Διαπίστωση …

Δύο ηγέτες χωρών κάνουν τον πλανήτη ότι θέλουν: Ο Βλαδίμηρος Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογκάν. 

Υπάρχει και ένας τρίτος, αλλά αυτός κρατά επιφυλακτική στάση προς το παρόν: Ο ηγέτης της Κίνας Σι Τζινπίνγκ. Και απειλεί εμμέσως να κάνει τα φθηνά προϊόντα του ακριβά. Ενώ παράλληλα ετοιμάζει την επιστημονική και στρατιωτική του παντοκρατορία.

 

Η ΕΕ τάχει χαμένα παρά  την οικονομική της ισχύ, ενώ οι ΗΠΑ ακονίζουν τα μαχαίρια τους και βρίσκουν ευκαιρίες για τεράστιες εξαγωγές φυσικού αερίου και όπλων.

 

Και εμείς άβουλοι και μοιραίοι παρακολουθούμε και ελπίζουμε να επικρατήσει η λογική ή αλλέως ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, εμείς βλέπουμε …

25 σχεδόν ημέρες πολεμικών επιχειρήσεων στον άνισο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Τεράστιες υλικές ζημιές, πολύ περιορισμένες ειδήσεις για ανθρώπινες απώλειες λες και οι εγκαταστάσεις που καταστρέφονται είναι πάντοτε κενές και εκατομμύρια προσφύγων γυναικόπαιδων, περνούν σε γειτονικές .ευρωπαϊκές χώρες.

Τι καταλαβαίνουμε εμείς από τις εξελίξεις δηλαδή την πορεία του πολέμου, όπως μας τη σερβίρουν στην τιβί, οι εξαιρετικοί Έλληνες δημοσιογράφοι και ανταποκριτές:

- Δεν είναι σαφές ποια θα είναι η τελική συμφωνία για τη κατάπαυση του πυρός. Αλλά αυτά που βλέπουν τη δημοσιότητα και ανεξάρτητα από πηγές, συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι ο πόλεμος δεν ήταν αναγκαίος. Όλα αυτά που λογικά μάλλον θα συμφωνηθούν θα μπορούσαν να συμφωνηθούν και να μην ξεσπάει πόλεμος. Η υπόθεση αυτή κλείνει τη ζυγαριά εις βάρος του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι. Υποδεικνύει ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε μεταξύ των ετών 2014 - 2022 δεν ήταν η ορθολογικότερη.

- Ο ισόβιος πρόεδρος Πούτιν, φαίνεται να έχασε τα λογικά του. Έκανε πολλές εσφαλμένες υποθέσεις και ερμήνευσε εσφαλμένα τα γεγονότα και τις αντιδράσεις των δυτικών ηγετών και τις απόψεις των λαών τους περί Δημοκρατίας, Ελευθερίας και Αξιοπρέπειας. Δεν ενδιαφέρει πως και υπό ποιες συνθήκες έλαβε τις αποφάσεις του. Ήταν εσφαλμένες. Και πάρα τις διαβεβαιώσεις του και τις διαψεύσεις του εισέβαλε σε ανεξάρτητη χώρα του ΟΗΕ, υπολογίζοντας στην υπεροπλία του και σε συγκεκριμένη αντίδραση του ηγέτη της αμυνομένης χώρας, Η ζυγαριά στις 24 Φεβρουάριου ημέρα της Ρωσική εισβολής, η ζυγαριά έκλεινε κατά του απόλυτου μονάρχη Πούτιν.

- Μετά από τόσες ημέρες πολέμου και με θύματα στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά και υποδομές και ένα τεράστιο κύμα προσφύγων, όλος ο πλανήτης βρίσκεται σε παρατεταμένη ανασφάλεια και φοβάται νέες αποφάσεις του γραβατομένου πολέμαρχου Πούτιν. Μήπως και το μυαλό του πάρει ανάποδες στροφές και αιματοκυλίσει τον πλανήτη.

- Οι μέρες περνούν, μας λένε για συνομιλίες και ίσως για κάποια συμφωνία. Αλλά οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και η ερημοποίηση της Ουκρανίας εξελίσσεται σύμφωνα με το πρόγραμμα, όπως μας πληροφορεί το Κρεμλίνο. Οι άλλες χώρες παρακολουθούν το δράμα, προφανώς επεξεργάζονται σχέδια επί σχεδίων, αλλά λύση δε διαφαίνεται. Ακόμα κai ο ΟΗΕ έχασε τη φωνή του και δεν κάνει τίποτε. Μεγάλε Γκoυτιέρες. Για περιπτώσεις σαν και αυτή σε αναδείξαμε ΓΓ του ΟΗΕ και όχι γiα να εισπράττεις εκατομμύρια και να βολτάρεις. Περιμένουμε - μάλλον ματαίως – τις πρωτοβουλίες σου;

- Η παράταση του πολέμου και η συσσώρευση των καταστροφών σε μη στρατιωτικούς στόχους, το τεράστιο κύμα προσφύγων που συνεχίζεται, ο διαρκώς διευρυνόμενος κατάλογος τραυματιών, θανάτων και κακουχίας των Ουκρανών πολιτών είναι αναμενόμενο να οδηγήσει σε διερευνώμενες σκέψεις εναντίον της στρατηγικής του Ουκρανού πρόεδρου και των αποφάσεών του. Δεν θα πρέπει να είναι μακριά η ημέρα που τελικά θα στραφούν αν όχι εναντίον του τουλάχιστον θα αυξηθεί η δυσφορία και θα ελαττωθούν στο ελάχιστο τα αποθέματα καρτερίας και αντοχής. Τότε δε ξέρουμε τι είναι δυνατόν να επακολουθήσει.
Προς το παρόν δε ξέρουμε το άλλο να πούμε (για το ρόλο της Τουρκίας μιλήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση). Έως και τα λαλίστατα κανάλια της Ελληνικής τιβί πέρασαν σε μάλλον κανονικό πρόγραμμα και αλί και τρις αλί στα εκατέρωθεν θύματα του παράδοξου και ηλίθιου πολέμου.

Ευχή όλων μας - εμπολέμων και μη - είναι να σταματήσει ο πόλεμος. Τώρα.

Νέο φρούτο …

Εκεί που είχαν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον το κοσμάκη και έβγαιναν στο γυαλί και έμπαιναν καθημερινώς στα σπίτια μας και στα μυαλά μας (για να είμαστε ειλικρινείς κανείς δε μέτρησε ποτέ πόσοι τους άκουγαν και πόσοι τους έβλεπαν) μέσω καναλιών τιβί, οι απρόσκλητοι ειδήμονες καθ. Ιατρικής απο όλα τα σημεία της Ελλάδος, ήρθε η καταιγίδα Πούτιν και τους σάρωσε όλους. Τους έστειλε στα σπίτια τους και ελπίζουμε στα εργαστήρια, στις κλινικές και στα μαθήματα τους. 

Αλλά φευ. Η Φύση απεχθάνεται το κενό, μας πληροφορούν μεγάλοι επιστήμονες.

 

Και το νέο κενό έσπευσαν να το εκμεταλλευτούν οι απόστρατοι. Γεμάτοι σοφία όλοι οι μπαρουτοκαπνισμένοι νεότατοι εν αποστρατεία, αναλύουν με επιχειρησιακό,  κάποιοι και με «επιστημονικό» τρόπο τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο δικτάτωρ Πούτιν και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.

 

Έχουν όμως και  αυτοί οι φουκαράδες ημερομηνία λήξεως. Ίσως να μη το ξέρουν. Ίσως να μην το φαντάζονται. Πάντως προς το παρόν το απολαμβάνουν.

 

Πάλι θα εμπλουτίσουμε και θα διευρύνουμε ως πολίτες τους ορίζοντές μας. Τρομάρα μας.

Να τερματιστεί άμεσα ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας …

Οι ημέρες περνούν, οι Ρώσοι βομβαρδίζουν ανηλεώς εγκαταστάσεις και ανθρώπους στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ περιφέρει τα μπαλώματά του στην Τουρκία, την οποία ο ΓΓ κ. Στολντενμπεργκ υπεραγαπά (ίσως και να έχει αποκτήσει και εξοχική κατοικία για τα γεράματά του), οι δυτικοί ηγέτες διαβουλεύονται με τον εισβολέα τσάρο Πούτιν, επιστράτευσαν μάλιστα και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπένετ (ΣΣ: Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός πέταξε στη Μόσχα το Σάββατο 05/03/2022, όπου συνάντησε τον Πούτιν για "περίπου τρεις ώρες" όπως έγινε γνωστό. Ήταν η πρώτη επίσκεψη στη Ρωσία από ξένο ηγέτη, που συνδέεται με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου. Στη συνέχεια, μίλησε στο τηλέφωνο με τον Ζελένσκι πριν ταξιδέψει στο Βερολίνο για να συναντήσει τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς / πηγή capital.gr) και τον μακελάρη Ερντογκάν, μπας και κάνουν κάποια συμφωνία μαζί του και σταματήσει ο πόλεμος. 

Ο τσάρος Πούτιν αντιλαμβάνεται ότι οι απειλές τρελού πιάνουν τόπο και συνεχίζει απτόητος τη γενοκτονία και την ισοπέδωση της χώρας. Ο Λαβρόφ, έγινε απολογητής της τραγωδίας και της εισβολής, τη στιγμή που όλος ο πολιτισμένος κόσμος είχε πιστέψει ότι ήταν ένας εχέφρων, αποτελεσματικός και αξιόπιστος συνομιλητής. Έτσι κατάστρεψε την εικόνα του και έγινε τσιράκι και εξάρτημα χωρίς άποψη του τρελοκομείου που λέγεται Κρεμλίνο.

 

Η Ελλάδα που ίσως είχε κάποιες δυνατότητες να αποτελέσει χώρα που θα μπορούσε να μεσολαβήσει υπέρ μιας διπλωματικής λύσεως της κρίσεως, βγήκε εκτός παιδιάς με τις στοχευμένες δηλώσεις του Ρώσου πρέσβεως εν Αθήναις και αμέσως μετά της εκπροσώπου του Κρεμλίνου κας Ζαχάροβας (για άγνωστους λόγους).

 

Δόθηκε έτσι μια ακόμα ευκαιρία στον διεθνή μακελλάρη Ερντογκάν να πάρει πρωτοβουλίες και να εμφανιστεί ως ουδέτερος τρίτος και η Τουρκία ως χώρα που εργάζεται για την ειρήνη. Ταυτόχρονά δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις, δεν έκλεισε το εναέριο χώρο και έτσι οι Ρώσοι μπαινοβγαίνουν ελευθέρα και εμπορεύονται σχεδόν χωρίς περίδρομους. Φανταστείτε να μην ήταν η Τουρκία μέλος του ΝΟΤΟ

 

‘Όλα αυτά απλώς καθυστερούν το τερματισμό του πολέμου, Δίνοντας έτσι ευκαιρίες στον τσάρο Πούτιν να καταλάβει μεγαλύτερα τμήματα της Ουκρανίας και στρατηγικής σημασίας πόλεις.

 

Αν ο πόλεμος παραταθεί κάποιες ημέρες ακόμα οι Ρώσοι θα έχουν εξασφαλίσει τον έλεγχο των μεγαλύτερων πόλεων της Ουκρανίας, θα έχει χαθεί όλο το παραλιακό μέτωπο στον Εύξεινο Πάντο και θα έχουν επιτευχθεί όλοι οι στόχοι της εισβολής. Η απομάκρυνση των Ρώσων από τα κατεχόμενα θα είναι τότε όνειρο απατηλό, όπως ακριβώς συμβαίνει επί 45 και πλέον έτη στη μαρτυρική Κύπρο.

 

Ο δυτικός κόσμος πρέπει να αντιληφθεί ότι η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία είναι τα πρώτα στάδια της εισβολής στην Ευρώπη. Αργά ή γρήγορα θα συμμαχήσει με τον Ερντογκάν ή την Τουρκία και ο πόθος του θα γίνει περισσότερο ευκρινής και με περιστέρες πιθανότητες επιτυχίας.

 

Εφόσον ο Πούτιν επέλεξε το ρόλο του τρελού, η Δύση δεν έχει άλλο δρόμο πλην του να οπισθοχωρεί ή να λαμβάνει οικονομικά μέτρα με την ελπίδα να φθάσουμε σε σημείο ανατροπής του Πούτιν ή οι επιπτώσεις στην οικονομία της Ρωσίας να επιβάλλουν το τερματισμό της εισβολής, λόγω ελλείψεως χρημάτων για ν αντιμετωπιστούν οι τεράστιες στρατιωτικές δαπανες.

 

Προς το παρόν σε εμάς τουλάχιστον ο τσάρος Πούτιν μοιάζει πότε με το Σαμψών και ποτέ με τον Γολιάθ. Σε κάθε περίπτωση απάνθρωπος, εκδικητικός και με διαταραγμένας τας φρένας.

 

Η Δύση πρέπει να πείσει άμεσα τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι να ζητήσει να  υπογράψει τον τερματισμό του πολέμου με τον τσάρο Πούτιν, Το απαιτούν πλέον τα εκατομμύρια προσφύγων, τα ερείπια μεγάλου μέρους της χώρας, το δράμα των κατοίκων που βομβαρδίζονται καθημερινώς χωρίς έλεος και οίκτο. Πρέπει να επιβληθεί ο τερματισμός του δράματος και να αποφευχθεί πάση θυσία ο κίνδυνος μεγαλύτερων συμφορών και γενίκευσης του πολέμου στη Ευρώπη. Οι Αμερικανοί είναι ασφαλείς, το ΝΑΤΟ θα έχει ευκαιρίες να αποδείξει τι πουλιά πιάνει αλλού και σε άλλες εποχές, οι κερδοσκόποι θα γίνουν  βαθύπλουτοι.

 

 Όσο ο πόλεμος συνεχίζεται, ο κοσμάκης θα πληρώνει τα σπασμένα και τα 40.000.000 εκατομμύρια των θυμάτων του 2^ου παγκοσμίου πολέμου θα είναι ένας μικρός πλέον αριθμός, αν τα πράγματα ξεφύγουν του ελέγχου της λογικής.

 

ΥΓ: Το κείμενο αυτό γράφτηκε στις 11 Μαρτίου 2022

Απορία … για τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους στην Ουκρανία …

Πρέπει ασφαλώς να ανοίξουν ανθρωπιστικοί διάδρομοι για τους ανθρώπους, προκειμένου να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς, την έλλειψη νερού, τροφίμων, θέρμανσης, και ιατρικών βοηθειών. Όλα τα στοιχειώδη που τους στερεί ο ρωσικός σωβινισμός και απανθρωπιά. 

Αλλά, ω άνδρες Αθηναίοι: Που θα πάνε όλοι αυτοί οι ικέτες; Μπορούν να μας πουν οι Ρώσοι πολέμαρχοι που ξέχασαν το Χίτλερ και τα δεινά που επέβαλε στο κόσμο και κάνουν τώρα τα ίδια κια χειροτέρα;

Με αφορμή τις ειδήσεις … για τις τρομακτικές αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας …

Η είδηση: Από ρεκόρ σε ρεκόρ οι τιμές ενέργειας

Σε συναγερμό διαρκείας έχουν τεθεί τα αρμόδια κυβερνητικά επιτελεία και φορείς της χώρας για τη διαχείριση της νέας κατάστασης που διαμορφώνουν οι υψηλές τιμές ενέργειας (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.03.2022 • 08:23).

 

Δε νομίζουμε ότι υπάρχει λύση έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα. Κερδοσκόποι, κρατικοί φορείς και μεγάλές εταιρείες πανηγυρίζουν για τα μυθώδη πλούτη που συσσωρέψουν και η όρεξή τους αυξάνει παρά μειώνεται. Και θα ευγνωμονούν τον απάνθρωπο σύγχρονο εγκληματία Πούτιν αν όχι για την έναρξή του ράλι της αύξησης των τιμών σε δυσθεώρητα ύψη, στο γεγονός ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά με τα κατά συρροή εγκλήματα κατά των πολιτών της Ουκρανίας και της ολικής καταστροφής των υποδομών της χώρας αυτής.

 

Επανερχόμαστε στην πρότασή μας

 

·                     Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

Απορία … για το πετρέλαιο …

 

Την έχουμε επαναλάβει και άλλες φορές, αλλά οι αρμόδιοι την αγνοούν. Τουλάχιστον θα μπορούσε κάποιος από τους αδρά αμειβόμενους συμβούλους της επιτελικής κυβερνήσεως του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, αντί να ρεμβάζει, να μας πληροφορήσει γιατί η πρότασή μας δεν είναι ικανοποιητική και δεν αξίζει να προωθηθεί στην ΕΕ και τους άλλους διεθνείς φορείς όπως ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ κα., κα.

Αναζητούνται επειγόντως ηγέτες στο δυτικό κόσμο …

Οι κινήσεις Πούτιν δείχνουν ότι δεν υπάρχουν ηγέτες στο δυτικό κόσμο που ιδίου ή σχεδόν του ίδιου διαμετρήματος. Και φυσικά έχει δημιουργήσει γύρω του ένα συμπαγές σύστημα αφοσιωμένων ανδρών (κυρίως), με κατάλληλες ικανότητες που τον προστατεύουν και τον υποστηρίζουν, χωρίς δημόσιες διαφωνίες. Χαρακτηριστικό βέβαια ολοκληρωτικού καθεστώτος, αλλά αποτελεσματικού αν υπάρχουν ικανότητες και γνώσεις. 

Παρόλο ότι δεν έχει ακόμα επιδείξει παρόμοια συμπεριφορά με τον Πούτιν (είτε γιατί δεν χρειάστηκε είτε γιατί το αποφεύγουν), το σύστημα στη Κίνα φαίνεται να είναι σε θέση να

διαθέτει ηγέτη, με χαρακτηριστικά ηγέτη μεγάλου αναστήματος. Η μετεωρική βέβαια οικονομική της ανάπτυξη (προφανώς όχι σε όλη την Κίνα) προϊδεάζει ότι υπάρχει ένα καλά οργανωμένο και λειτουργικό επιτελείο ικανότατων στελεχών που το σχεδιάζει, το υλοποιεί και το αξιολογεί.

 

Οι ΗΠΑ μετά την προεδρία Τράμπ, που αναστάτωσε τη χώρα και τη δίχασε και έδειχνε ότι αναγνωρίζει τις ικανότητες και τη στρατηγική σκέψη του Πούτιν, έχει ένα καλοκάγαθο πρόεδρο, αλλά πολύ μεγάλης ηλικίας και ένα σύστημα γύρω του που εμφανίζεται να μην είναι κατασταλαγμένο και σφιχτά συνδεδεμένο και οργανωμένο για να υποστηρίξει τον πρόεδρο στις αναγκαίες κινήσεις του σε σχέση με τις σύγχρονες προκλήσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού (βλέπετε Ρωσία και κυρίως Κίνα). Ούτε και τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ φαίνεται να συντάσσονται πλήρως και αποφασιστικά γύρω από τον εκλεγμένο πρόεδρο και τις αποφάσεις του.

 

Η Ευρώπη ταλανίζεται από ανθρώπους ηγέτες που τρέχουν τα σάλια τους μόλις ανέβουν στην εξουσία και απλά διαχειρίζονται καλά, άσχημα ή καλλίτερα τη τρέχουσα πραγματικότητα.  Μάλλον κανείς τους δεν θέλει να δει και να ασχοληθεί με το μέλλον και τις επιπτώσεις του στους λαούς που κυβερνούν. Η καταραμένη επανεκλογή βλέπετε. Ως συνήθως επιμένουν σε εθνικιστικές κορώνες, βάζουν πρώτο το βραχυπρόθεσμο όφελος των λαών τους όπως το διαμορφώνει η ζοφερή συνήθως και ρευστή πραγματικότητα, υπεράνω της μεγάλης εικόνας.

 

Η αναιτιολόγητη εισβολή Πούτιν στη κυρίαρχη χώρα που ονομάζεται Ουκρανία δείχνει ότι σοφά οι δυτικές δημοκρατίες δεν επιτρέπουν μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία. Η παράμετρος αυτή πρέπει να συζητηθεί εκ νέου και να βελτιωθεί σε σχέση με τη μακροχρόνια παραμονή ή/και δεύτερη τετραετή θητεία σε ορισμένες χώρες.

 

Το άλλο δίδαγμα είναι αυτό που αποφεύγουν πολλές ακόμα και δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις: η μεγάλη συμμετοχή των πολιτών στο πολιτικό γίγνεσθαι και στη διακυβέρνηση της χώρας. Ασφαλώς χρειάζονται κανόνες και κατάλληλα εργαλεία. Πολλές χώρες το έχουν καταφέρει περίφημα (βλέπετε π.χ Σκανδιναβικές χώρες, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, … ). Τα νέα ψηφιακά εργαλεία είναι διαθέσιμα και κανένας δεν μπορεί να επικαλεστεί άλλοθι. Η περίπτωση της Ελλάδος είναι χαρακτηριστική: Μονοκομματικές κυβερνήσεις χωρίς να επιτρέπεται σχεδόν καμιά συμμετοχή των πολιτών, πλην μέσω του αλυσιτελώς λειτουργούντος συστήματος της Δικαιοσύνης, που παραπέμπει σε συνεχείς διαμαρτυρίες, προσφυγές, χρονοβόρες διεργασίες και διαδικασίες και αποτελέσματα αρνητικά στη πλειοψηφία των περιπτώσεων, για την εξέλιξη της χώρας.

 

Η κραυγή των εχεφρόνων πολιτών είναι μια: ζητούνται ηγέτες. Και δεν μπορούν οι κοινωνίες να περιμένουν τη φυσική επιλογή και τα καπρίτσια της (βλέπετε την άποψή μας για την Ελλάδα στο https://simpleandclear.blogspot.com/2008/05/blog-post_2641.html ).

 

Πρέπει να σχεδιάσουν διεργασίες για την επιλογή, εκπαίδευση, προετοιμασία, δοκιμασία, ανάδειξη και εν τέλει έκθεση στη κοινωνία και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Μετά θα μπορούν και θα πρέπει να εκτεθούν στη λαϊκή ετυμηγορία.

 

Μήπως το σύστημα ανάδειξης επιτελικών στελεχών των τραπεζών μπορεί να είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης;

Με αφορμή το άρθρο … Δυσάρεστοι οιωνοί για το 2022 …

… Ομολογώ ότι βρίσκω φυσιολογικότερο να μετέχει στην Ενωμένη Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ η Ρωσία αντί της Τουρκίας. Η Ρωσία του Τολστόι, του Ντοστογιέφσκι, του Πούσκιν, του Τσαϊκόφσκι και τόσων άλλων ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη. Πρέπει να ξεπεράσουμε τα εγκλήματα του Στάλιν, όπως ξεπεράσαμε τα εγκλήματα του Χίτλερ και σήμερα η Γερμανία είναι αξιοσέβαστο μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Όνειρα του πρώτου μήνα του έτους, θα πείτε. Μπορεί, αλλά με όνειρα φτιάχνεται το καινούργιο … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ, 23.01.2022 • 20:54).

Βρήκαμε το άρθρο του κ. Στέφανου Μάνου ενδιαφέρον και ιδιαίτερα την παράγραφο που παραθέσαμε προηγουμένως. 

Πιστεύουμε ότι συνάδει με την άποψή μας που διατυπώσαμε στην ανάρτηση https://simpleandclear.blogspot.com/2021/10/blog-post.html πρόσφατα. 

Περιμένουμε τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας να μελετήσουν σε βάθος τα προβλήματα και να εκπονήσουν σχέδια πολιτικής προσέγγισης και συνεργασίας της ΕΕ με τη Ρωσία. Και φυσικά να τεθούν προς συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ. 

Μας τρομάζει η αντιπαράθεση Μπάϊντεν - Πούτιν για το θέμα της Ουκρανίας με την ηχηρή και περίεργη απουσία της ΕΕ.

Κάτι δε μας αρέσει στην πολιτική των δυτικών χωρών ως προς τη Ρωσία …

Ελπίζω να μη με φακελώσουν οι μάγκες του παρακράτους και αυτοί που διατηρούν τους  φακέλους των πολιτών, αν και το θέμα έχει μάλλον ξεχαστεί και δεν ενδιαφέρει πλέον κανένα ή έτσι νομίζουμε. Στο θέμα μας λοιπόν.

 

Διαπιστώνουμε ένα κλίμα πολέμου και συνεχείς αντιπαραθέσεις και ελάχιστες αν και μη αποτελεσματικές κινήσεις για σοβαρές συνομιλίες και εξομάλυνσης της κατάστασης.

 

Δε λέμε, οι Ρώσοι και για να είμαστε ακριβέστεροι ο πρόεδρος κ. Πούτιν και δευτερευόντως ο ΥΠΕΞ κ. Λαβρόφ είναι οι μόνοι που αναφέρονται σε κάθε ευκαιρία αλλά, εμφανίζονται να μην  υποχωρούν εμφανιζόμενοι ως άκαμπτοι. Επίσης δεν προβάλλονται προσωπικότητες στο άλλο στρατόπεδο, που μπορούν, συνεργάζονται ή διαπραγματεύονται με ομολόγους τους στη δυτική πλευρά.

 

Η Ρωσία είναι μια μεγάλη, αλλά αχανής χώρα, με πολύ σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό και σημαντικά επιτεύγματα στις Επιστήμες και τον Πολιτισμό. Προφανώς υστερούν σε πολλά πράγματα σε σχέση με τους δυτικούς, αλλά δεν είμαστε σε θέση να μιλήσουμε για το αν αυτό οφείλεται στην κουμμουνιστική κληρονομιά ή στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες διαβιώσεως για πολύ μεγάλα τμήματα του ρωσικού πληθυσμού.

 

Χάρις σε κάποιες πληροφορίες από άτομα που μπορούν με βεβαιότατα να μιλήσουν για τη σημερινή κατάσταση, μιλούν για καλές υποδομές στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις συγκοινωνίες, οι πολίτες είναι γενικά νομοταγείς και εν γένει συμπεριφέρονται όπως και εμείς στις πολιτισμένες χώρες μας.

 

Αυτό που επισημαίνουν είναι οι εξαιρετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες και κατά συνέπεια οι εργασιακές σχέσεις είναι εντελώς διαφορετικές από τις δικές μας (προφανώς όχι σε όλη την έκταση της Ρωσίας). Οι ανάγκες της καθημερινότητας επίσης είναι πολύ μεγάλες και απαιτούν πειθαρχία και συμμόρφωση με τους κανόνες προκειμένου κανείς να ανταπεξέλθει επιτυχώς.

 

Έτσι η Ρωσία είναι μια μάλλον κανονική χώρα όπως όλες οι άλλες και όχι μια χώρα από την οποία εκπορεύονται σχεδόν όλα τα δεινά του πλανήτη. Με πολίτες αλλοπρόσαλλους, μεθύστακες, που ρέπουν στο έγκλημα και την αναρχία, ανέχονται τη καταπίεση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα παρόμοια, όπως παρουσιάζεται από τα δυτικά ΜΜΕ.

 

Επειδή οι πληροφορίες μας μπορεί να μην είναι εντελώς αξιόπιστες ή εμείς να μην σταθμίζουμε αντικειμενικά όσα ακούμε, φορείς όπως η ΕΡΤ (ραδιόφωνο, τιβί) ή και άλλοι δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς θα μπορούσαν να αφιερώνουν εκπομπές για τη ζωή στις άλλες χώρες, με έμφαση στα επιτεύγματα, στις καλές πρακτικές, τις έξυπνες λύσεις.

 

Η ΕΕ οφείλει να έχει καλές σχέσεις με όλες τις γειτονικές της χώρες και είναι προς το συμφέρον της η ανάπτυξη της Ρωσίας και η εξασφάλιση ευημερίας τους ρωσικού λαού. Η συνεργασία θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια οφέλη στις αναπτυγμένες δυτικές χώρες και ιδιαίτερα στις χώρες της ΕΕ. Το κάνει σε μεγάλό βαθμό αθόρυβα η Γερμανία. Και το κάνει για όλες τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως και όχι μόνον τη Ρωσία (όπως έχουμε επισημάνει παλαιότερα στο Ημερολόγιο). Το κάνει και η σημερινή υπό τον Ερντογκάν, Τουρκία. 

Πρόσφατα σε μείζον θέμα αντιπαραθέσεως ΗΠΑ - Ρωσίας, εξελίσσεται το φυσικό αέριο και οι αγωγοί τροφοδοσίας. Μας προξένησαν εντύπωση οι αναφορές στις δηλώσεις του υφυπουργού Ντόνελι (βλέπετε: Ντόνελι σε Ελλάδα: «Οι ΗΠΑ έτοιμες να σας βοηθήσουν να κόψετε το σχοινί με τη Gazprom»). Δυστυχώς δε βλέπουμε διάλογο καλών προθέσεων και διάθεση συνεργασίας, αλλά μάλλον υπαγόρευση στρατηγικών που θα πρέπει να ακολουθούν οι χώρες που αναφέρονται αμέσως ή εμμέσως. Η Γερμανία αναζητά απεγνωσμένα τρόπους λειτουργίας του νέου αγωγού. Δε γνωρίζουμε πως θα επιλυθεί το πρόβλημα της λειτουργίας του, αλλά μάλλον οδεύουν προς συμβιβαστική λύση.

Αυτό που δεν αναφέρεται και δεν συζητείται οπό τα ΜΜΕ είναι η εντεινόμενη και μεγαλύτερη εξάρτηση των δυτικών χωρών από την αναθεωρητική Τουρκία και λόγω της διέλευσης των νέων αγωγών που τροφοδοτούν με Αζέρικο ή και Ρωσικό φυσικό αέριο τη δύση, από το έδαφός της. Θεωρούμε μεγαλύτερο τον κίνδυνο της τουρκικής παρέμβασης στις δυτικές κοινωνίες εξ αυτού και μόνον του γεγονότος και ίσως μικρότερο τη προβαλλόμενης εξάρτησης από τη Ρωσία, που είναι και παραγωγός και όχι μόνον ενδιάμεσος!

ΥΓ: Αν καταλαβαίνουμε καλώς και το άρθρο «Η γεωστρατηγική ανεπάρκεια της Δύσης», κινείται στην ίδια κατεύθυνση

Υποκλίσεις στον Ερντογκάν …

Είδαμε και θαυμάσαμε τα γενόμενα κατά τις συνόδους των G7 στην Κορνουάλη, του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, τη συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν στη Γενεύη. 

Όλα κύλισαν ομαλά και έγινε λένε σημαντική πρόοδος στα θέματα που απασχολούν τον Πλανήτη Γη και στα λεγόμενα περιφερειακά θέματα, με προεξάρχοντας τα θέματα ασφαλείας και πανδημίας.

 

Είναι όμως κάτι που το δικό μας μυαλό δε χωρά.

 

Είδαμε συνεργασία Μακρόν – Ερντογκάν, χειραψίες, καλό κλίμα και συμφωνία για μελλοντικές συνεργασίες. Αλήθεια πως ανέχτηκε ο Μακρόν τον Ερντογκάν, αυτόν που έλεγε ότι ο Μακρόν χρειάζεται ψυχοθεραπεία,

 

Είδαμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να συνομιλεί με άνεση και ευγένεια με τον Ερντογκάν, ναι αυτόν που έλεγε περιφρονητικά ότι εγώ στο ίδιο δωμάτιο δεν μπορώ να βρεθώ με το Μητσοτάκη.

 

Είδαμε την διπλωματική εγκαρδιότητα του Αμερικανού Προέδρου Μπάιντεν με τον Ερντογκάν, αυτόν που έλεγε ότι ο πρώτος έχει βαμμένα τα χέρια του με αίμα.

 

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Αντί οι δυτικοί ηγέτες να συμπεριφερθούν με περιφρόνηση στο άτομο του Ερντογκάν που προκαλεί με το πλέον προσβλητικό τρόπο τους διεθνείς ηγέτες, επειδή διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις από αυτόν και δεν εγκρίνουν τη διεθνή τρομοκρατία που επιβάλλει σε γειτονικές της Τουρκίας χώρες. Και σε άλλες που νομίζει ότι έχει ακόμα δικαιώματα της πάλαι πότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

 

Ξεχνούν αυτά που έλεγε (και κάνει) και τον θεωρούν ως ισότιμο και με κύρος πρόεδρο χώρας, που μεγαλώνει και τρώει ψωμί χάρις στις δυτικές κυρίως επενδύσεις.

 

Απλά ακατανόητα.