«… Επειτα από 300 χρόνια βιομηχανοποίησης, η ευρωπαϊκή κοινωνία κινείται προς μια βιώσιμη κατεύθυνση, με μικρό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Ενώ το ΑΕΠ μας έχει αυξηθεί κατά 50% από το 1990, οι εκπομπές ρύπων παρουσίασαν μείωση κατά 22%. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε αποσυνδέσει με επιτυχία τις εκπομπές από την οικονομική μας ανάπτυξη, αποδείξαμε δηλαδή ότι μπορούμε να επιδιώξουμε και τους δύο στόχους ταυτόχρονα, χωρίς συμβιβασμούς μεταξύ τους. Και είναι επίσης σημαντικό ότι η συνειδητοποίηση πως η κλιματική αλλαγή μπορεί να προκαλέσει στο μέλλον πολύ μεγαλύτερη ύφεση σε σχέση με την παγκόσμια ύφεση του 2008, κερδίζει παγκοσμίως όλο και περισσότερο έδαφος. Σε τελική ανάλυση, τον 21ο αιώνα έχουμε ζήσει τις εννέα από τις δέκα θερμότερες χρονιές που έχουν καταγραφεί ποτέ, με το 2016 να βρίσκεται στην κορυφή … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, 20.02.2017).
Η Ελλάδα σε σχέση με τις βόρειες και ευημερούσες χώρες της
Ευρωπαϊκής Ενώσεως έχει εξαιρετικά συγκριτικά πλεονεκτήματα από απόψεως
ενεργειακών αναγκών. Αλλά κατάφερε να είναι πλήρως εξαρτημένη από το πετρέλαιο
και τον λιγνίτη και πολεμά με νύχια και με δόντια κάθε σοβαρή εξέλιξη σε ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας, σε εξοικονόμηση ενέργειας, ενώ εκπαιδεύει συστηματικά τους
πολίτες της στην άρνηση πληρωμών κατανολισκομενης ενέργειας, στην σχεδόν ενθάρρυνση
της ρευματοκλοπής και την πλήρη αδιαφορία για την άθλια συμπεριφορά δήμων και πολιτών
που οδηγούν σε κατασπατάληση και ανεύθυνη κατανάλωση.
Πότε θα βγούμε άραγε από το τέλμα της κομματοκρατίας και του
παραλογισμού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου