Κάθε μέρα ανάβουν 20 30, 40 50 και βάλε φωτιές. Οι 100 δεν είναι άπιστο ρεκόρ.
Κλαίνε
οι καλοί δημοσιογράφοι με το μαρκούτσι στο χέρι που βρίσκονται αμέσως επί
τόπου, μπας και δουν και προβάλλουν πρώτοι τα πιθανά θύματα, τις ζημιές, την
καταστροφή και εισπράξουν εύσημα από την εργοδοσία και τυχόν μπόνους.
Οι
αρμόδιοι ανακοινώνουν ψυχρά ότι γίνεται μεγάλη κινητοποίηση και όλα είναι υπό
έλεγχο. Οι δυνάμεις του κράτους πάντοτε επιχειρούν αποτελεσματικά.
Γατί
άραγε τα Δασαρχεία, οι δασάρχες, οι δασοφύλακες, οι άνθρωποι των δασών τέλος
πάντων είναι απόντες και δεν ξέρομε ούτε με τι ασχολούνται ούτε τι ακριβώς
συνεισφέρουν στην υπόθεση πυρκαγιές. Φαίνεται ότι το φαΐ είναι στην πυρόσβεση!
Τελικά
μια λιτή ανακοίνωση, τυποποιημένη, αναφέρει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων
λες και έχουν μεθόδους ακριβούς προσδιορισμού. Και δε δέχονται αμφισβητήσεις.
Επ΄ ουδενί. Κανένας δε τολμά να αμφισβητήσει την αυθεντία του Πυροσβεστικού
Σώματος. Ούτε και την με περισσή ευκολία, για καλό και για κακό μετά την
τραγωδία στο Μάτι, εκκένωση οικισμών. Και μετά την εκκένωση, τι;
Πρόκειται
για τυπική ελληνική απαξίωση των πάντων. Τεμπελιά, αδιαφάνεια, διαπλοκή, συγχαρητήρια
προς εαυτούς και αλλήλους έχοντας πάντοτε υπόψη τις προσεχείς προαγωγές. Και οι
πολίτες στο βαθύ σκότος.
Μετά
από κάθε πυρκαγιά πρέπει να εκδίδεται πλήρης έκθεση «Δελτίο Πυρκαγιάς» με όλες
τις απαραίτητες πληροφορίες και θα περιλαμβάνει: τους χάρτες και τις
συντεταγμένες της πυρόπληκτης περιοχής, το ιστορικό της περιοχής, το καθεστώς
επί του εδάφους, ποιοι κινητοποιήθηκαν, τις δυνάμεις που επιχειρούσαν στη κατάσβεση,
τα αποτελέσματα, τις δαπάνες πυρόσβεσης, την προέλευση των σχετικών πιστώσεων, την
αποτίμηση των υλικών ζημιών, την εκτίμηση των πιθανών αποζημιώσεων, τις ευθύνες,
τους καταλογισμούς, τα εύσημα. Και κάθε άλλη πληροφορία που οι αρμόδιοι θεωρούν
αξιοποιήσιμη και λογική και θα ενδιαφέρει τους πολίτες ή/και νέα θέματα που θα
προτείνουν οι πολίτες να περιλαμβάνονται σε επόμενα ΔΠ.
Παράλληλα
πρέπει να εκδίδονται από τις δασικές υπηρεσίες ετήσιες εκθέσεις της υγείας των
δασών (αν όχι 6-μηνιαίες), των έργων προστασίας που γίνονται, τα έργα
φροντίδας, τα έργα αναδασώσεως, τις οικονομικές διαστάσεις των δασών και τις
εκτιμήσεις της συνεισφοράς τους στο κλίμα και το Περιβάλλον, την επισκεψιμότητα
και τις ελεγχόμενες εντός των δασών δραστηριότητες πολιτών.
Μάλλον
θα μας πείτε ότι χτυπάμε του κουφού την πόρτα. Ίδωμεν.
ΥΓ: Η
ανάρτηση συντάχθηκε πριν την πυρκαγιά που κατέκαυσε την ευρύτερη περιοχή της Βαρυμπόμπης
(άγνωστη μέχρι τη στιγμή αυτή)
