Περιβάλλον

Θα πειστούμε ότι οι πολτικοί έχουν σοβαρό πρόγραμμα για το Περιβάλλον μόνον αν δούμε άμεσα εκστρατεία για την απομάκρυνση των πάσης φύσεως σκουπιδιών που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα (2007)

Κρίση και Προοπτικές ...

Τίποτε δεν θα γίνει αν το κράτος δεν γνωρίζει επακριβώς και ανά πάσα στιγμή τι του γίνεται.
Οι σύγχρονες κοινωνίες το έχουν επιτύχει χάρις στις τηλεματικές τεχνολογίες, δηλαδή πληροφορικής και επικοινωνιακών δικτύων.
Οι άθλιοι των Αθηνών, έχουν επιτύχει εν μέσω παγκοσμίου κοσμογονίας, να έχουν αποτρέψει τις εφαρμογές στην Ελλάδα.
Τώρα, αυτό πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της κυβέρνησης και το απόλυτο μέτρο επιβολής από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, προκειμένου η Ελλάδα να μην πτωχεύσει και να ανακάμψει (2008).

Οι απαιτήσεις των καιρών ...

Οι απαιτήσεις των καιρών ...
- Ως πολίτες απαιτούμε το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί και να ακολουθήσει καινοτόμους δρόμους συμμετοχής των πολιτών

- Ως πολίτες πιστεύουμε ότι όλοι μας πρέπει να επιστρέψουμε στην κοινωνία, ένα μικρό έστω μέρος των πραγμάτων που αποκτήσαμε στη ζωή μας



Τόσο απλά ...

«Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, αν δεν είναι ανοικτό δε δουλεύει» (Φρανκ Ζάπα)


16 Φεβρουαρίου 2021

Γιατί μερικοί σταθμοί του μετρό μοιάζουν με τη ψυχή μας …

 Αντί η χώρα να έχει ενθουσιασμό και ελπίδες για το μέλλον, μοιάζει με καταρρακωμένη καρδιά, που έχει απογοητευτεί από όλα και απλώς συνεχίζει να ζει με πολύ μικρές προσδοκίες, ελπίδες και μια αδιόρατη αισιοδοξία. 

Μοιάζουν οι καρδίες μας σαν μερικούς σταθμούς του Μετρό που τους έβαψαν αρχικώς άσπρους ή κάτι προς το γκρίζο και με το καιρό γίνονται περισσότερο γκρίζοι, με τα σημάδια του χρόνου εμφανή και κακόγουστα.

 

Και εμείς τους ανεχόμαστε, προσπερνάμε και ευχόμαστε να είμασταν κάπου αλλού, καλλίτερα και ίσως κάπου που η ζωή είναι καλλίτερη και περισσότερο αισιόδοξη.

 

Από καιρό επισημάναμε το πρόβλημα των κάποτε ασπρισμένων σταθμών, αλλά κανείς δεν ακούει. Λέγαμε την

 

Πέμπτη, 10 Αυγούστου 2017

Φιλοτεχνία στο Μετρό …

 

Κύριοι, εσείς που κρατάτε τις τύχες μας, τη καθημερινότητά μας, τις ελπίδες μας, ακόμα και  τα όνειρά μας στο κλουβί που έχετε επινοήσει, ενώ εσείς κυκλοφορείτε ελεύθεροι και κάνετε ότι θέλετε ερήμην μας, αποφασίστε επί τέλους να βάλετε λίγο χρώμα στη ζωή μας.

 

Δε θα σας κοστίσει τίποτε. Αρκεί κάποιος από εσάς να σταματήσει μια στιγμή από όλα όσα κάνει και σκέπτεται για τον εαυτό του και να αποφασίσει να μας ευεργετήσει.

 

Ίσως έτσι πάρουμε και εμείς λίγο θάρρος και αποφασίσουμε να λέμε πρόσχαρα καλημέρα με όσους διασταυρωνόμαστε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε τη ζωή μας λίγο ποιο χαρούμενη. Και να νοιώσουμε έτσι το ασήκωτο βάρος στους ώμους μας, ελαφρύτερο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου