Οι επιχειρήσεις που
έκλεισαν δεν ήταν εντάσεως κεφαλαίου
ή γνώσεων. Ήταν μικρές επιχειρήσεις
που πουλούσαν κάτι σε όλους μας.
Στην Ελλάδα, η έλλειψη τεχνικών γνώσεων ή επιστημονικών γνώσεων είναι εμφανής παντού: στις κακές κατασκευές και τα άθλια δημόσια έργα, στις λανθασμένες λύσεις, στην αναρχία που επικρατεί παντού, στην απονομή δικαιοσύνης, στην ερευνητική και επιστημονική παραγωγή, στην αδυναμία διαλόγου, στην εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου, στην άθλια αισθητική, στην ποιότητα, στις λύσεις μπαλώματα, στην απουσία στρατηγικών επιλογών, στην απουσία μακροχρονίου προγραμματισμού, κλπ., κλπ..
Αν οι νέοι Έλληνες ήταν εφοδιασμένοι με γνώσεις από το εκπαιδευτικό σύστημα θα απαιτούσαν σοβαρές επενδύσεις και θέσεις εργασίας κατάλληλες ή αντίστοιχες με αυτές που δημιούργησαν σταθερά και δημιουργούν οι κυβερνήσεις των χωρών της βόρειας Ευρώπης κυρίως, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Ταϊβάν (για να αναφέρουμε τις πλέον δυναμικές). Δεν το έκαναν και βολεύονταν με μικρομάγαζα και εμπορικού τύπου επιχειρήσεις, που επιβίωναν κυρίως λόγω της συνεχούς μεταφοράς χρημάτων από τον ένα στον άλλο, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τη συστηματική κλοπή των εισπράξεων ΦΠΑ και του πακτωλού των δανικών σε επίπεδο κράτους.
Λένε ότι θα χρειαστούν 20 χρόνια για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Φαίνεται λογικό και ιδιαίτερα δυσοίωνο.
Το ερώτημα είναι ποιες είναι οι παραγωγικές εκείνες δραστηριότητες στις οποίες πρέπει να στηριχθούμε ως χώρα. Είτε για να αποκτήσουμε μια σχετική αυτάρκεια είτε για να εξασφαλίσουμε επαρκή εισοδήματα, χωρίς ελλείμματα.
Και πρέπει πρώτα από όλα να αλλάξει αμέσως το εκπαιδευτικό σύστημα.
Η συζήτηση πρέπει να αρχίσει άμεσα και να λάβουν μέρος όλοι όσοι μπορούν και έχουν να πουν κάτι σημαντικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου