Με αφορμή δυο άρθρα με ειδήσεις σχετικά με τα Ελληνικά πανεπιστήμια …

Σχολές Πληροφορικής: Επτά χρόνια για πτυχίο – Πανεπιστημιακοί μιλούν στην «Κ».

Η αργή αποφοίτηση δημιουργεί προβλήματα τόσο στους νέους που καθυστερούν τις σπουδές τους όσο και στο κράτος, αλλά και στα ΑΕΙ που χάνουν την ανταγωνιστικότητά τους (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ UPD: 09:52, 02.11.2021 • 09:48). 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΑΝΙΩΤΗΣ* Η Χότζας και η ελληνική εκπαίδευση.

Αντέχει η χώρα επτά Τμήματα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, όταν δεν υπάρχει η ειδικότητα του καθηγητή Ιστορίας στη μέση εκπαίδευση και την τελευταία 20ετία έχει γίνει μόνο ένας διαγωνισμός για τη στελέχωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας; (ΑΠΕ-ΜΠΕ) (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ, 31.10.2021 • 20:56).

Και  τα δύο άρθρα περιγράφουν μια επιεικώς απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα Ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

 

Τηλεγραφικά η κατάσταση μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Τα ΑΕΙ λειτουργούν με αυτόματο πιλότο.

 

Πρυτανικές αρχές, σχολές, τμήματα και επιστημονικό προσωπικό φαίνεται να είναι εθισμένα στη καθημερινότητα και δεν παρακολουθούν αυτά που συμβαίνουν εντός των ιδρυμάτων. Δεν αξιολογούν καταστάσεις, μονάδες, διεργασίες, διαδικασίες και προσωπικό και το ίδρυμα πορεύεται έτσι χωρίς σχέδια και εξειδικευμένους στόχους.

 

Όλοι είναι προφανώς ικανοποιημένοι και δε βρίσκουν λόγους να μελετήσουν τι συμβαίνει εντός του ιδρύματος, τι συμβαίνει στον παγκόσμιο στίβο, πως εξελίσσεται η χώρα και ποιες είναι οι ανάγκες της σε επιστημονικό προσωπικό και στελέχη και αν οι απόφοιτοι εξασφαλίζουν εργασία και είναι ικανοί, ενθουσιώδεις και διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις, προκειμένου να παρέχουν τις υπηρεσίες που αιτιούνται από αυτούς.

 

Και δεν είναι μόνον οι γνώσεις που πρέπει να συνοδεύουν ένα σύγχρονο εργαζόμενο. Είναι και τα κοινωνικά προσόντα που πρέπει να διαθέτει επί πλέον. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται όλα τα επί πλέον προσόντα που πρέπει να διαθέτουν σήμερα οι απόφοιτοι για να διανύσουν επιτυχώς και να έχουν μια αξιοπρεπή, αποδοτική και ευχάριστη επαγγελματική διαδρομή.

 

Η κατάσταση που διαμορφώθηκε διεθνώς τα προηγούμενα 20 σχεδόν χρόνια υποδεικνύει ότι οι γνώσεις που αποκτά κανείς με τις πανεπιστημιακές σπουδές πολύ γρήγορα απαξιώνονται και ο εργαζόμενος πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή προσπάθεια εμπλουτισμού των γνώσεών του, απόκτησης νέων δεξιοτήτων και ίσως και το δυσκολότερο, ότι πρέπει σχεδόν κάθε 10 χρόνια να αναζητά νέο πεδίο δραστηριότητας (ΣΣ: Το τελευταίο είναι ένας εμπειρικός κανόνας που αποτελεί και το επιστέγασμα της δικής μας επιστημονικής και επαγγελματικής διαδρομής).

 

Ελπίζουμε η κατάσταση να αλλάξει τάχιστα, αν και δε βλέπουμε κινητικότητα στις πολλές δημόσιες αρχές και τις διοικήσεις των υποτίθεται ανεξαρτήτων ανωτάτων ιδρυμάτων της χώρας.

 

ΥΓ: Σχετική είναι και η ανάρτηση

Κυριακή, 5 Ιουλίου 2020

Στην Ελλάδα δε γνωρίζουμε τι είναι κρίσιμη μάζα …

«Πρέπει να αλλάξει επιτέλους το μοντέλο των αναδασώσεων» …

«Tα όμορφα πεύκα, άσχημα καίγονται. Αναδασώσεις σωστές βόμβες». Σε κείμενό του με αυτόν τον τίτλο το 2018, ο τότε νέος πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ (Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) Πελοποννήσου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, Θανάσης Πετρόπουλος, λίγες ημέρες μετά την τραγωδία στην Ανατολική Αττική, εξηγούσε πόσο προβληματική είναι η εξάπλωση της «μονοκαλλιέργειας» των πεύκων.

 

Σύμφωνα με ειδικούς, το ρετσίνι με το οποίο είναι γεμάτο το πεύκο, είναι καύσιμο όπως το πετρέλαιο. Φωτ. INTIME NEWS / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΑΝΤΑΗΣ

Οπως όμως ο ίδιος επισημαίνει στην «Κ», όχι μόνο κάνουμε λάθη, αλλά δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, ακόμα και όταν μας κοστίζουν ζωές ... (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, . 09.08.2021 • 07:05).

Όπως λέει και η εμβληματική PISA οι Έλληνες είναι πάτος διεθνώς στην κατανόηση κειμένου. Προφανώς είναι πάτος και στη κατανόηση της πραγματικότητας.

Φταίει πρωτίστως το εκπαιδευτικό σύστημα. Φταίει και η ανατροφή των παιδιών και με καθοριστικό τρόπο η λειτουργία της κοινωνίας, ήγουν το παράδειγμα.

Η Ελλάδα είναι χώρα που κανένας νόμος δεν εφαρμόζεται. Η διοίκηση τους εφαρμόζει επιλεκτικά με μπροστάρηδες τη δικαιοσύνη, τους αρμοδίους, τους φρουρούς της δημοκρατίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος, τη Βουλή που νομοθετεί νύχτα και όπως τη βολεύει (τελευταίο επίτευγμα η απαλλαγή καθηγητών από την καταβολή υποχρεώσεων στα πανεπιστήμια, λόγω εξασκήσεως ιδιωτικού επαγγέλματός!). Προσθέστε και εσείς στα προηγούμενα ότι βλέπετε, υφίστασθε, αλλά και αξιοποιείτε προς όφελός σας και όφελός μας (δε θέλουμε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω).

Λέτε τώρα μετά την πρωτοφανή αυτή τραγωδία που κατάκαψε και ξύρισε κυριολεκτικώς τη μισή Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα και η ανίκανη, ακατάλληλη, ανεύθυνη και χρηματιζόμενη δημόσια διοίκηση να ανανήψει και να βάλει πλώρη για άλλες πραγματικότητες και θωράκιση της προσφιλούς μας πατρίδας και ημών των ιδίων;

Βέβαια όλοι θα ρωτήσουμε γιατί πρέπει να προηγηθεί πρώτα μια τεραστίων διαστάσεων καταστροφή και μετά να επιχειρηθούν – με αβέβαιο και αυτές μέλλον – οι ενδεδειγμένες ίσως λύσεις;

Η απάντηση είναι απλή και οφθαλμοφανής: Πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων δε διαθέτει επαρκείς γνώσεις για την αντιμετώπιση της ζωής. Σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που βρίσκονται σε ενάρετο κύκλο. Εδώ επικρατούν οι σκιτζήδες και οι επιτήδειοι. Όχι οι γνώστες και οι εφοδιασμένοι με επαρκείς γνώσεις σε όλα τα επίπεδα και όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Συχνά το ποσοστό αυτό καθορίζει και τις εξελίξεις.

H ακτινογραφία των αρίστων, το υδροκέφαλο δίδυμο πόλεων και η υπεροχή των κοριτσιών …

Κύριε διευθυντά 

Δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα από το υπουργείο Παιδείας οι βαθμολογίες που συγκέντρωσαν οι υποψήφιοι των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων.  

Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις των ων ουκ έστιν αριθμός αλλαγών, πεδίον (ας πούμε) δόξης κάθε μεταρρυθμιστή υπουργού Παιδείας, δηλαδή όλων (φωτ. INTIME NEWS).

Όπως κάθε χρόνο, όμως, έτσι και φέτος το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο κατώτερο άκρο και στις βάσεις εισαγωγής, ενώ ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το ανώτερο άκρο του φάσματος. Ετσι, αναμένοντας τα πλήρη στατιστικά στοιχεία για το 2021, θα επιχειρήσω να καλύψω εν μέρει αυτό το κενό, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα 600 νεαρά άτομα με τις υψηλότερες επιδόσεις στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του 2020 και αναδεικνύοντας τρία σημεία τα οποία ενδεχομένως να χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής … 

 

Βρήκαμε ενδιαφέρον το περιεχόμενο της επιστολής προς την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του κ. ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΕΝΤΑΚΗ, Ομότιμου καθηγητή  (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,,17.07.2021 • 20:31).

Είναι από αυτά τα θέματα που δε συγκινούν κανένα και ιδίως τους κυβερνώντες της χώρας, και μάλιστα διαχρονικά.

Δε λέει τίποτε διαφορετικό άλλωστε ό κ. Κουτεντάκης, από όσα έλεγε και ο κ. Γεωργακόπουλος και σχολιάσαμε στην ανάρτηση

Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2021

Γιατί μισούμε τα παιδιά; …

Θα αποκτήσει άραγε ποτέ το πολιτικό σύστημα, η πνευματική ηγεσία και οι ταγοί της χώρας τη δέουσα σοβαρότητα και αντανακλαστικά; Ισάξια μιας ευνομούμενης και προοδευτικής χώρας; Ώστε να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία, η χώρα και οι πολίτες της, σε σχέση με τις άλλες κοινωνίες που βρίσκονται σε ενάρετο κύκλο;

Τα λέμε και τα ξαναλέμε, αλλά τίποτε το καινούργιο και σημαντικό δεν υλοποιείται. Η καθημερινότητα και μάλιστα η χειρότερη μορφή της, καθορίζει το αντικείμενο ενασχόλησης διοικητών, ανωτέρων στελεχών και η επανεκλογή στις επόμενες εκλογές του πολιτικού προσωπικού.

 

Που είναι οι φορείς που ασχολούνται με το μέλλον και τις προοπτικές της χώρας; Που είναι οι φορείς - συμπεριλαμβανομένων των 24 (ναι μην απορείτε 24!) πανεπιστήμων – που χρηματοδοτούνται αδρά, χωρίς ερωτήσεις και χωρίς καμιά αξιολόγηση και ποιο είναι το έργο τους σε μελέτες των προοπτικών της χώρας, Εδώ καλά καλά ούτε στατιστικά στοιχεία δεν είναι σε θέση και να συλλέξουν και να αναλύσουν, ακόμα και οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι. Πόσο μάλλον και να προτείνουν στρατηγικές αξιοποίησης του έμψυχου δυναμικού και του πλούτου της χώρας.

 

Η κατάρα της χώρας - το δημοσιοϋπαλληλίκι - έχει τόσο βαθιές ρίζες, που η εξαφάνισή του είναι έργο τιτάνιο και δυστυχώς κανένας δε θέλει να αναλάβει.

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που με τυμπανοκρουσίες και λόγια πού άγγιζαν τις προσδοκίες του μεγαλύτερου μέρους των νομιμοφρόνων και σοβαρών πολιτών, μίλησε για επιτελικό κράτος και επιτελική κυβέρνηση, κατάντησε να είναι πολυπληθής λόχος, με ομοιόμορφες στολές, αλλά εντελώς διαφορετικά μυαλά και συμπεριφορές. Το μόνο που μας σώζει είναι η εναρμόνιση με τις Ευρωπαϊκές πολιτικές και τα πρόστιμα που επιβάλλονται και πληρώνονται ευχαρίστως από τις κυβερνήσεις, παρά το γεγονός ότι η επίλυση των προβλημάτων κοστίζει πολύ λιγότερο. Ωστόσο τα κατεστημένα συμφέροντα εξακολουθούν και υπαγορεύουν τις σχετικές συμπεριφορές του πολιτικού συστήματος και ελέγχουν όλες του τις κινήσεις.

 

Δείτε τι φασαρία ξεσηκώνει η προοπτική απολύσεως ακατάλληλων, ακόμα και επίορκων δημοσίων υπάλληλων που συμπεριφέρονται όπως θέλουν αγνοώντας, λογική, υποχρεώσεις, επιστημονικές διαπιστώσεις και δεοντολογία.

ΥΓ: Βέβαια εγώ υποστηρίζω ότι πρέπει να ασχολούμαστε με τους αποφοίτους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και των ικανοτήτων των και όχι με τις επιδόσεις των υποψήφιων στις εισαγωγικές εξετάσεις. Στοιχεία κατ΄ εμάς άχρηστα, γιατί δε μετρούνται έτσι ούτε οι δυνατότητες παροχής εκπαιδευτικού έργου, ούτε τα προσόντα που αποκτούν οι απόφοιτοι

Πώς μιλάμε για την COVID (με ή χωρίς γνώσεις) …

Η πανδημία έχει αποκαλύψει πολλές αδυναμίες και ανεπάρκειες κρατικών μηχανισμών, υπερεθνικών οργανισμών, εκπαιδευτικών συστημάτων και, βέβαια, αδυναμίες στην ικανότητα ολόκληρων λαών να ανταποκρίνονται σε κρίσεις. Αλλά μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες, που έχει γίνει πεντακάθαρη, είναι το θέμα της επικοινωνίας. Το πώς μιλάμε μεταξύ μας και το πώς μιλάνε οι ειδικοί στους μη ειδικούς γι’ αυτό που μας συμβαίνει. Σε αυτό τον τομέα ζούμε ένα διαρκές, παγκόσμιο Βατερλώ.

Το βλέπετε. Το διαβάζετε. Κάθε μέρα λάθη· στις ειδήσεις, στις ανακοινώσεις των ειδικών, στον δημόσιο διάλογο. Στο ποια στοιχεία επικοινωνούμε και πώς. Στο πώς εξηγούμε γιατί οι πολίτες πρέπει να κάνουν το ένα πράγμα και όχι το άλλο. Στο πώς περιγράφουμε τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, στο πώς αναλύουμε τις πιθανότητες και τα στατιστικά, στο πώς παρουσιάζουμε τα δεδομένα και πώς ερμηνεύουμε τι σημαίνουν … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΑΠΟΨΕΙΣ. 03.07.2021 • 20:57).

Διαβάσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο του κ. Θοδωρή Γεωργακόπουλου, στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 3ης Ιουλίου 2021. Επισημαίνει μια πραγματικότητα που είναι μεταξύ άλλων, μια αθεράπευτη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και επιβραδύνει και ίσως αναστέλλει την εξέλιξη της Ελληνικής κοινωνίας προς τον εκσυγχρονισμό και την αναζήτηση ενός ενάρετου κύκλου.

Το δικό μας συμπέρασμα – πράγμα που έχουμε επισημάνει πολλές φορές παλαιότερα – είναι η έλλειψη γνώσεων. Όταν δεν έχεις γνώσεις, αλλά έχεις πτυχία, γίνεσαι και επιπόλαιος και αυθάδης και επικίνδυνος. Και δυστυχώς ούτε και η ακαδημαϊκή κοινότητα και αυτοί που έχουν πραγματικά γνώσεις ασχολούνται συστηματικά για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση.

Έχουμε επισημάνει στο παρελθόν ότι άλλο πράγμα είναι η ενημέρωση, άλλο η πληροφόρηση και άλλος οι γνώσεις. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα μπορεί να προσπαθεί για ενημέρωση και πληροφόρηση αλλά αποτυγχάνει οικτρά να εφοδιάσει με γνώσεις τους νέους και όλους όσους επιδιώκουν να τις αποκτήσουν σε οποιασδήποτε περίοδο της ζωής τους. Ούτε και με το νέο νομοσχέδιο που προωθεί η υπουργός Παιδείας, φαίνεται να γίνεται σοβαρή προσπάθεια προς αυτή τη κατεύθυνση.

Εν τάχει και πάλι βασικές προτάσεις προς επίλυση του προβλήματος:

• 1.    Η Εκπαίδευση στις Περιφέρειες
• 2.    Πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του ακαδημαϊκού προσωπικού
• 3.    Άμεση και υπεύθυνη εμπλοκή των γονέων στα εκπαιδευτικά δρώμενα
• 4.    Ο συνδικαλισμός στην εκπαίδευση δεν ασχολείται με το περιεχόμενό της. Ευπρόσδεκτες προτάσεις ως εκπαιδευτικών
• 5.    Νέα σχολικά κτήρια ως πυρήνες Πολιτισμού στη κοινότητα
• 6.    Αποκλειστική ενασχόληση των μαθητών προς απόκτηση γνώσεων, περιορισμός της ενημέρωσης και πληροφόρησης στα αναγκαία
• 7.    Λιγότερα ΑΕΙ, περισσότερα Κέντρα ή/και προγράμματα Αριστείας
• 8.   Αξιολόγηση όλων και παντού

Γνώσεις ή Πληροφορίες; …

Το μεγάλο πρόβλημα που αναδεικνύει η εξάπλωση του διαδικτύου και η χρήση του Παγκοσμίου Ιστού είναι η σύγχυση που έχει προκληθεί ή προκαλείται σε πολλούς μεγάλους, αλλά κυρίως στα παιδιά και τους νέους σχετικά με τη διαφορά μεταξύ γνώσεως και πληροφορίας.

Σύμφωνα με το Ηλεκτρονικό Λεξικό της Kοινής Nεοελληνικής, του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη:

γνώση - Σημασία : το αποτέλεσμα κάθε πνευματικής διαδικασίας για την κατανόηση της αντικειμενικής πραγματικότητας, είτε άμεσα με τις αισθήσεις είτε έμμεσα με την παρέμβαση του λογικού.

πληροφορία - Σημασία : στοιχείο, μήνυμα (είδηση, ανακοίνωση, δήλωση, αναφορά κτλ.) που περιέχει και μεταδίδει μια γνώση για κπ. ή για κτ.: Eμπιστευτική / αξιόπιστη / ασφαλής / διασταυρωμένη / συγκεχυμένη / ανεπιβεβαίωτη / πολύτιμη ~.

Προφανώς δεν μας ενδιαφέρει τόσο να μάθουμε ποιες ή πόσες γνώσεις έχουν αποκτήσει άλλα άτομα. Μας ενδιαφέρει εμείς να αποκτήσουμε γνώσεις και μάλιστα στο βαθμό που μπορούν να μας οδηγήσουν σε δημιουργία αντικειμένων, διεργασιών, υπηρεσιών, εφευρέσεων ή και ακόμα περισσότερων, αλλά και νέων ακόμα γνώσεων ή και παρεμβάσεων ώστε να αποκατασταθεί η καλή λειτουργία.

Σας προτρέπουμε να διαβάσετε ένα μικρό κείμενο σχετικά με τις πληροφορίες από τη σελίδα Πληροφόρηση (βάλτε τη δ/νση http://asclepieion.mpl.uoa.gr/pubASPIS/πληροφόρηση.htm στον περιηγητή σας).

Φυσικά ο παγκόσμιος ιστός δεν μας βοηθά να αποκτήσουμε γνώσεις, μόνον πληροφορίες.

Αυτό πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητό από όλους μας. Και πρέπει να προστατεύσουμε τα παιδία μας από τις φαντασιώσεις και την άσκοπη κατασπατάληση δυνάμεων και προσδοκιών. Και φυσικά η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συνεχίσουν να προσφέρουν έργο για να αποκοτήσουν τα παιδιά γνώσεις και κρίση και όχι μόνον «καθοδήγηση» και υποδείξεις.

‘Άριστα: Βάλτε τη βάση εισαγωγής στο μηδέν …

Παρακολουθούμε τις ημέρες αυτές το θέατρο του παραλόγου. Αυτοαποκαλούμενους εκπαιδευτικός ερευνητής (νέα φρούτα που ευδοκιμούν στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας) να μας λένε ότι είναι «εγκληματική» η βάση του 10.

Έχει δίκιο ο κύριος αυτός. Η σωστή βάση είναι το μηδέν. Έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα, όλων των επιπέδων της εκπαίδευσης.

Η Ελλάδα πρέπει να λειτουργεί με τον τρόπο του λειτουργεί Ιούλιο και Αύγουστο. Όλοι φευγάτοι, όλοι απόντες με επικεφαλής ηγεσία και αρμοδίους. Και η χώρα στον αυτόματο πιλότο. Δεν υπάρχει ανάγκη για γνώσεις πλέον.