Η πέραν της λογικής του καθενός κατάσταση λέγεται και
δεοντολογία. Αυτή εφαρμόζεται σε όλες τις πολιτισμένες κοινωνίες και απαιτεί
αυτοπειθαρχία, αυτοπεριορισμό και σεβασμό σε άγραφους κανόνες και το σεβασμό
στα άλλα μέλη της κοινωνίας.
Αλλά όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος, έλεγαν οι αρχαίοι
και οι παλιοί.
Η ράβδος είναι ο Νόμος που όλοι οι πολίτες συμφωνούμε ότι
πρέπει να υπάρχει, να εφαρμόζεται και να επιβάλλεται. Αλλιώς πρόκειται για
ζούγκλα.
Με αφορμή το λογικό περιορισμό των διαδηλώσεων στο κέντρο
της Αθήνας, βγήκαν οι πάλι οι άθλιοι
καταστροφείς της ελληνικής κοινωνίας και βγάζουν τη χολή τους και τα απωθημένα
στους.
Ο σαχλαμάρας πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο πολλά βαρύς νέος αρχιΚΚΕς,
οι ανερμάτιστοι συνδικαλιστάδες και κάθε καρυδιάς καρύδι. Θέλουν το κέντρο
μόνον για τις συνδικαλιστικές τους ασκήσεις και τη καταστροφή του μεροκάματου
χιλιάδων άλλων ελλήνων.
Η άποψη μας για το δικαίωμα της απεργίας είναι απλή και
κατανοητά και την έχουμε δημοσιοποιήσει πολλάκις – βλέπετε π.χ. http://simpleandclear.blogspot.gr/2009/01/blog-post_4327.html
.
Αν δεν θέλουν να συμφωνήσουν οι επαγγελματίες ταραχοποιοί
του κέντρου της Αθήνας, να απαγορευτούν
οι διαδηλώσεις δια νόμου.
ΥΓ: Άργησα λίγο είναι η αλήθεια ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου