Η χώρα που δεν αγαπά τα παιδιά της …

Για το σύστημα και τους στυλοβάτες του υπάρχουν μόνον οι υποψήφιοι φοιτητές. Ούτε καν οι φοιτητές.

Αγνοεί ότι υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι που σταματούν το σχολείο στα 15 τους, άλλοι στα 18 τους και άλλοι όποτε το επιβάλλουν οι ανάγκες της ζωής και η άποψη των μεγάλων ή της οικογένειάς τους. Και όλα αυτά τα παιδιά αναγκάζονται να εργάζονται όπου βρουν, χωρίς προστασία και χωρίς ή περιορισμένες δυνατότητες εκπαίδευσης κια κατάρτισης αργότερα.

Όλοι αυτοί δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αντίθεση με τους υποψήφιους φοιτητές. Και αυτό γιατί πωλούνται ειδήσεις, της μαύρης συμφοράς, αγωνίες, ιστορίες (πολλές φορές πλαστές), προσδοκίες, φτιαχτά όνειρα και άλλα παρόμοια.

Στο όνομά τους τα άθλια ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι εκμαυλιστές και εκμεταλλευτές των προσδοκιών και των ονείρων των νέων ανθρώπων, εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους.

Θα ασχοληθεί το σεβαστό υπουργείο και με αυτούς τους νέους, στα πλαίσια της μεταρρύθμισης;

ΥΓ: Στην εκπομπή Λαβύρινθος της 1ης Απριλίου της ΕΤ3, ο δημοσιογράφος διάβασε ένα κείμενο του κ. Σαράντου Καργάκου, παρουσία και του κ. προέδρου της ΟΛΜΕ κ. Πεπέ. Εμείς κλάψαμε για τις αλήθειες και τη χαμένη αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού συστήματος και των πρωταγωνιστών του.