Ύστερα από παρά πολλά χρόνια αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε
το τρένο και να δούμε πως εξελίχθηκε η Ελλάδα.
Γενικά το ταξίδι είναι άνετο και μάλλον οικονομικά προσιτό
σε πολλούς. Αλλά δεν έχουν τα τρένα και το ταξίδι καμιά σχέση με τα ευρωπαϊκά
πρότυπα και τις υπηρεσίες που προσφέρονται εκεί.
Ιδού οι παρατηρήσεις μας, τις οποίες ελπίζουμε ότι κάποιοι
αρμόδιοι θα τις διαβάσουν ,αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα τις αγνοήσουν. Δεν
πρόκειται περί προφητείας, αλλά συνέπεια του γεγονότος ότι οι αρμόδιοι θα
έπρεπε να βελτιώνουν τη κατάσταση και να μην περιμένουν από τους πολίτες-επιβάτες
να επισημάνουν τις κακές πρακτικές και τον ωχαδερφισμό που επικρατεί.
-
Φθάνω στο Σταθμό Λαρίσης γύρω στις 10:00. Βλέπω
το χώρο αναμονής της 1ης θέσεως. Κανένας έλεγχος εισόδου, λόγω
προφανώς δημοκρατίας. Όλα τα καθίσματα με κατεστραμμένο το πλαστικό και
από μέσα να ξεπροβάλει το κίτρινο
αφρολέξ. Κάθισα για λίγο μέχρις ότου εμφανίστηκε προκλητικά μια κατσαρίδα και
αποχώρησα αηδιασμένος
-
Ο σταθμός Λαρίσης στην Αθήνα αναδίνει εικόνα εγκατάλειψης
και βαριεστημάρας. Το βαγόνι της 1ης θέσεως δεν φαίνονταν καλοσυντηρημένο.
Υπήρχε εξαερισμός αλλά όχι θέρμανση.
-
Στην τουαλέτα οι κυρίες πήγαιναν δυο - δυο, η
μια για να κρατά κλειστή την πόρτα και η άλλη να κάνει την ανάγκη της
-
Η ΔΕΗ είχε καλύψει την εξωτερική πλευρά του
βαγονιού με ειδικό πλαστικό για να διαφημίσει τον εαυτό της και τη βιοποικιλότητα.
Αποτέλεσμα να μην μπορεί να βλέπει κανείς
έξω από το παράθυρο. Απαράδεκτο και για τη ΔΕΗ και κυρίως τον ΟΣΕ που οφείλει να
προστατεύει τα δικαιώματα των επιβατών. Αίσχος.
-
Όλα σε ρυθμό απαράδεκτο, ενώ είναι προφανής η
κακή συντήρηση, η έλλειψη νοικοκυροσύνης και η αδιαφορία για τους επιβάτες και την
αισθητική.
-
Τα τραίνα εξωτερικά βανδαλισμένα από γκράφιτι
-
Κατά μήκος της γραμμής υπάρχουν σε δεκάδες σημεία
εγκαταλελειμμένα βαγόνια, όλων των εποχών, πεταμένο σιδηροδρομικό υλικό, αγνώστου
αξίας και προφανώς βανδαλισμένο πολλάκις. Ο ΟΣΕ έχει υποχρέωση να το απομακρύνει
και να βελτιώσει την άθλια εικόνα που προσλαμβάνουν οι επιβάτες
-
Όλοι οι σταθμοί βανδαλισμένοι, αποπνέουν εικόνα
εγκατάληψης. Κανένας δεν έχει προσωπικότητα και όλα σχεδόν είναι σκουριασμένα και
σε κακή κατάσταση
-
Ο σταθμός Θεσσαλονίκης έχει τα ίδια και χειρότερα
χάλια. Καμιά νέα προσθήκη δεν εντάσσεται σε κάποια λογική, αλλά γίνεται για να εξυπηρετήσει
κάποιες ανάγκες, χωρίς συνέχεια και συνδυασμό με τα προϋπάρχοντα. Κτήριο ψυχρό και
ανάποδο.
-
Τα καλάθια αχρήστων στις πλατφόρμες ρυπαρά και ακατάλληλα
σε ύψος, μέγεθος και χρώμα. Τριτοκοσμικές εικόνες
-
Είδαμε στη Θεσσαλονίκη τη καθαρίστρια των βαγονιών
επί το έργο. Δεν μπήκε στο βαγόνι της 1ης θέσεως. Με μια σφουγγαρίστρα
με κοντάρι στο χέρι και ένα μπουκαλάκι από νερό με κάποιο υγρό, προφανώς
απορρυπαντικό . Πέρασε με τη σφουγγαρίστρα όσο έφτανε το διάδρομο εισόδου στο βαγόνι
από την αποβάθρα και έφυγε. Χαρά, εργασία και αποτελεσματικότητα. Και το μεροκάματο
πάντως βγήκε εύκολα και ειρηνικά.
-
Ο συρμός δεν διέθετε WiFi. Μας φαίνεται απαράδεκτο και αντιπαραγωγικό,
τη στιγμή που τη δυνατότητα αυτή παρέχουν πλέον και ταξί. Έτσι ούτε μπορείς να χρησιμοποιήσεις
παραγωγικά κάποιο χρόνο από τις 5,5 ώρες της διαδρομής, ούτε και να παρακολουθήσεις
από το κινητό σου τη διαδρομή και να μάθεις κάποια πράγματα για τη χώρα που διασχίζεις,
κλπ..
Έτσι ακόμα και με αυτά τα λίγα
που αναφέρουμε δεν είναι παράξενο ότι οι πελάτες είναι μόνο σχολεία και κάποιοι ηλικιωμένοι και ρομαντικοί.
Όλοι οι άλλοι θα χρησιμοποιήσουν
τα αεροπλάνο που είναι ποιο γρήγορο, άνετο, καλοβαλμένο, με χαμόγελο, πολύ καλές
εγκαταστάσεις και εικόνα σύγχρονης πολιτισμένης κοινωνίας.