Θαυμάζουμε τους κκ. καθηγητές πανεπιστημίων που με εξαιρετική
ευκολία εναλλάσσονται στους ρόλους του καθηγητή και του πολιτικού.
Επιτελούν κάποιο έργο, πάντοτε εντός των ελληνικών
προδιαγραφών των πανεπιστημίων. Και ξαφνικά καλούνται να υπηρετήσουν το κόμμα, τη κυβέρνηση, ένα
φορέα του δημοσίου με παχυλή συνήθως αποζημίωση και εξασφαλισμένη νομική
προστασία για την περίπτωση αστοχιών, χρεωκοπίας ή κακοδιοίκησης, να γίνουν πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι τραπεζών κλπ.
Και όταν αλλάξουν τα πράγματα λόγω π.χ. εκλογών,
ανασχηματισμού, απομάκρυνσης του μαικήνα του ή μέντορά τους ή γιατί βουτήχτηκαν
μέχρι τη μέση ή βαθύτερα στο μέλι και στη διαπλοκή, παίρνουν το καπέλο τους και
επιστρέφουν στη φιλόστοργη αγκαλιά του πανεπιστημίου, που έχει άπειρη
κατανόηση, φροντίδα για τα παιδιά του και εξασφαλίζει ομαλό και χωρίς εκπλήξεις
βίο, μέχρι συνταξιοδοτήσεως ή αποδημίας εις Κύριον.
Και αν υποθέσουμε ότι η μετάβαση από την επιστήμη στη
πολιτική εξουσία είναι εύκολη υπόθεση και ίσως τα επιστημονικά εφόδια του κ.
καθηγητή να είναι καλό διαβατήριο για τη μετακίνηση, η αντίστροφη πορεία είναι
καταστροφή για την επιστήμη, την έρευνα, την εκπαίδευση και τη κοινωνική
αξιοκρατία.
Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές. Πρέπει να επιβληθεί πλήρης
και αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστημιακών – βλέπετε π.χ. http://simpleandclear.blogspot.gr/2011/05/blog-post_02.html
- αν θέλουμε να αναβαθμιστούν τα πανεπιστήμια. Πρέπει επίσης να σταματήσει η
τυραννία των κκ. ομοτίμων – βλέπετε http://simpleandclear.blogspot.gr/2010/02/blog-post_9763.html
.
Ας σταματήσουμε εδώ και ας ευχηθούμε ότι κάποτε τα δικαιώματα
των νεών θα υπερισχυόσουν, προς όφελος όλων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου