Κατάργηση ή όχι των απεργιών …

Οι μάγοι των νομοθετημάτων στη Βουλή ξαναχτύπησαν.

Ετοιμάζονται να ψηφίσουν νέους νόμους σχετικά με τις απεργίες στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού και του δημοσίου  (;) τομέα.

Ο καυγάς άναψε και οι μισθοφόροι του ΚουΚουΕ κάνουν επιδείξεις καταλήψεων, εκφοβισμού κοινώς μπούλινγκ, χτυπήματα στο τραπέζι, ως ο φιλόστοργος πατήρ αφέντης στο μεσημεριανό τραπέζι άλλων εποχών, και οι πραιτοριανοί με τα στειλιάρια για κοντάρια των κόκκινων σημαιών στους ώμους, σε εγρήγορση να «επιχειρηματολογήσουν» δια της βίας για τα δίκαια του λαού και των δικών τους εργαζομένων.

Μερικές παρατηρήσεις λογικής:

1.    Ο νομικός μας πολιτισμός θα καταργήσει τον όρο απεργοσπάστης και τη χρήση του; Αν πιστεύουμε ότι οι απόψεις δεν διώκονται και μάλιστα από τραμπούκους χωρίς συνέπειες
2.    Μήπως τελικά οι νόμοι υποστηρίζουν τα σωματεία με μικρό αριθμό ταμειακώς εντάξει μελών, ώστε οι κκ. συνδικαλιστές να συγκυβερνούν με τη κυβέρνηση σε κάθε βήμα της;
3.    Υπάρχει τρόπος να μην πληρώνονται οι κκ. απεργούντες εργαζόμενοι, που έτσι είναι  μη εργαζόμενοι, παρά τους νόμους και τη λογική; Χαρακτηριστικότερη περίπτωση τα μέλη ΔΕΠ των πανεπιστημίων και φαντάζομαι και ΤΕΙ
4.    Μπορεί να νομοθετηθεί ότι κανένας δεν απεργεί για θέματα που είναι άσχετα με εργατικά δικαιώματα, συνθήκες εργασίας, ασφάλεια στην εργασία και γενικά υποστήριξη και προστασία της εργασίας, όπως παράλληλα και της εργοδοσίας και  των επιχειρηματικών καλών πρακτικών;
5.    Ρυθμίζονται οι κανόνες των καλών πρακτικών διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με τη ταυτόχρονη εξασφάλιση των δικαιωμάτων των άλλων πολιτών, όπως συμβαίνει την Εσπερία και τις πολιτισμένες κοινωνίες; Δηλαδή εξασφάλιση ελάχιστων υπηρεσιών κατά τις απεργίες, σε τομείς δημοσίου συμφέροντος όπως οι μεταφορές, η Υγεία, η εκπαίδευση, οι επικοινωνίες, η παροχή ενέργειας, κα.  
6.    Μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να συζητήσουν και να θεσπίσουν ένα κώδικα δεοντολογίας για τις συνδικαλιστικές καλές πρακτικές και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων και την άτεγκτη εφαρμογή των νόμων, ακόμα και από υπουργούς;

Το σημερινό καθεστώς όπως διαμορφώθηκε και εφαρμόζεται – κοινώς αλα καρτ και ανάλογα με τις απόψεις του καθενός – θα αποτελεί μόνιμη ευκαιρία σκυλοκαβγάδων στη Βουλή και ταλαιπωρία στους δρόμους για τους πολίτες και απώλεια τεραστίων ποσών από παράλυση των δομών και ευκαιρίες για μη εργασία.