Η ανακοίνωση: «Αυθαίρετες ερμηνείες σε χειρόγραφα
του Άκη Τσοχατζόπουλου εμφανίζουν τον πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου να συνομιλεί μαζί του για την
υπόθεση του. Η αλήθεια είναι ότι καμία συνάντηση ή συνομιλία δεν υπήρξε μεταξύ
τους. Συνήγορος του Άκη Τσοχατζόπουλου ζήτησε να υπάρξει συνάντηση και φυσικά η
απάντηση του Υπουργού Δικαιοσύνης ήταν αρνητική. Όλα όσα γράφονται ή
ερμηνεύονται ανήκουν στη σφαίρα της παραπολιτικής και μερικές φορές της
αθλιότητας» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7 Iουνίου 2012).
Εμείς καταλαβαίνουμε ότι όλοι κρατούν τα στόματά
τους ερμητικά κλειστά, με την ελπίδα να αποτραπεί το μοιραίο – δηλαδή η εμπλοκή
και εκατοντάδων άλλων ατόμων στο σκάνδαλο των εξοπλισμών.
Δεν θα κουραστούμε να το λέμε: Οι μίζες
χρηματοδοτούσαν τα κόμματα και από αυτές έκοβαν και ένα καλό κομμάτι οι
ενδιάμεσοι πολιτικοί και αρμόδιοι, ως αυτοπροστασία και αμοιβή υπηρεσιών.
Λογικά βέβαια το διεθνές νομικό σύστημα πρέπει
να απαιτεί και να επιβάλλει την πλήρη δημοσιοποίηση των ενεργειών παροχής μιζών
σε πρόσωπα και ιδιαίτερα αν αυτά κατέχουν κυβερνητικές θέσεις. Τότε θα μιλάμε
για νομικό πολιτισμό και όχι όπως συμβαίνει σήμερα, με τις επαίσχυντες πρακτικές
της Siemens και της Γερμανικής δικαιοσύνης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου