Κάθε μέρα ακούμε τους διάφορους παρελαύνοντες από ΜΜΕ να γκρινιάζουν μέχρι και να κλαίνε για τα χάλια της οικονομίας και τις δυσοίωνες προβλέψεις για το τουρισμό και τα εισοδήματά τους.
Αλλά εμείς ακούμε για παράδειγμα ξενοδοχείο 4 αστέρων στις Νορβηγικές πόλεις να έχει 120-150 Ευρώ, ενώ στις Καλύβες Χανίων να ζητάνε για κάπως αξιοπρεπή ξενοδοχεία από 140-200 Ευρώ. Θα μου πείτε δεν είναι το ίδιο πράγμα. Οι Καλύβες είναι ο ομφαλός του Κόσμου, ενώ η Νορβηγία τι είναι;
Θα περιμέναμε όλοι οι εμπλεκόμενοι στις οικονομικές δραστηριότητες και ιδιαίτερα στον τουρισμό να κάνουν συνεχείς συσκέψεις και να καταλήγουν σε μέτρα και αποφάσεις που θα κάνουν ελκυστικό, προσιτό και ενδιαφέρον το τουριστικό προϊόν.
Αλλά εδώ φαίνεται ότι είναι όλοι κονομημένοι και δεν τους ενδιαφέρει τίποτε.
Καίγεται η καρδιά μας να βλέπουμε τους αχαρακτήριστους αυτούς «κυρίους» να πετάνε με πάθος, δύναμη και περισσή αυθάδεια τα ροδάκινα στους δρόμους. Για διαμαρτυρία λένε.
Πρόκειται για ύβρη.
Η συμπεριφορά τους είναι τεράστια προσβολή σε όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους πεινασμένους και τους δυστυχούντες. Δείχνει έλλειψη πολιτισμού, καλλιέργειας και συναισθημάτων. Έλλειψη μέτρου και έλλειψη ψυχραιμίας.
Οι αστοί πληρώνουν τα ροδάκινα 1,60 ευρώ και βάλε στις πόλεις και αυτοί τα πετάνε στους δρόμους και ζητάνε να τους πληρώσουν επί πλέον και για το εισόδημα που επιθυμούν.
Γίναμε πλέον χώρα τους παραλόγου.
Η είδηση NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 16 Ιουλίου 2009, : «Η Βουλή θα καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές προς τα επαγγελματικά ταμεία των βουλευτών …
Η ρύθμιση αυτή επαναφέρει, με πρωτοβουλία του προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα, το καθεστώς που ίσχυσε επί μια πενταετία (2003-2008), όταν ήταν σε ισχύ η συνταγματική διάταξη για το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών».
Και εμείς νομίζουμε ότι διαμορφώνουν πολιτικές και νομοθεσία για το καλό μας και αναζητούν άριστες λύσεις στα δίκαια αιτήματα της κοινωνίας των πολιτών.
Τόσο ηλίθιοι ήμαστε.
Δεν πρόκειται περί ρυθμίσεων, αλλά ομολογημένης ξεφτίλας, απόδειξη ακραίας διαπλοκής και επιβεβαίωσης ότι το κράτος είναι τσιφλίκι τους.
«Δεν παραιτήθηκα, με απομάκρυναν», λέει ο ίδιος ο κ. Κοραντής.
Ξέχασε βέβαια πως διορίστηκε.
«Ελπίζω ότι όσοι εξ/ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ/εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ/ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.»
«Eφόσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Ιωάννης Καποδίστριας
πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, προς την Δ/ Ε
