Με αφορμή το άρθρο … του καθ. Στάθη Καλύβα …

Πολύ καλά τα λέει ο καθ. κ. Στάθης Καλύβας (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24/12/2021). 

Το ερώτημα είναι αν γνωρίζουν ανάγνωση και κατανόηση κειμένου οι κκ. της κυβερνήσεως. Οι προηγούμενοι σίγουρα όχι. Λογικά ούτε και οι πανεπιστημιακοί.

 

Θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για την πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μποδοσάκη και ποιος είναι ο ιθύνων νους πίσω από το εγχείρημα. Πάντως η πρωτοβουλία είναι αξιέπαινη και ελπίζουμε να συνεχιστεί και ο δημόσιος διάλογος.

 

Θα είναι πολύ σημαντικό να ακούσουμε τους κκ. πρυτάνεις να διατυπώνουν τις προτάσεις τους επί του θέματος. Θα θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις καθηγητών και μάλιστα από εκείνους που πρωτοπορούν και είναι στο ίδιο επίπεδο με ομολόγους τους στο εξωτερικό. Δε θέλουμε να ακούσουμε κανένα από εκείνους που περιορίζονται σε κριτική των απόψεων των άλλων.

 

Θέλουμε ένα επιμείνουμε για μια ακόμα φορά απευθυνόμενοι και στον εκλεκτό κ. Καλύβα, λέγοντας ότι οι πανεπιστημιακοί πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, ενώ τα κόμματα πρέπει να εξοβελιστούν με κάθε δυνατό τρόπο από την πανεπιστημιακή ζωή. Και ως σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι η σαφής διατύπωση στους Εσωτερικούς Κανονισμούς Λειτουργίας των πανεπιστήμιων, για τους οποίους ούτε ο κ. Καλύβας κάνει μνεία. Επίσης οι «νησίδων αριστείας» του κ. Καλύβα είναι τα δικα μας Κέντρα Αριστείας (βλέπετε Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά, https://simpleandclear.blogspot.com/2008/05/blog-post_28.html ).

 

Ο δικός μας λόγος δεν περνά. Ελπίζουμε να περάσει του καθ. Καλύβα.

Με αφορμή την είδηση … Ο κόσμος του αύριο …

Το Σαν Φρανσίσκο και το Πεκίνο διαμορφώνουν τον επιχειρηματικό κόσμο του αύριο (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, UPD:09:01, Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2021 09:00). 

Λέμε, γιατί εμείς στην Ελλάδα είμαστε παρασάγγας ή ακόμα και έτη φωτός μακριά από το παγκόσμιο γίγνεσθαι;

 

Καμία πόλη από τις αναφερόμενες δεν ορίσθηκε εκ Θεού ως πόλη καινοτομίας και  συσσώρευσης εγκεφάλων και επιχειρηματιών συγκεκριμένων τομέων.

 

Ασφαλώς υπήρξαν πρωτοπόροι, αλλά οι αρχές προφανώς διέγνωσαν ορθώς τις ευκαιρίες και τις προϋποθέσεις και δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον που διευκόλυνε τις επενδύσεις, τις συνεργασίες με τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τους υφιστάμενους ερευνητικούς φορείς. Φρόντισαν επίσης να είναι οι πόλεις ευτυχείς, φιλόξενες ευχάριστες για την διαβίωση και συμβίωση. Κατάλληλες και για οικογένειες με παιδιά, να διαθέτουν πολύ καλά εκπαιδευτικά συστήματα, σοβαρές υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, εύκολες μετακινήσεις, πολλές δυνατότητες αναψυχής, εξαιρετικά δίκτυα επικοινωνιών και εξ αποστάσεως δυνατότητες εργασίας και συνδιαλλαγών με τις αρχές. Α ναι, να μην ξεχάσουμε και τις μοναδικές ευκαιρίες κινητικότητας, μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών φορέων και προς Θεού όχι μονιμότητα.

 

Προτού η Ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει για οποιοδήποτε αναπτυξιακό σχέδιο, ας μελετήσει σοβαρά τι μπορούν εξ όλων αυτών να διαθέτουν οι ελληνικές πόλεις. Έτσι θα κατανοήσει και τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες.

 

Αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε …

Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία …

Οι γνώσεις που έχουμε για τις αμυντικές βιομηχανίες των χωρών μελών της ΕΕ είναι εξαιρετικά περιορισμένες και λόγω της φύσεως του αντικειμένου και λόγω των διεργασιών που λογικό είναι να τηρούνται εκτός δημοσιότητας. Λογικό και για να προστατευθούν οι καινοτομίες αλλά και να αυξηθούν τα στρατηγικά και εμπορικά πλεονεκτήματα κάθε βιομηχανίας και κάθε χώρας. 

Αλλά εδώ που φθάσαμε χρειάζεται να αναδειχθεί μια νέα στρατηγική για τις αμυντικές βιομηχανίες.

 

Η περίπτωση της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας που προμηθεύουν χώρες που απειλούν άλλες, είναι εξωφρενική. Πωλούν επιθετικά όπλα στην Τουρκία, η οποία απειλεί συστηματικά και προκλητικά την Ελλάδα, χώρα μέλος της ΕΕ. Η Τουρκία που έχει επιδείξει προκλητική επιθετικότητα και πολεμά στη Συρία, τη Λιβύη, την Αρμενία (Ναγκόρνο Καραμπάχ) και συγκαλυμμένα αλλού, δεν περιορίζεται σε φραστικές δηλώσεις μόνον αλλά και κάνει συχνά επίδειξη ισχύος με τη χρήση ευρωπαϊκού και συμμαχικού εξοπλισμού (βλέπε ΝΑΤΟ), ευρωπαϊκής προελεύσεως.

 

Η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει – ίσως παράλληλα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση – και μια ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (ΕΥΑΒ). Την εποχή των τεραστίων τεχνολογικών καινοτομιών, των εξαιρετικών δυνατοτήτων της εξ αποστάσεως εργασίας, του Υπολογιστικού Νέφους και των τεραστίων αναγκών για δημιουργική απασχόληση και εργασία σε νέα πεδία δραστηριοτήτων και νέων τεχνολογικών λύσεων, η ΕΥΑΒ μπορεί να λειτουργήσει ως δίκτυο επιστημόνων και τεχνολόγων κατανεμημένων σε πολλές χώρες της ΕΕ (Κέντρα Αριστείας), σε έργα και προγράμματα σχετιζόμενα με την ασφάλεια της ΕΕ, την υποστήριξη της Εξωτερικής της Πολιτικής και της εξαγωγής κυρίως αμυντικού εξοπλισμού.

 

Το παράδειγμα της ευρωπαϊκής αεροπορικής βιομηχανίας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο. Ας το χρησιμοποιήσει η Ελληνική κυβέρνηση και να πρωτοστατήσει για την ανάδειξη του θέματος και τη διαμόρφωση της σχετικής στρατηγικής ανάπτυξης.

 

Η κατανεμημένη οργάνωση της νέας αυτής βιομηχανίας θα αξιοποιήσει ταλέντα από χώρες που δεν έχουν αντίστοιχες δραστηριότητες ή έχουν πολύ περιορισμένες και δεν είναι σε θέση να παράγουν αξιοποιήσιμα προϊόντα. Ίσως η κινητικότητα και η εξαγωγή εγκεφάλων θα περιοριστεί ενώ θα ενδυναμωθεί και το αίσθημα της συνεργασίας μεταξύ των χωρών μελών. Όπως θα ενισχυθεί και το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών της ΕΕ.

 

Περιμένουμε αντιδράσεις από γνώστες του αντικειμένου και πολιτικούς όλων των αποχρώσεων.

 

ΥΓ: Ίσως πρέπει να προσέξουμε την είδηση «Μέρκελ και Μακρόν υπέρ αμυντικής χειραφέτησης της Ε.Ε», αν και όλοι είναι φειδωλοί επί τους παρόντος και οι μικρότερες χώρες σιωπούν