Τι μαθαίνει κανείς …

Απόσπασμα από την συνέντευξη του αρχαιολόγου Πέτρου Θέμελη στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 6 Μαρτίου 2011:
«…Ενα πρότυπο μουσείο και πάρκο με αρχαία μνημεία

Με τη Μεσσηνία και την αρχαία Μεσσήνη είχε λίγα πάρε - δώσε στην αρχή της καριέρας του, όταν διορίστηκε στην Ολυμπία. Ηταν η εποχή όταν εκεί εργαζόταν ο Αναστάσιος Ορλάνδος (γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας και ακαδημαϊκός). Είχαν προηγηθεί ο Θ. Σοφούλης και ο Γ. Οικονόμου. «Δεν τολμούσα να πλησιάσω τον Ορλάνδο, τον φοβόμασταν». Ωστόσο κατεβαίνοντας από τη Θεσσαλονίκη και μένοντας στον ξενώνα της Αρχαιολογικής Εταιρείας όχι μόνο τον γνώρισε αλλά έγινε και εταίρος.

Χρόνια αργότερα, του ζήτησαν από την Αρχαιολογική Εταιρεία να αναλάβει και την αρχαία Μεσσήνη – είχαν μεσολαβήσει 10 χρόνια από τον θάνατο του Ορλάνδου και ο χώρος έμοιαζε έρημος.

Οταν ήρθε αντιμέτωπος με μια ολόκληρη πολιτεία, «συνολικά 290 εκτάρια, πιο μεγάλη από την αρχαία Αθήνα που ήταν 260, τρόμαξα, δεν το κρύβω. Προνοήσαμε όμως και αγοράζαμε γη για να μπορούμε τώρα να κάνουμε ανενόχλητοι τη δουλειά μας». Στη Μεσσήνη, οι 650 επιγραφές και ψηφίσματα που ήρθαν στο φως και η καταγραφή των 18.000 αντικειμένων, τα οποία ασφυκτιούν σε αποθήκες, επιβάλλουν εσπευσμένα τη δημιουργία νέου μουσείου …».

Ας αναλογιστούμε ότι το Ασκληπιείο Πάρκο Αθηνών είναι 240 περίπου εκτάρια.

Οι άλλοι συνειρμοί, οι σκέψεις και η διαμόρφωση των δυνατών προοπτικών, δικές σας.