Οι δυο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδος έχουν καθιερωθεί ως άντρα ανομίας και περιφρόνησης του Νόμου. Πράγμα που δε συμβαίνει σε καμιά άλλη πόλη της Ελλάδος!
Οι
νομοταγείς πολίτες παρακολουθούν τις σχεδόν καθημερινές επιθέσεις νύχτα μέρα σε
ανθρώπους, χώρους εργασίας, περιουσίες (κυρίως αυτοκίνητα), δημόσιους χώρους, δημόσιες
υπηρεσίες. Και ω του θαύματος, η κατάσταση αυτή έχει παγιωθεί εδώ και δεκαετίες.
Η
αστυνομία είναι ανίκανη να συλλάβει τους παρανόμους ή έχει εντολές να τους
ανέχεται και απλώς να τους απωθεί. Τα εντεταλμένα όργανα της Δικαιοσύνης
καθεύδουν τον ύπνο του δικαίου (αφού κανείς δεν τους ελέγχει και το κράτος πληρώνει
κανονικά τους παχυλούς μισθούς) και δήμοι και άλλοι αρμόδιοι τρέχουν εκ των υστέρων
να μπαλώσουν κάποια από τα αποτρόπαια αποτελέσματα της κραυγαλέας ανοχής που επιδεικνύεται.
Τελικά με τη τακτική αυτή «επιβραβεύονται» οι παρανομίες. Ως αποτέλεσμα οι
πόλεις παρουσιάζουν άθλια εικόνα αισθητικά και λειτουργικά.
Τελευταίο
κρούσμα η αποτρόπαια δημόσια διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού
Πανεπιστημίου Αθηνών. Εικόνα που την αναπαρήγαγαν ασμένως και προκλητικώς όλοι
οι «καλοί» δημοσιογράφοι και τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ. Η άνανδρη αυτή πράξη πέρασε
χωρίς καμιά συνέπεια για τα εγκληματικά στοιχεία που μπαινοβγαίνουν ελευθέρα
στα ΑΕΙ, αφού μάλιστα και ο διαπομπευθής δήλωσε – προφανώς εκ φόβου - ότι δεν
επιθυμεί διώξεις των ανωμάλων. Και φυσικά οι κκ. εισαγγελείς ούτε που καν διανοούνται
να ασκήσουν ποινικές διώξεις κατ΄ αγνώστων.
Η κατάσταση
αυτή πρέπει να τερματιστεί άμεσα. Ευθύνες φέρουν πρωτίστως όλα τα κόμματα, που
δεν καταδικάζουν ευθέως τις εγκληματικές πράξεις και οι φοιτητικές κομματικές νεολαίες
που έχουν το δικό τους πρόγραμμα και δεν αντιδρούν στην κομματικοποίηση των χώρων
της ανωτάτης εκπαίδευσης. Μεγαλύτερες ευθύνες φέρουν οι καθηγητές είτε από αδιαφορία,
είτε από φόβο είτε επειδή προσπαθούν - με μηχανή προώθησης και ασπίδα που τους
εξασφαλίζουν οι κομματικές τους επιλογές - να μεγιστοποιήσουν τα εισοδήματά τους
καταλαμβάνοντας δημόσιες θέσεις.
Δε
χρειάζεται να λέμε πολλά λόγια. Οι νομοταγείς πολίτες αγανακτούν και
εξανίστανται αλλά οι κομματάνθρωποι που μας διοικούν, τους αγνοούν επιδεικτικά.
Η κυβέρνηση πρέπει να επιβάλλει πάση θυσία το Νόμο και τη Τάξη (βλ. Δημόσια Τάξη) προς πάσα κατεύθυνση, ακολουθώντας απλώς τη λογική, εφαρμόζοντας αυστηρά τους Νόμους και πατάσσοντας χωρίς οίκτο κάθε έκνομη ενέργεια.
