Διαβάζουμε από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το άρθρο του κ. Θοδωρή
Γεωργακόπουλου:
… Από όπου κι αν το δει κανείς, το ελληνικό #metoo είναι μια τρομερή έκπληξη. Ποιος το περίμενε ότι η ελληνική κοινωνία θα ήταν τόσο έτοιμη να σηκώσει το χαλί και να φέρει στην επιφάνεια ένα μέρος, έστω, από το ζόφο και το σκοτάδι που κρύβονταν μέσα της από πάντα; Πού βρέθηκε τόση ωριμότητα; Πότε συνέβη αυτή η ενηλικίωση και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Όταν διαβάζω ή ακούω τις καταγγελίες όλων αυτών των θαρραλέων θυμάτων που βγαίνουν και μιλάνε για τις τραυματικές τους εμπειρίες, τις πιστεύω. Αυτά που ισχυρίζονται ότι τους συνέβησαν; Πιστεύω ότι πράγματι τους συνέβησαν. Τα απαίσια πράγματα που υποστηρίζουν ότι τους έκαναν; Πιστεύω ότι τους τα έκαναν. Κατά τη γνώμη μου, λένε την αλήθεια. Το πιστεύω … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ, 27.02.2021 • 20:57).
Και εγώ τα πιστεύω. Θέλει πολύ μεγάλη δύναμη και Παιδεία, να
βγεις και να καταγγείλεις ότι οι άλλοι σου έκαναν παρά τη θέλησή σου. Και είναι
εξαιρετικά δύσκολο και ηρωικό όταν ξέρεις πολύ καλά ότι η σημερινή Ελληνική Κοινωνία
δε ξέρει τι της γίνεται, Πολύ μεγάλο ποσοστό της Ελληνικής Κοινωνίας δεν έχει κουλτούρα,
δεν έχει Παιδεία, πήγε σε απαράδεκτο σχολείο. Βλέπει καθημερινώς να καταπατώνται
όλες οι έννοιες, αρχές, αξίες και νόμοι από
τους ταγούς και τους αρμοδίους, βλέπει του πολίτικούς να οργανώνονται σε
κόμματα με στρατηγικές μαφίας και όρους μεγιστοποίησης του προσωπικού οφέλους.
Βλέπει να χτίζουν απροσπέλαστο τοίχος προστασίας
μέσω Νόμων που ψηφίζουν νύχτα συνήθως στη Βουλή.
Και όλοι εμείς οι νομοταγείς, παρακολουθούμε ανήμποροι και μοιραίοι
τα τεκταινόμενα και δε βγάζουμε λέξη. Τέτοια είναι η κατάσταση και ο φόβος εκδίκησης
που επικρατεί, που δε μιλάμε, βουλώνομε τα αυτιά μας, κλείνουμε τα μάτια και κλείνουμε
τη μύτη μας όσο μπορούμε, προκειμένου να μπορούμε να αναπνεύσουμε χωρίς να
δηλητηριαστούμε από τη τοξικότητα που εκπέμπει η καθημερινότητα.
Θα με ρωτήσετε τι μπορούμε να κάνουμε;
Ας βομβαρδίζουμε τη διοίκηση με διαμαρτυρίες, σχόλια,
υποδείξεις, προτάσεις, καταγγελίες. Τα σύγχρονα τηλεματικά μέσα μας διευκολύνουν
και δεν απαιτούνται δαπάνες και να αφιερώσει κανείς πολύ χρόνο και προσπάθεια.
Αν η εξουσία λαμβάνει καθημερινώς χιλιάδες μηνύματα και μάλιστα αξιολογούμε καθημερινώς
τις επιδόσεις της, είμαστε βέβαιοι ότι θα τα λάβει υπόψη της. Ίσως και να βοηθηθεί.
Ίσως και να αναθεωρήσει, προς το καλλίτερο.
Ας το επιχειρήσουμε.
Ειδικά για το θέμα των ημερών, της κακοποίησης κάθε είδος ανθρώπων
από ανθρώπους προτείνουμε να διαβάσετε την πρότασή μας ξεκινώντας από την πλέον
πρόσφατη ανάρτηση
ΥΓ: Τι θα έλεγε η Ψηφιακή Διακυβέρνηση αν ζητούσαμε να επικοινωνούμε
με τη διοίκηση μέσω βιντεοκλήσης και συνομιλίας; Όπου και στο τέλος θα μπορούσαμε
και να αξιολογήσουμε και τον συνομιλητή μας, αλλά και ο υπάλληλος τον πολίτη;
