Διακοπές στη Σίφνο τον Σεπτέμβριο. Οι εντυπώσεις μας:
Καθαρό νησί γενικώς. Πέτρα και μόνο πέτρα. Λίγες παραλίες στο έλεος της ανάπτυξης και των τροχοφόρων. Καμία εμφανής παραγωγική βάση, εκτός των ενοικιαζομένων δωματίων. Λύσεις ανάγκης με γνώμονα το συμφέρον των κατεχόντων (και ψηφοφόρων φανταζόμαστε).
Ακριβότερη κατά 30% τουλάχιστον από την Αθήνα. Γενικώς το φαγητό μέτριο. Οι μερίδες μικρές και συνήθως σε πιάτα φρούτου. Τα ψάρια σπάνιο είδος και σχεδόν διπλάσιες τιμές από το Πόρτο Ράφτη. Κανείς δεν δίνει απόδειξη, ενώ διαθέτουν ταμειακές μηχανές.
Τα πάντα χτίζονται με προτεραιότητα τα ρέματα που καταλήγουν στις παραλίες. Άρα η διαπλοκή εμφανής και προκλητική.
Είδαμε το καλύτερο αλιευτικό καταφύγιο από απόψεως κατασκευής σε όλη την Ελλάδα (αυτήν που εμείς έχουμε επισκεφθεί). Κατασκευάζεται μονάδα βιολογικού καθαρισμού στον Πλατύ Γιαλό – την καλύτερη παραλία του νησιού – σε υψόμετρο περίπου 100 μέτρων. Θα πρέπει να αποτελέσει έργο πιλότο και έργο επίδειξης για ολόκληρο τα Αιγαίο και τους μικρούς οικισμούς ολόκληρης της Ελλάδος.
Μας εξέπληξε η «κεντρική λεωφόρος» του οικισμού Βαθύ (φωτογραφία). Από εκεί διέρχονται τα τροχοφόρα προ το ήμισυ του οικισμού, στα δεξιά του «κεντρικού δρόμου» (πιθανότατα πρώην ρέματος) που καταλήγει στη θάλασσα. Προς τα αριστερά δεν υπάρχει δρόμος διότι οι αυλές ορισμένων σπιτιών εφάπτονται της θάλασσας. Ωστόσο αμφιβάλλουμε αν μπορούμε να περιγράψουμε την κατάσταση.
Προτείνουμε η περίπτωση Βαθέως Σίφνου να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια της Ελλάδος στα μαθήματα Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου