Οι ηγεσίες στην Ελλάδα έχουν χάσει τα πάντα: Όραμα, τεχνογνωσία, διορατικότητα, κατανόηση των σύγχρονων ρευμάτων, προσαρμοστικότητα, επιστημονικό υπόβαθρο, ικανότητα προγραμματισμού, χειρισμού της ελληνικής γλώσσας, ικανότητας πειθούς, αξιοπιστία, ...
Ωστόσο τους έχει μείνει κάτι, η ψωροπερηφάνια που δεν τους αφήνει να δεχτούν το έλλειμμά τους και να ζητήσουν συνδρομή και συνεργασία για την επίλυση των προβλημάτων.
Η διαχείριση των σκουπιδιών προσκρούει εν πολλοίς στη απαράδεκτη πολιτική που ακολουθείται να υπάρχουν σε σύγχρονες κοινωνίες επαγγέλματα όπως του «σκουπιδιάρη» της «καθαρίστριας» κλπ. και να προσλαμβάνονται άνθρωποι με αυτή την ιδιότητα. Δείτε επ’ αυτού και το σχετικό μήνυμα που δημοσιεύσαμε τις 4/10/2007.
Πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα ιδιωτικοποίησης του τομέα των απορριμμάτων και της διαχείρισής τους, ίσως στο μοντέλο των ΣΔΙΤ. Ο ιδιωτικός τομέας θα μπορεί να απασχολεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα εκπαιδευμένους υπαλλήλους, τους οποίους θα ενθαρρύνει να ακολουθήσουν κάποια στιγμή άλλους δρόμους απασχόλησης. Το κράτος θα περιοριστεί στον πραγματικό ρόλο του του ελεγκτού των προδιαγραφών και της εφαρμογής των και την προστασία των εργαζομένων από παράγοντες κινδύνου και της εφαρμογής προγραμμάτων επανεκπαίδευσης και κατάρτισης, ώστε να διευκολυνθεί η κινητικότητά τους.
Ας δούνε οι αρμόδιοι τα παραδείγματα άλλων χωρών και ας μάθουν επί τέλους κάτι. Να διοικείς «με το μάτι», χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο και παράδοση στη καινοτομία και την ευελιξία μπορεί να είναι και εγκληματικό.
Παρακολουθούμε συζητήσεις επί του ασφαλιστικού και όλοι διεκτραγωδούν την «απαράδεκτη ρύθμιση» να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών-μητέρων.
Προφανώς το θέμα δεν εξαντλείται εδώ και έχουμε διατυπώσει στο Ημερολόγιο αυτό και άλλες σκέψεις που αφορούν το ασφαλιστικό και την εύρυθμη λειτουργία του.
Ελπίζουμε να ακούσουμε επ’ αυτού και άλλες απόψεις.
Ο παραλογισμός στην Ελλάδα έχει φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Μέχρι του σημείου που υπουργοί βάζουν στη ναφθαλίνη νόμους και αποφάσεις επειδή έτσι μάλλον τους «γουστάρει», δεδομένου ότι για όλους τους άλλους εμάς ισχύει ότι «άγνοια νόμου τιμωρείται».
Ε καιρός είναι να τιμωρηθούν και οι υπουργοί και οι άλλοι παράγοντες της διοίκησης που αγνοούν, παραβλέπουν, δεν εφαρμόζουν ή παραβιάζουν τους νόμους.
Αν υπάρχουν αποχρώντες λόγοι μη εφαρμογής καταργήστε τους. Αλλά μην τους παραβιάζετε.
Εδώ πρέπει να είναι Κράτος και όχι τσιφλίκι σας!
Που είναι οι υπουργοί, που είναι η διοίκηση, που είναι οι μηχανισμοί του κράτους, που είναι ο πνευματικός κόσμος, που είναι οι επιστήμονες, που είναι γονείς, που είμαστε και εμείς;
Δεν υπάρχει τίποτε στον ορίζοντα και αν κάποιος παρεκτραπεί και αρχίσει να κάνει κάτι, το σύστημα θα τον επαναφέρει στη τάξη.
Η χώρα πορεύεται χωρίς προσανατολισμούς, πυξίδα, πρόγραμμα, με «βάρκα την ελπίδα».
Παγκόσμια πρωτοτυπία και εκπληκτικό δίδαγμα για όλους τους άλλους συγκάτοικους του Πλανήτη.
Αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε ένα νέο δράμα να εκτυλίσσεται στη χώρα. Δεν έχει ενέργεια, δεν έχει χρηματιστήριο, φοβάται τις διεθνείς σχέσεις, αντιμετωπίζει απεργιακό κλοιό εκ μέρους των βολεμένων και όλα τα άλλα μάλλον υπολειτουργούν και μόνο με αυτόματο πιλότο.
Ακούμε όλους πρωθυπουργό, υπουργούς, αντιπολίτευση, συνδικαλιστές, επιστήμονες, αρμοδίους να μας λένε τι γίνεται και ίσως γιατί γίνεται.
Μετά κλείνουν τα μικρόφωνα, πάνε σπίτι τους και μας αφήνουν στην μοίρα μας, στα προβλήματά μας και στην αγανάκτησή μας. Προφανώς ελπίζουν ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δώσει τις λύσεις (καλές ή κακές αδιάφορο προφανώς).
Βρείτε και δώστε λύσεις στα προβλήματά μας. Επιλέξτε και επιβάλετε λύσεις άμεσα και αποτελεσματικά. Δώστε ελπίδα στους νέους και τους απόμαχους. Ενθαρρύνετε τη σύγχρονη εκπαίδευση, την επιχειρηματικότητα, τη καινοτομία, την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, την ποιότητα, την εξοικονόμηση ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, την υγιεινή και την ασφάλεια στην εργασία, τη δημόσια τάξη, κλπ. κλπ. (οι αναφορές είναι ενδεικτικές)
Έχουμε παρακολουθήσει ορισμένα από τα τεκταινόμενα στο νησί της Νάξου. Η προσέγγιση είναι να ικανοποιήσουμε τους περιπτεράδες, τους καταστηματάρχες, τους κατέχοντες εν ολίγοις και όχι να αντιμετωπιστούν οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας τόσο άμεσα αλλά και ιδιαίτερα του απώτερου μέλλοντος. Ο ορίζοντας των αρμοδίων αρχόντων είναι οι επόμενες εκλογές και το προσωπικό τους συμφέρον. Τίποτε άλλο.
Χαρακτηριστική περίπτωση το λιμάνι της Νάξου και η ασφυξία της πόλεως εξαιτίας των επιλογών των αρμοδίων. Στο λιμάνι εναλλάσσονται οι επιβατικές και εμπορικές δραστηριότητες με πολλούς και μεγάλους κινδύνους για όλους.
Οι τοπικοί παράγοντες αλλά και άλλοι αρμόδιοι σε ανώτερα κλιμάκια της διοικητικής ιεραρχίας αδυνατούν ακόμα και να συζητήσουν τη κατασκευή ενός νέου εμπορικού λιμανιού που θα καλύψει κυρίως τις ανάγκες των επόμενων 20-50 ετών τουλάχιστον και δώσει νέες αναπτυξιακές δυνατότητες στην πόλη και το νησί της Νάξου.
Πριν αρκετά χρόνια, την εποχή που η ακρίβεια είχε δημιουργήσει την ιδέα να εκδοθούν χαρτονομίσματα του 1 και 2 €, προτείναμε στην ΕΚΤ (και μάλιστα με ηλεκτρονικό μήνυμα που είχαμε αποστείλει στον Αντιπρόεδρο κ. Λ. Παπαδήμο) να υποτιμηθεί το € κατά 10 φορές και η αντιστοιχία του για τη Ελλάδα για παράδειγμα να γίνει 34,075 δρχ. αντί της 340,75 που είναι σήμερα.
Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργείται στους πολίτες η αίσθηση ότι πληρώνουν περισσότερα χρήματα και άρα θα είναι περισσότερο προσεκτικοί στη διάθεση των χρημάτων τους. Προφανώς βέβαια οι τιμές των προϊόντων θα παραμείνουν οι ίδιες, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει. Επί πλέον οι πολίτες θα είναι περισσότερο προσεκτικοί στη διαχείριση των κερμάτων και ιδιαίτερα των λεπτών, που τώρα μάλλον τα θεωρούν «βάρος» και δεν τα υπολογίζουν, παρά τη σημαντική αξία τους.
Η ρύθμιση θα είναι ευνοϊκή για όλες τις χώρες που το νόμισμά τους είχε μικρή σχετικά αξία σε σχέση με το € (π.χ. Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Βέλγιο αλλά και τις άλλες όπως Γαλλία κλπ.)
Δεν έχουμε δει ποτέ και κυριολεκτούμε, ολοκληρωμένο τεχνικό έργο στην Ελλάδα. Επίσης δεν έχουμε δει ποτέ ποιοτικό έργο, όπως διαπιστώνει κανείς στη βόρεια Ευρώπη.
Ακόμα και όταν παραδοθεί κάποιο έργο «ολοκληρωμένο» βλέπουμε εγκαταλελειμμένα μπάζα, υλικά, ξεχαρβαλωμένα μηχανήματα, άθλια τελειώματα, σπασμένα στοιχεία, κακές στρώσεις, άθλια και υποβαθμισμένα φρεάτια, οδικοί τάπητες που ξεχαρβαλώνονται με την πρώτη βροχή και το πέρασμα του πρώτου βαρέως οχήματος, λύσεις πέραν της λογικής, κλπ. κλπ., δηλαδή κακοτεχνίες «ων ουκ έστιν αριθμός». Αυτά αφορούν από μικρά δημοτικά έργα (κυρίως πλατείες, πεζοδρόμια κα πεζόδρομοι) και έως τεράστιας έκτασης δημόσια έργα υποδομών (π.χ. Μαλακάσα, Τσακώνα, Ατική οδός κα.)
Οι αρμόδιοι δεν βλέπουν τίποτε και μετά τυχόν διαμαρτυρίες και καταγγελίες οργανώνουν νέες εργολαβίες αποκατάστασης που και αυτές έχουν τελικώς το ίδιο αποτέλεσμα.
Δεν είδαμε και δεν ακούσαμε ποτέ αρμόδιος να εγκαλείται για παράλειψη, ανοχή, αποδοχή κακοτεχνιών ή παράβαση καθήκοντος.
Το σύστημα λειτουργεί άψογα και θα θέλαμε να πούμε στους Ιταλούς φίλους μας να διδαχτούν από την Ελλάδα και να μην είναι εκτεθειμένοι σε εκστρατείες του τύπου «καθαρά χέρια» που τους διέσυρε και καταρράκωσε τη φήμη τους πριν αρκετά χρόνια.
Διαβάσαμε την είδηση ότι το Εφετείο μείωσε σε 13,6 έτη την πρωτόδικη ποινή των 25 ετών κατά συγχώνευση που είχε επιβληθεί στον Λ. Στάθη για ξέπλυμα βρώμικού χρήματος και ενεργητική δωροδοκία δικαστού. Πρωτοδίκως έχε κριθεί ένοχος με την επιβαρυντική περίσταση ότι τέλεσε τις άδικες πράξεις που του αποδίδονται κατ΄ επάγγελμα και δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό.
Φαίνεται ότι οι Έλληνες λυπούνται όλους όσους υφίστανται κάποια ποινή και είναι επιδεκτικοί στην προστασία των παρανομούντων ώστε να μην υποστεί τελικά μεγάλη ζημιά και να συνεχίσει τη ζωή του απερίσπαστος και με νέες προοπτικές. Δηλαδή ότι έγινε έγινε και ο άνθρωπος πρέπει να συνεχίσει να ζει όπως παλιά!
Τα ίδια έγιναν και με τον κ. Αντιπρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου που παρά τα 15 χρόνια κάθειρξη είναι από καιρό έξω (εκτός φυλακής) και μπορεί να ζει ελεύθερος και απερίσπαστος. Ίσως να του έχει δοθεί και η άδεια να διδάσκει.
Η συμπεριφορά της Ελληνικής Πολιτείας και του Κράτους είναι εξαιρετικό παράδειγμα για τους νέους. Προφανώς το σύστημα λέει «εμπρός τίποτε δεν πρέπει να σε σταματά, και αν συμβεί κάτι στραβό μην ανησυχείς, εδώ είμαστε εμείς να σε φροντίσουμε».
Τι να πουν οι νομιμόφρονες και συνεπείς Έλληνες. Εκφράζω τη πίκρα μου, την απογοήτευσή μου και την αγανάκτησή μου που σέβομαι τους νόμους, τους πλησίων μου και την Πολιτεία.
ΥΓ: Ενώ ολοκληρώναμε το σχόλιο αυτό, δόθηκε στη δημοσιότητα η είδηση ότι αποφυλακίστηκε και ο πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου που είχε καταδικαστεί σε 25 ετή κάθειρξη.
Το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο ενημέρωσης και συμμετοχής, ευέλικτο και αποτελεσματικό. Αντιδρά σε μηδενικό σχεδόν χρόνο, δεν σε καθηλώνει αλλά μπορεί κανείς να κάνει και άλλες εργασίες παράλληλα ενώ το ακούει, έχει αμεσότητα και ως δημόσιο μέσο απευθύνεται σε πολλούς και θα λέγαμε σε όλους.
Δυστυχώς οι αρμόδιοι και παχυλά αμειβόμενοι δεν έχουν προφανώς χρόνο να παρακολουθήσουν την πορεία του ραδιοφώνου του Σκαϊ και την ανάγκη που εκφράζουν οι πολίτες να διατυπώνουν απόψεις και επιχειρήματα, να πληροφορούν και να πληροφορούνται άμεσα και έγκυρα.
Ραδιοφωνικοί σταθμοί δομημένοι στις ανάγκες των πολιτών και της Κοινωνίας, ακούσαμε για πρώτη φορά στη Γερμανία και τη βόρεια Ευρώπη από τη δεκαετία του 1970, όταν δίδονταν ειδικές πληροφορίες για τη κίνηση στους αυτοκινητόδρομους και γενικά για τις κυκλοφοριακές συνθήκες.
Η δημόσια ΕΡΤ οφείλει να ασχοληθεί με τα θέματα των πολιτών και τις σύγχρονες εξελίξεις και όχι μόνο με τη διασκέδαση και τα αθλητικά κατά κόρον, τη Ευροβίζιον και εκπομπές του ποδαριού (όχι βέβαια όλες).
Ματώνει η καρδιά κάθε Αθηναίου να βλέπει πως την κατάντησαν οι «επιχειρηματίες» με επί κεφαλής και ηγέτες τους δημάρχους της, αλλά και οι πολίτες της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Οι τοπικοί άρχοντες οργανώνουν και ενθαρρύνουν τους πολίτες να αντιδράσουν σε κάποια πρωτοβουλία αρμοδίων φορέων προς επίλυση σημαντικών προβλημάτων που αναφύονται.
Καμιά αντίρρηση μέχρις εδώ, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι αυτοί πολίτες απαιτούν να έχουν επάρκεια του αγαθού που συζητείται και να έχουν οι τόποι τους ικανές αναπτυξιακές δυνατότητες.
Προτείνουμε λοιπόν στους τοπικούς άρχοντες αλλά και στην Κυβέρνηση να βρει τρόπους να συζητούν οι τοπικές κοινωνίες το είδος του μέλλοντος που επιθυμούν για τη περιοχή τους και να εκπονήσουν τις σχετικές πολιτικές και στρατηγικές – δηλαδή συγκεκριμένα προγράμματα.
Τότε μόνον θα μπορούμε να έχουμε άποψη και οι κινητοποιήσεις θα έχουν αντίκρισμα, ουσιαστική συνεισφορά και θετική εξέλιξη.
Μήπως ήλθε η ώρα κάποιος να επιβάλλει στους Έλληνες να κυριολεκτούν και ειδικότερα οι ταγοί και εκείνοι που εξασκούν επαγγέλματα που στηρίζονται στην ευχέρεια χρήσεως της γλώσσας π.χ. δημοσιογράφοι;
Η γλώσσα έχει ξεχειλώσει επικίνδυνα και γίνεται πλέον συστηματική χρήση συγκεκριμένων όρων προκειμένου να τονίσουν και να επιβάλλουν τα επιχειρήματά τους, πράξη απαράδεκτη και κατά την άποψή μας παράνομη.
(Σήμερα 27/2/2008 διαβάσαμε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ότι το ΕΣΡ εξέδωσε Οδηγία χρήσης της ελληνικής γλώσσας)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 προσπαθήσαμε στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να διαμορφώσουμε ένα ερευνητικό-αναπτυξιακό πρόγραμμα με σκοπό τη χάραξη ενός κατάλληλου και σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου που θα κάλυπτε τις ανάγκες της Ελλάδος και θα δημιουργούσε παράλληλα υποδομές σχεδιασμού, επεξεργασίας, προσομοίωσης και μελέτης των λειτουργικών και αναπτυξιακών χαρακτηριστικών του δικτύου. Απλά αποτύχαμε, γιατί κανείς αρμόδιος δεν ήθελε να ακούσει κάτι σχετικό και γιατί δεν καταφέραμε να βρούμε πρόθυμους ερευνητές.
Σήμερα ύστερα από τόσο χρόνια, τόσες αποτυχίες και σπατάλες μάλλον το σύστημα παραμένει οπισθοδρομικό με απογοητευτικές επιδόσεις και μάλλον μηδενικές αναπτυξιακές προοπτικές. Ελπίζουμε η κατάσταση αυτή να μην κρατήσει περισσότερο και να επικρατήσει η λογική και ο κοινός νους.
Μας αρέσουν, τις μασάμε, περιορίζουν τη κακοσμία του στόματος αλλά και ρυπαίνουν άθλια το περιβάλλον όταν τις βαρεθούμε ή τις φτύνουμε – συνήθως όπου μας βολεύει αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα.
Στη δήμαρχο κα Μπακογιάννη είχαμε προτείνει να κατασκευαστούν με χορηγία (έναντι ίσως διαφημίσεων) μπλοκ από αδιάβροχο χαρτί τα οποία θα τοποθετούνταν σε κολώνες ή δένδρα και θα γίνονταν έκκληση προς τους πολίτες να τοποθετούν (κολλούν) τις τσίχλες που απορρίπτουν εκεί. Όταν θα γεμίζει η σελίδα ένας οδοκαθαριστής θα κόβει και θα απομακρύνει τη γεμάτη με τσίχλες σελίδα.
Ποτέ δε πήραμε απάντηση – έτσι είναι βλέπετε τα δημόσια πρόσωπα, πάντοτε πολυάσχολοι για να ασχοληθούν με τα καθημερινά μας προβλήματα. Ωστόσο επανερχόμαστε στο θέμα και καλούμε τους κκ. Δημάρχους της Ελλάδας να συζητήσουν και να υιοθετήσουν την πρόταση (ίσως με βελτιώσεις και παραλλαγές) και έτσι να προστατεύσουν το περιβάλλον και ιδιαίτερα τα ευαίσθητα δημόσια σημεία και τους χώρους ιστορικής και αισθητικής σημασίας και ενδιαφέροντος.
Στο ραδιόφωνο είναι καθεστώς και στη τηλεόραση οι θεατές περιμένουν να τελειώσουν οι διαφημίσεις για να δουν τη συνέχεια των ειδήσεων και βλέπουν τον τηλεαστέρα να λέει καληνύχτα.
Δεν μας εκπλήσσει ότι οι επιχειρηματίες κάνουν ότι θέλουν παρά τη δεοντολογία και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των υπευθύνων για σεβασμό στους ακροατές και θεατές. Μας εκπλήσσει ότι το ΕΡΣ είναι και κουφό και τυφλό και δεν βλέπει και δεν ακούει τίποτε. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με κάθε άλλο αρμόδιο. Εύγε.
Η παρεμβολή διαφημίσεων σε δελτία ειδήσεων (και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση) προσβάλλει τους ακροατές και θεατές, προκαλεί σύγχυση και αποπροσανατολισμό αλλά και απαξίωση των ειδήσεων αφού για παράδειγμα το εθνικό θέμα των Σκοπίων, του Κυπριακού ή το περίπλοκο του Κοσόβου εξομοιώνεται με τις σερβιέτες, τα απορρυπαντικά, τα δάνεια, τις σκυλοτροφές, κλπ. κλπ.
Παρακαλούμε να παραιτηθούν όλοι και να πάνε σπίτι τους. Δεν χρειαζόμαστε αργόσχολους και ανεύθυνους υπαλλήλους αλλά αρμοδίους με άποψη και πάνω από όλα γνώστες της δεοντολογίας και των νόμων, ώστε να επιβάλουν τα νόμιμα σε κάθε περίπτωση και σε κάθε εκούσια ή ακούσια απόκλιση.
Γράφαμε το 1997: Τα λιμάνια της Ελλάδος είναι για αντικείμενα και για ζώα. Αυτό αποδεικνύεται από τα «μαντριά» που έχουν κατασκευαστεί στα υπάρχοντα λιμάνια των νησιών κυρίως, όπου οι επιβάτες υποχρεώνονται να μπουν για λόγους τήρησης της προτεραιότητας.
Οι σκηνές που εκτυλίσσονται παραπέμπουν στους χρόνους του Ξέρξη, που χρησιμοποίησαν τον ίδιο μηχανισμό για να μετρήσει τους στρατιώτες του. Φυσικά ούτε λόγος για κατάλληλες και αξιοπρεπείς υπηρεσίες για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Το λιμάνι της Ραφήνας θα μπορούσε να αξιοποιήσει την υψομετρική διαφορά που υπάρχει προκειμένου να κατασκευαστεί ένα πρότυπο κέντρο υποδοχής, παραμονής και εισόδου των επιβατών και των οχημάτων, στα πλοία της γραμμής.
Λογικά θα πρέπει να αναπτυχθούν επίσης και ορισμένες άλλες υπηρεσίες όπως η αρίθμηση όλων των θέσεων και η έκδοση εισιτηρίου για συγκεκριμένη θέση, η δημιουργία υπηρεσίας ελέγχου εισιτηρίων (check-in) και παράδοσης των αποσκευών πριν την επιβίβαση και παράδοση στον προορισμό (αντίστοιχη αυτής των αεροπορικών μεταφορών).
Η Κυβέρνηση από την πλευρά της λέει ότι περισσότερα χρήματα σε ένα τρύπιο σύστημα δεν θα επιφέρουν καμιά βελτίωση και απλώς θα χαθούν.
Η δήλωση αυτή είναι ορθή, αλλά η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να βελτιώσει και να εκσυγχρονίσει το σύστημα ώστε να μην είναι τρύπιο και κατόπιν να διαθέσει όλους τους αναγκαίους πόρους.
Αν η Κυβέρνηση έχει πράγματι σοβαρές προτάσεις και πρόγραμμα θα πρέπει να αξιοποιήσει τις νέες τηλεματικές τεχνολογίες και να εξασφαλίσει έτσι τουλάχιστον ποιος αμείβεται από σύστημα και τι έργο προσφέρει.
Τότε μόνον θα πειστούμε ότι πρόκειται να λυθεί επί τέλους το πρόβλημα. Ως τότε όμως έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλουμε και να πιστεύουμε ότι όλοι ίδιοι είναι και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους νέους και το μέλλον τους.
Το Υπουργείο Οικονομικών εφαρμόζει πλέον το ηλεκτρονικό σύστημα ΗΦΑΙΣΤΟΣ για να ελέγξει την αγορά πετρελαίου θέρμανσης και την παράνομη διακίνηση (λαθρεμπορία). Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε μέτρα με ηλεκτρονική υποδομή για τον έλεγχο των τιμών και την προστασία του καταναλωτή.
Χρειάστηκε 4 χρόνια η Νέα Διακυβέρνηση της ΝΔ για να κατανοήσει το αυτονόητο ότι δηλαδή μόνο με ηλεκτρονικά μέσα μπορούν πλέον να ελεγχθούν οι δαπάνες, οι κινήσεις και το αποτέλεσμα κάθε είδους διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών που έχουν αντίκτυπο στα δημόσια οικονομικά.
Βεβαία ακόμα δεν ακούσαμε τίποτε σχετικό για τα φάρμακα, τις δαπάνες υγείας, τις δαπάνες εκπαίδευσης τις συντάξεις κλπ. κλπ.
Εδώ ο μεσαίων καλά κρατεί και η θεωρία του σταγονόμετρου που εφαρμόζει η Κυβέρνηση θα εξασφαλίσει εξαιρετικά κέρδη για όλους όσους λυμαίνονται τον δημόσιο τομέα από τη εποχή της Επανάστασης του 1821, για πολλά ακόμα χρόνια.
Πριν από χρόνια λέγαμε ότι αφού χάθηκε η ευκαιρία να εξελιχθεί η Αθήνα σε σύγχρονη πόλη με προσωπικότητα αντάξια του αρχαίου παρελθόντος, το σημερινό αποτέλεσμα μπορεί να προβληθεί ως εργαστήριο μελέτης της εξέλιξης μιας άναρχης σύγχρονης πόλης όπου ο καθένας κάνει ότι θέλει και επιβάλλει στους υπολοίπους την αισθητική του και εν πολλοίς προφανώς και τους κανόνες λειτουργίας της. Μεγάλη επίσης είναι και η συμβολή του «λαδώματος» (και θα πρέπει να εκτιμηθεί με επιστημονικούς όρους δεόντως)
Στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 17ης Φεβρουαρίου 2008 διαβάσαμε το άρθρο «Η Αθήνα έχει πλέον τον αέρα της Ευρώπης», με αφορμή την επίσκεψης της καθηγήτριας του Πρίνστον Κριστίν Μπουαγιέ και την ανάληψη εκ μέρους της σχετικής πρωτοβουλίας.
Πιστεύουμε ότι αποτελεί την πρώτη προσπάθεια κατανοήσεως του «φαινομένου» και μας ικανοποιεί ότι επιστήμονες κύρους επιλέγουν να μελετήσουν το Ελληνικό αναπτυξιακό φαινόμενο, μέσω της εξέλιξης της πόλεως των Αθηνών.
Συμπέρασμα: Οι Έλληνες είναι πνεύματα οικονομίας, έξυπνοι, ευπροσάρμωστοι, γενναίοι, χουβαρντάδες, πρακτικοί, ατρόμητοι, άτρωτοι, καινοτόμοι, ευέλικτοι, πολυάσχολοι, εύστροφοι, μάγκες.
Πέρασαν 2 περίπου χρόνια από τότε που το περίφημο ΥΠΕΧΩΔΕ ανακοίνωσε αν δε κάνουμε λάθος ότι θα ελέγξει και θα εκσυγχρονίσει τη σήμανση του δικτύου μεταφορών και προορισμών. Μίλησε μάλιστα και για αναθεώρηση ορισμένων ορίων ταχύτητας και άλλων ρυθμίσεων που θα συνέβαλαν στην ορθολογικότερη λειτουργία του συστήματος.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ βέβαια το ξέχασε (ως συνήθως) και οι αρμόδιοι μάλλον κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, παρά το γεγονός ότι τους πληρώνουμε και τους ανεχόμαστε.
Επί πολλά χρόνια στέλναμε στους πρωθυπουργούς κ. Σημίτη και αργότερα κ. Καραμανλή, το μήνυμα:
Κύριε, Κύριε, Μέμνησω των σκουπιδιών…
Ποτέ δεν πήραμε απάντηση και βαρεθήκαμε.
Μη μου πείτε ότι ο Βενιζέλος και ο Τρικούπης ρώτησαν τους πολίτες ή έλαβαν (και με ποιο τρόπο;) τη συγκατάθεση ή τη συναίνεση των πολιτών για τις μεγάλες αποφάσεις που εσαεί θα θεωρούμε ευλογημένες.
Τώρα κάνουμε δημοσκοπήσεις και κόντρα δημοσκοπήσεις, κατουριώμαστε επάνω μας μόλις βήξουν τα συνδικάτα, θεωρούμε έγκλημα καθοσιώσεως την «απόλυση» των εργαζομένων ακόμα και όταν κλείνει η εταιρεία (και ποτέ βέβαια δεν επαινούμε τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας), δεν τολμάμε να κλείσουμε ξεπερασμένες δομές, ντρεπόμαστε να πούμε σε κάποιον ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ότι κάποιος άλλος είναι καλύτερος, δεν επιτρέπουμε σε κανένα να έχει διαφορετική άποψη και άλλα και άλλα ...
Κύριοι αρμόδιοι, σπίτι σας, στην οικογένειά σας ή στην επιχείρησή σας έτσι θα κάνατε;
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά: Καταστρέψαμε και τους μηχανισμούς εκπαίδευσης ηγετών (η απλούστερη μορφή της είναι η ίδια η ζωή, αλλά τώρα χρειάζονται και επιστημονικές γνώσεις) και έχουμε δημιουργήσει ένα σύστημα που αποκλείει όλους τους άλλους εκτός των εκλεκτών.
Ήρθε η ώρα να επαναλειτουργήσει το Πρυτανείο με τη δωρεά σίτιση και να τους βάλλουμε όλους μέσα.
Τους σεβόμαστε, σεβόμαστε τα υπερήφανα γηρατειά τους, αλλά τόπο στα νιάτα, στα όνειρά τους και τα λάθη τους. Είναι καλύτερα από τη μούχλα στου «σημερινού συστήματος».
Οι μερίδες των εστιατορίων όλο και μικραίνουν. Οι εστιάτορες εισήγαγαν εδώ κα πολλά χρόνια τα πιάτα σαλάτας ως κύρια πιάτα και η ποσότητα εντός συρρικνώνεται επικινδύνως. Μήπως θα πρέπει να τους επαινέσουμε γιατί φροντίζουν να μην τρώμε πολύ και βαρυστομαχιάζουμε;
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι αρμόδιοι δεν έχουν αντιληφθεί τίποτε.
Εμείς ως καταναλωτές έχουμε ίσως εθιστεί, αλλά και δεν είναι δυνατόν τελικώς να διαπληκτιζόμαστε σε κάθε βήμα μας. Έτσι φαίνεται ότι επιλέγουμε να το αποδεχτούμε, όχι βέβαια ατιμωρητί, αλλά στη βάση του «ο κλέψας του κλέψαντος» ή επί το χριστιανικότερο «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».
Οι Έλληνες όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό τρομάζουν με το μέγεθος των πιάτων στα οποία σερβίρονται τα φαγητά. Εκεί φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα κάποιου βαθμού εντιμότητα.
Ως λύση του προβλήματος προτείνουμε στη Κυβέρνηση να προβεί στο χαρακτηρισμό των μερίδων ως είδος υπό εξαφάνιση, μήπως και προστατευτεί το είδος και εν τέλει και ο καταναλωτής.
Η επανεμφάνιση του ναυαγίου της Σαντορίνης στην επικαιρότητα έφερε στο νου μας και ένα άλλο ναυάγιο που βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια (ίσως 5) στην περιοχή Ευταξία μετά τα ναυπηγεία Ελευσίνας και με το οποίο δεν ασχολείται κανείς. Για του λόγου το αληθές δείτε τη σχετική φωτογραφία (πράγμα που δείχνει ότι το γνωρίζει η εφημερίδα) στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 10 Φεβρουαρίου, σελ. 34. Έτσι το θυμήθηκα και εγώ.
Μάλιστα κοντά εκεί μάλλον έκαναν και μυδοκαλλιέργειες.
(Δημοσιεύτηκε το Παρατηρητήριο ΠΑΡΝΗΘΑ στις 12/2/2008)
Παρακολουθούμε επί μήνες την προσπάθεια μια ιδιωτικής επιχείρησης ΜΜΕ (Σκαϊ και Καθημερινή) να ασχοληθεί επιτακτικά, συνεχώς και συνεπώς μέχρι σήμερα, με την προστασία του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των πολιτών για ένα βιώσιμο μέλλον.
Της αξίζουν συγχαρητήρια και η ανταπόκριση των πολιτών είναι εξαιρετική.
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους έχουν απεκδυθεί των ευθυνών τους, έχουν απεμπολήσει τα δικαιώματά τους και διατηρούν μόνο τον ρόλο του ρυπαίνοντα και του παραβάτη των νόμων.
Η σιωπή δεν είναι χρυσός, η αδράνεια δεν είναι θεμιτή πολιτική και η μη ενασχόληση των αρμοδίων με τον αντικείμενό τους είναι αιτία διακοπής της μισθοδοσίας τους και παραπομπής των υπευθύνων για παράβαση καθήκοντος.
