Στις 19 Αυγούστου γύρω στις 6μμ απόγευμα επήγαμε για μια βόλτα πέριξ του νέου Μουσείου της Ακροπόλεως.
Εξαιρετικός καιρός, με καλή θερμοκρασία και αεράκι, λαμπρό φως και αρκετό κόσμο.
Μας απογοήτευσε η εξωτερική εμφάνιση του Μουσείου. Μουντό και ακόμα είναι φρέσκο. Θα το ξαναεπισκεφτώ μήπως και το αδικώ.
Πολλές μικρές ατέλειες στα τελειώματα. Καθαρά ελληνικό κατασκευαστικό φαινόμενο.
Εγκατάλειψη και σκουπίδια στο προαύλιο του μικρού ναΐσκου επί της Δ. Αρεοπαγίτου – μέρος προφανώς του συγκροτήματος Βάϊλερ, σε επαφή με την είσοδο του Μουσείου.
Όλα, τα μάλλον μαρμάρινα, πεζοδρόμια του Νέου Μουσείου διάστικτα από μαύρες αποκρουστικές τσίχλες και λουσμένα με καφέδες εξαιτίας της άθλιας πρακτικής των καθαριστριών να σύρουν και όχι να μεταφέρουν στα χέρια τους σάκους απορριμμάτων μέχρι το σημείο αποκομιδής. Το ίδιο σε πολλά σημεία επί της Δ. Αρεοπαγίτου.
Μικροπωλητές έξω από το Μουσείο, δίπλα στα βαριεστημένα 2 περιπολικά στης ΕΛΑΣ και τους 3 μοτοσικλετιστές της Δημοτικής Αστυνομίας.
Κτήρια εγκαταλελειμμένα στις πέριξ παρόδους, εστίες σκουπιδιών και βρωμιάς.
Άθλια περίπτερα επί της Αρεοπαγίτου κατάλοιπα της τριτοκοσμικής ταυτότητας των Αθηνών που επίμονα διατηρούν οι πολιτικοί μας ταγοί και οι δημοτικοί άρχοντες, εις πείσμα ακόμα και της λογικής και της υγιεινής.
Ο «περίφημος» Διόνυσος με διάφορες αυθαίρετες κατασκευές και χώρος στάθμευσης νταλίκας απροσδιορίστου σκοπού. Δίπλα, άθλιος χώρος στάθμευσης απροσδιορίστου επίσης χρήσεως.
Άπειρες φθορές στα πεζοδρόμια και στους δρόμους χωρίς σήμανση επικινδυνότητας και καμιά ένδειξη επικείμενης επισκευής.
Ακαθαρσίες σκύλων.
Δεκάδες πωλητές κοσμημάτων στην πλευρά του Θησείου, άνετοι και σίγουροι, για το προνομιούχο μαγαζί.
Δεν ελπίζω ότι θα διορθωθούν τα πράγματα και ότι οι αρμόδιοι θα αφήσουν τις «ασχολίες» τους, για να ασχοληθούν με το Μουσείο, την εικόνα, αλλά και την αισθητική του θαυμάσιου και μοναδικού πεζόδρομου.