Γιατί δε μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο και η Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν ήδη και συνεργασίες σε επίπεδο ευρωπαϊκών έργων και προγραμμάτων;
Ή μήπως υπάρχουν και δεν το γνωρίζουμε;
Το ημερολόγιο προσπαθεί να αντανακλά την ανάγκη συμμετοχής στα κοινά με τη διατύπωση και ελπίζουμε συζήτηση, επί προτάσεων που αποσκοπούν σε μια καλύτερη και λειτουργικότερη κοινωνία (Δημήτριος Σωτηρίου, 15 Ιουλίου 2007)
Οι απαιτήσεις των καιρών ...
- Ως πολίτες απαιτούμε το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί και να ακολουθήσει καινοτόμους δρόμους συμμετοχής των πολιτών
- Ως πολίτες πιστεύουμε ότι όλοι μας πρέπει να επιστρέψουμε στην κοινωνία, ένα μικρό έστω μέρος των πραγμάτων που αποκτήσαμε στη ζωή μας
«Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, αν δεν είναι ανοικτό δε δουλεύει» (Φρανκ Ζάπα)
Η είδηση λέει, ότι θα γίνει Εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008 και ώρα 19:30 με θέμα 25 Χρόνια Έρευνας και Προσφοράς των Ελληνικών Πανεπιστημίων στην Εκπαίδευση και στη Ανάπτυξη της Χώρας.
Πιστεύουμε ότι και στις αναφορές και στις σχετικές εκδηλώσεις πρέπει κάποτε να γίνει αναφορά στους πρωτεργάτες – που ανέλαβαν πρωτοβουλίες εν μέσω εξαιρετικά αντίξοων συνθηκών το 1980 και 1981 – να συντάξουν και να εξασφαλίσουν την υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος, που τέθηκε σε ισχύ ως ΠΔ 432 του 1981 (γνωστό και ως Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης) κκ. Γεώργιο Αργυρόπουλο, Δημήτριο Δενιόζο και Δημήτριο Σωτηρίου (αλφαβητικώς).
Το ΠΔ 432 ήταν εκείνο που επέτρεψε την αποτελεσματική διαχείριση των κονδυλίων ερεύνης και επέτρεψε στο δύσκαμπτο, οπισθοδρομικό και ανέτοιμο ελληνικό δημόσιο να αξιοποιήσει τους πακτωλούς των ευρωπαϊκών κονδυλίων που εισέρευσαν στην Ελλάδα αμέσως μετά την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ.
Σήμερα αρχίζει το μεγάλο πείραμα στο CERN, με στόχο να απαντηθούν μερικά θεμελιώδη ερωτήματα που οι επιστήμονες ανά τον κόσμο έχουν θέσει εδώ και δεκαετίες.
Σκληρή δουλειά, μακροχρόνιος προγραμματισμός, ομαδική εργασία κατά μήκος του πλανήτη, καινοτομίες σε πολλά επιστημονικά πεδία, νέες λύσεις και αυστηροί κανόνες. Η Ευρώπη πρωτοστατεί και πάλι σε καινοτομικές προσεγγίσεις, γενναίες αποφάσεις, διαμόρφωση συναντίληψης μεταξύ επιστημόνων και πολιτικών, από όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες (και όχι μόνο).
Μπράβο σε όλους, όσους συνέβαλαν σε αυτό το αξιέπαινο και εξαιρετικά σημαντικό επιστημονικό και ανθρώπινο επίτευγμα.
Μπράβο και στους Έλληνες επιστήμονες που συμμετέχουν στην όλη προσπάθεια. Μπράβο.
Και πίσω στην Ελλάδα, χάος, κακομοιριά, συναλλαγή, διαπλοκή, εγκατάλειψη, απάτες, αδυναμία προγραμματισμού, αδυναμία λήψης αποφάσεων κλπ., κπλ.
Που πάμε;
Επειδή είμαστε πλέον πολύ καχύποπτοι, τα δύο σχετικά μηνύματα από δύο στελέχη του ΕΚΠΑ και ιατρούς του Νοσοκομείου Λαϊκό, ενός Επικούρου Καθηγητού και ενός Αναπληρωτή Καθηγητού, μας βάζουν σε σκέψεις.
Μήπως άρχισαν τα όργανα και ο καθένας προσπαθεί νε περιφρουρήσει τα «κεκτημένα»;
Μήπως η παλιά καλή ρήση «ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο» περιγράφει τη νέα κατάσταση;
Ελπίζουμε ότι θα επικρατήσουν οι ψυχραιμότεροι και τελικώς το ρομποτικό μηχάνημα θα λειτουργήσει προς όφελος κυρίως των ασθενών, της αξιοκρατίας, της έρευνας και της εκπαίδευσης.
Δείτε για παράδειγμα τα ζαχαροπλαστεία (το ίδιο ισχύει σε μικρότερο βαθμό για τα κρεοπωλεία). Αυτό που έχει το καλύτερο μαγαζί (αισθητικά και καθαρότερο) και την καλύτερη ποιότητα προϊόντων έχει και την περισσότερη δουλειά.
Έτσι είναι και στην έρευνα. Το καλύτερο μαγαζί λέγεται κέντρο αριστείας. Έχει την περισσότερη δουλειά γιατί έχει τον απαραίτητο αριθμό ερευνητών υψηλού επιπέδου (κρίσιμη μάζα), έχει την καλύτερη ενημέρωση και διαχείριση πληροφοριών, πρωτοπορεί και παράγει καινοτόμα προϊόντα που όλοι επιθυμούν να αποκτήσουν και να αξιοποιήσουν. Έχει ορθολογική διαχείριση και προφανώς προσελκύει πόρους. Πρόκειται για θετικό κύκλο, σε αντίθεση με τον φαύλο κύκλο της ευμένειας (συνήθως πολιτικής) σε πρόσωπα και καταστάσεις που συνήθως καταρρέουν σύντομα.
Από το 1979 προσπαθήσαμε να πείσουμε την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να επενδύσει (με πόρους και μηχανισμούς) σε κέντρα αριστείας. Η μόνη καινοτομία που έγινε είναι αυτή των Ειδικών Λογαριασμών Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης (ΠΔ 432 του 1981). Από τότε έγιναν δεκάδες ερευνητικά κέντρα του φαύλου κύκλου που είτε φυτοζωούν είτε δεν παράγουν αξιοσημείωτο ερευνητικό έργο.
Έστω και τώρα – και με την αξιοποίηση των τηλεματικών τεχνολογιών – πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα αριστείας και να διαλυθεί όλος ο άλλος μηχανισμός. Ουσιαστικά μιλάμε για επανίδρυση του συστήματος Έρευνας και Τεχνολογίας της χώρας