἐπίπεδον ζωῆς εἰς ἐπίπεδα ἀντίστοιχα μὲ ἐκεῖνα τῶν ἄλλων εὐρωπαϊκῶν χωρῶν. Αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς προπαγάνδας, ἐν συνδυασμῷ μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ἀνέτου ζωῆς ποὺ δίδουν αἱ εὐπορώτεραι τάξεις, εἶχε τὸ ἀτυχὲς ἀποτέλεσμα καὶ ὅλα τὰ ἄλλα τμήματα τοῦ πληθυσμοῦ νὰ αὐξήσουν ὑπερβολικῶς τὰς προσδοκίας των, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ ἕνα ἐκ τῶν βασικῶν λόγων τῆς ὑπαρχούσης ἀσταθείας καὶ δυσαρεσκείας. Συμπεραίνεται ( λοιπὸν ) πὼς, πέραν τῶν ἄλλων ἀπαραιτήτων μέτρων διὰ τὴν ἀποκατάστασιν ἰσορροπίας καὶ φερεγγυότητος εἰς τὴν Ἑλληνικὴν οἰκονομίαν, εἶναι στοιχειῶδες νὰ ἐμφυσήσωμεν μίαν πλέον ρεαλιστικὴν στάσιν εἰς τὸν πληθυσμὸν καὶ κυρίως εἰς τοὺς ἡγέτας του. Αὐτὸ προσεπάθησα νὰ κάμω μὲ τὴν Ἔκθεσίν μου, [ ἐπὶ τοῦ Οἰκονομικοῦ Προβλήματος τῆς Ἑλλάδος ] ἀλλά, παρ' ὅ,τι διὰ μικρὸν χρονικὸν διάστημα ἔτυχα ἀξιολόγου ἀνταποκρίσεως, ἡ φωνή μου παρέμεινε μοναχικὴ καὶ συντόμως θὰ ἐπικαλυφθῇ ἀπὸ ἄλλας καὶ ἀπὸ τὸν χρόνον ... »
« ... τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ἔχει κατακλυσθῆ ἀπὸ δημαγωγίαν καὶ προπαγάνδαν πολιτικῶν, ἐπιχειρηματιῶν, οἰκονομολόγων, τεχνοκρατῶν κ. ἂ. ποὺ ὑπεγράμμιζαν, ἀπὸ τὴν μίαν πλευράν, ὅτι ἡ Ἑλλάς εἶναι ἡ πτωχοτέρα χώρα τῆς Εὐρώπης καὶ ὅτι τὸ ἐπίπεδον ζωῆς της ἦτο ἀπαραδέκτως χαμηλὸν καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὴν προπολεμικὴν κατάστασιν ἦτο μὴ ἀποδεκτὴ καὶ ὅτι αἱ Ἑλληνικαὶ θυσίαι ἔδιδον τὸ δικαίωμα εἰς τὴν χώραν νὰ λαμβάνῃ ξένην βοήθειαν ἐπὶ πολλὰ ἀκόμη ἔτη καί, ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν, ὑπεστήριζαν ὅτι, ἐὰν τῆς ἐδίδοντο «ἄφθονα καὶ φθηνὰ κεφάλαια», ἡ χώρα ἔχει «τεραστίας» δυνατότητας δι' οἰκονομικὴν ἀνάπτυξιν καὶ ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον τῶν Μεγάλων Δυνάμεων νὰ χρηματοδοτήσουν ἓν φιλόδοξον πρόγραμμα ἀναπτύξεως, τὸν ὁποῖον θὰ μετασχηματίσῃ ἐντελῶς τὴν δομὴν τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας, θὰ ἐξοπλίσῃ τὴν χώραν μὲ συγχρόνους βιομηχανίας καὶ θὰ ἀνεβάσῃ τὸ ἐπίπεδον ζωῆς εἰς ἐπίπεδα ἀντίστοιχα μὲ ἐκεῖνα τῶν ἄλλων εὐρωπαϊκῶν χωρῶν. Αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς προπαγάνδας, ἐν συνδυασμῷ μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ἀνέτου ζωῆς ποὺ δίδουν αἱ εὐπορώτεραι τάξεις, εἶχε τὸ ἀτυχὲς ἀποτέλεσμα καὶ ὅλα τὰ ἄλλα τμήματα τοῦ πληθυσμοῦ νὰ αὐξήσουν ὑπερβολικῶς τὰς προσδοκίας των, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ ἕνα ἐκ τῶν βασικῶν λόγων τῆς ὑπαρχούσης ἀσταθείας καὶ δυσαρεσκείας. Συμπεραίνεται ( λοιπὸν ) πὼς, πέραν τῶν ἄλλων ἀπαραιτήτων μέτρων διὰ τὴν ἀποκατάστασιν ἰσορροπίας καὶ φερεγγυότητος εἰς τὴν Ἑλληνικὴν οἰκονομίαν, εἶναι στοιχειῶδες νὰ ἐμφυσήσωμεν μίαν πλέον ρεαλιστικὴν στάσιν εἰς τὸν πληθυσμὸν καὶ κυρίως εἰς τοὺς ἡγέτας του. Αὐτὸ προσεπάθησα νὰ κάμω μὲ τὴν Ἔκθεσίν μου, [ ἐπὶ τοῦ Οἰκονομικοῦ Προβλήματος τῆς Ἑλλάδος ] ἀλλά, παρ' ὅ,τι διὰ μικρὸν χρονικὸν διάστημα ἔτυχα ἀξιολόγου ἀνταποκρίσεως, ἡ φωνή μου παρέμεινε μοναχικὴ καὶ συντόμως θὰ ἐπικαλυφθῇ ἀπὸ ἄλλας καὶ ἀπὸ τὸν χρόνον ... »
Απόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἀρχεῖον Κυριάκου Βαρβαρέσσου, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ
τὸ βρῇ ὁ καθένας στὰ Ἑλληνικὰ καὶ στὰ Ἀγγλικά, στο βιβλίο «Ἔκθεσις ἐπὶ τοῦ Οἰκονομικοῦ
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου