Πανεπιστήμια ουραγοί στις τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά μάλλον σε όλα ...

Μας λένε πόσο καλά είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια. Κάνουν φανφάρες και εκδηλώσεις υπέρ εαυτών και αλλήλων και αυτοϊκανοποιούνται. Μάλιστα πρώην πρύτανης πολυπράγμων και πολυθεσίτης έχει αναλάβει εργολαβικώς να υποστηρίξει την ποιότητά τους, που – αν είχαν λέει επαρκή κατ΄ αυτόν χρηματοδότηση – θα έτριβε όλη η ανθρωπότητα τα μάτια της.

Εύγε.

Εμείς άλλα είδαμε από μέσα και τα έχουμε ξαναπεί.

Νεποτισμός στο έπακρο, άθλιες εγκαταστάσεις με την ανοχή τους και τη περιφρόνησή τους προς τον δημόσιο χώρο, εμπάθεια εναντίον των νέων ανθρώπων που δεν είναι της παρέας τους ή της αρεσκείας τους, εμφανέστατη τεχνολογική υστέρηση, παραβίαση αρχών, κανόνων και εν πολλοίς νόμων, αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείριση, παράνομες αποφάσεις, πλήρης απουσία ελέγχου της απασχόλησης όλων των κατηγοριών των μελών του, με προεξάρχοντες τους ακαδημαϊκούς, πλήρης ανάπτυξη ιδιωτικών δραστηριοτήτων εις βάρος των ακαδημαϊκών, αλόγιστη ίδρυση ή συντήρηση μαθημάτων, εργαστηρίων και τμημάτων, αδυναμία λήψης σοβαρών αποφάσεων, απουσία μηχανισμών και διαλόγου με τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας για επίκαιρα θέματα και τις κατευθύνσεις και τις επιλογές των ιδίων των ιδρυμάτων, συναγελασμός με την εξουσία κάθε μορφής, απουσία διαλόγου με την κοινωνία, πάνω από όλα υπολογισμός του προσωπικού κόστους και άλλα παρόμοια.

Αυτά δεν είναι πανεπιστήμια, είναι μεταλυκειακά λύκεια και ζεστή αγκαλιά για κάθε ευφυή αρπακόλα.

Ασφαλώς υπάρχουν και πολλοί άξιοι ερευνητές και δάσκαλοι, αλλά όλοι εμείς που δεν μπορέσαμε να αντιδράσουμε και να εξουδετερώσουμε αυτούς που κατάντησαν τα πανεπιστήμια όπως είναι σήμερα, είμαστε όλοι ένοχοι και συνυπεύθυνοι του δυστυχώς συνεχιζόμενου εγκλήματος προς τη νεολαία.