Οι στρεβλώσεις του ελληνικού συστήματος υγείας …

Η Ελλάδα έχει τις μεγαλύτερες δαπάνες για νοσηλείες και το υψηλότερο ποσοστό πολιτών που δεν λαμβάνουν την περίθαλψη που χρειάζονται, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ

Ηκατάσταση στο ελληνικό σύστημα υγείας μοιάζει με τη γνώριμη εικόνα στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Φωτεινή, αλλά με επίμονες σκιές, και στην πράξη η φράση «η υγεία πάνω απ’ όλα» μετατρέπεται σε ένα προνόμιο για όσους αντέχουν: το κόστος, τις αποστάσεις, τις ουρές και τα τηλεφωνήματα για «ένα ραντεβού όσο γίνεται νωρίτερα».

Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ φωτίζουν με σκληρό τρόπο τις αδυναμίες συνολικά του ελληνικού συστήματος υγείας –όχι μόνο του δημόσιου– που ναι μεν καταφέρνει, παρά τις περιορισμένες δαπάνες, να πετυχαίνει αξιοπρεπείς δείκτες μακροζωίας, αλλά την ίδια στιγμή δυσκολεύεται να προσφέρει στους πολίτες ουσιαστική, δίκαιη και εύκολη πρόσβαση στις υπηρεσίες του.

Η ικανοποίηση των πολιτών είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό «καμπανάκι», καθώς στην Ελλάδα λιγότεροι από τους μισούς πολίτες δηλώνουν ικανοποιημένοι με τη διαθεσιμότητα ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στον τόπο τους, έναντι 64% που είναι ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ. Με βάση τα ποιοτικά στοιχεία που αναλύονται στην έκθεση δεν πρόκειται απλώς για γκρίνια. Η χώρα μας συγκαταλέγεται στην ίδια ζώνη «δυσφορίας» με την Τουρκία, την Ουγγαρία, την Ιταλία, τη Χιλή και την Κολομβία, δηλαδή πολύ πιο κοντά στο κλαμπ των «απογοητευμένων» παρά σε εκείνο των «ευτυχισμένων» Ελβετών και Λουξεμβούργιων … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25.11.2025 • 19:07).

 

Τα λέμε και εμείς συχνά στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά, αλλά ποιος ακούει.

Τα συμφέροντα είναι τεράστια, οι συντεχνίες σοφά οργανωμένες και αποφασισμένες να κερδίζουν ή να πεθάνουν, ως άλλοι ήρωες της αποκάλυψης. Και το πολιτικό σύστημα διαπλεκόμενο και υποχείριο όσων σχημάτων υπόσχονται ψήφους, πολλούς ψήφους και επανεκλογές.

Και οι πολίτες; Οι ασθενείς;

Ποιος τους λογαριάζει αυτούς. ΕΣΥ σημαίνει τεράστια κονδύλια, ρουσφέτια, εργολαβίες πάσης φύσεως, χρήματα στις τοπικές κοινωνίες. Δείτε μόνον τα σαντουϊτσαδικα και τις καφετέριες έξω από τα νοσοκομεία και τους πελάτες με τις άσπορες μπλούζες και θα καταλάβετε πολλά. Βλαβερή παθογένεια …

Μόνο το πολιτικό σύστημα κρατά τα μάτια και τα αυτιά του κλειστά. Οι πολίτες κρατούν τη μύτη τους κλειστή, γιατί οι οσμές δεν υποφέρονται. Ο ΟΟΣΑ τα λέει πολύ καλά.

ΥΓ: Αν αναγνώστες του Ημερολογίου διαπιστώνουν ότι επιμένουμε στο θέμα και λέμε σχεδόν τα ίδια πολλές φορές, ας μας συγχωρήσουν. Η επανάληψη άλλωστε «μήτηρ μαθήσεως» έλεγαν οι παλιοί …

Έχω μια απορία … που με κάνει να νοιώθω απροσάρμοστος …

Είναι η εξωτερική όψη του κτηρίου του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Τον Ιούλιο του 2007 άρχισε η μεταφορά όλων των υπηρεσιών του Ομίλου στο νέο ιδιόκτητο κτίριο στη Λεωφόρο Αθηνών 110

 

Βλέπω μια κοινή, κοινότατη πολυκατοικία, που περνά απαρατήρητη και ίσως σε κάνει να αποστρέφεις το βλέμμα, όταν περνάς από εκεί.

Και όλα αυτά σε αντίθεση με το παλιό κτήριο του Χρηματιστηρίου.

 ΠΑΛΑΙΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ
Το κτίριο που στέγασε το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, κατά τα έτη 1934 ως 2005. Χτίστηκε το 1931 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Νικόλαου Ζουμπουλίδη, ενώ το 1965-1968 επεκτάθηκε καθ’ ύψος. 

Στη φωτογραφία εσωτερική άποψη του κτηρίου, αλλά  μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς και την εξωτερική του όψη

 Σήμερα λειτουργεί ως χώρος διαφόρων εκδηλώσεων και μελλοντικά θα αποκατασταθεί πλήρως με μέριμνα της Εθνικής Τράπεζας.

 

Τι κρίμα. Αντί για εμβληματικό κτήριο σε περίοπτη θέση έχτισαν ανυπόληπτη πολυκατοικία  εξωτερικά τουλάχιστον σε άχαρο και άσημο τόπο. Επάνω σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας.  Όσοι περνούν από εκεί και βλέπουν το κτήριο του Χρηματιστήριου, δεν τους εμπνέει και δεν τους προσφέρει ωραίες εικόνες πριν πάνε ή όταν γυρίζουν από το καθημερινό μόχθο.  

Κινητοποιήσεις αγροτών και κτηνοτρόφων … με επίκεντρο μεσαιωνικές μεθόδους και κυρίως βία …

Η συμπεριφορά τους είναι επιεικώς απαράδεκτη.

Χύνουν γάλα, πετούν στο δρόμο ζωοτροφές δεμάτια σανού και αδειάζουν σακιά με σιτάρι, επιδεικτικά και κάτω από επευφημίες ανταρτών. Περιφρόνηση, μίσος για τη κυβέρνηση και κυρίως όλους εμάς τους νομοταγείς πολίτες. Τέλειο παράδειγμα εκπαίδευσης των τέκνων τους για να γίνουν συνεχιστές των παραδόσεων και της πυγμής και της περιφρόνησής τους εναντίον του Νόμου.

Φυσικά δε μιλούν για διάλογο, επιχειρήματα, σχέδια, αποτελεσματικές λύσεις, σύγχρονες εγκαταστάσεις και εκμαιεύσεις, και επιστημονικές προσεγγίσεις.

Προφανώς και δε γνωρίζουν που πέφτει και τι εστί Ολλανδία. Πως θησαυρίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι εκεί. Πρωτοστατούν στις σύγχρονες τεχνολογίες και στις σύγχρονες μεθόδους εκτροφής, καλλιεργειών, εκμεταλλεύσεις σε θερμοκήπια, μεθόδους μάρκετινγκ, μεθόδους χρηματοδότησης και αποσβέσεων και άλλα σύγχρονα και αποτελεσματικά εργαλεία.

Εδώ, μεσαίων και με γνώμονα τη πεπατημένη και αυτά που έμαθαν από τους γονείς και τους παππούδες τους. Κανένας στα ΜΜΕ, στην κυβέρνηση, αλλά ούτε σε όλο το πολιτικό σύστημα δεν παρουσιάζουν στους πολίτες τι συμβαίνει στον πολιτισμένο κόσμο. Και πως άλλοι έχουν βρει εποικοδομητικές λύσεις και συστήματα που αποδίδουν. Με τον τρόπο αυτό δε δίνουν αφορμές και ευκαιρίες σε κάποιες ομάδες του πληθυσμού να σηκώνουν αντάρτικο, εναντίον όλων και να σύρουν τη χώρα σε μορφές εμφυλίου πολέμου.

Να πως εκπαιδεύονται τα νέα παιδιά στη βία: Από τους γονείς …

Στον αυτοκινητόδρομο Αθηνών - Θεσσαλονίκης την 1η Δεκεμβρίου 2025, έγιναν και πάλι επεισόδια μεταξύ αγροτών που διεκδικούν λένε το δίκιο τους και αστυνομικών δυνάμεων που παρατάχθηκαν για να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα των άλλων πολιτών που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους ή να αντιμετωπίσουν τη δική τους ίσως δύσκολη καθημερινότητα.

Οι απειλές, η βία, η προσπάθεια επιβολής των απόψεων πολιτών ακόμα και αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, είναι απαράδεκτα στις πολιτισμένες κοινωνίες.

Οι πολιτισμένοι άνθρωποι συζητούν, αντιπαρατίθενται με αξιοπρέπεια και αντικειμενικότητα και προσπαθούν να βρουν λύσεις. Η νοοτροπία μαινόμενων διαμαρτυρομένων να κλείνουν τους δρόμους με τρακτέρ, είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίζονται με τα σώματα των αστυνομικών.

Μπλόκα αγροτών: Επεισόδια και χημικά σε Λάρισα και Καρδίτσα (msn)

Η βία των διαμαρτυρομένων έχει καθιερωθεί ως νόμιμος τρόπος διαμαρτυρίας και επιβολής απόψεων. Είναι πλέον θέσφατο και κατοχυρωμένος τρόπος εναντίον όλων και φυσικά των πλέον αδύναμων να επιβάλλουν τη λογική. Χαρακτηριστικό των σημερινών παθογενειών, είναι οι προφυλακές των διαμαρτυρομένων οπαδών του ΚουΚουΕ, των καλόπαιδων με τα στειλιάρια κασμάδων με κόκκινα πανιά, επ’ ώμου.

Δείτε βίντεο από τα επεισόδια https://youtu.be/G6czCZjkgw8 και https://www.youtube.com/watch?v=M0Smz9J7z5I , ίσως όχι τα πιο αντιπροσωπευτικά και θα καταλάβετε …

Διερωτάται κανείς: Τα παιδιά διαμαρτυρομένων με βία γονέων, τι παράδειγμα παίρνουν από τους γονείς τους; Προφανώς ότι η βία είναι θεμιτός τρόπος αντίδρασης σε οτιδήποτε δε μας αρεσει και για το οποίο διαφωνούμε. Έτσι φθάσαμε να βλέπουμε καθημερινώς παιδιά από 12 έως 17 ετών να βιαιοπραγούν εναντίον άλλων και μάλιστα εκτός των βίαιων πράξεων, συχνά με αιματηρή κατάληξη, να προβαίνουν και σε πράξεις ληστειών και εμπορίας των κλεμμένων.

Η τέλεια επερχόμενη καταιγίδα.

Απορία …, για την ποιότητα των δημοσίων έργων …

Το θλιβερό έργο επαναλαμβάνεται. Συνεχώς χωρίς οι αρμόδιοι να κάνουν κάτι ουσιαστικό για να περιορίζονται οι ζημίες, οι καταστροφές υποδομών και κάθε τι που είναι δημόσιο.

Όλα όσα συμβαίνουν ανά την επικράτεια θέτουν σε πρώτο πλάνο το σχεδιασμό των δημοσίων έργων, τη κατασκευή βάσει των προδιαγραφών και κυρίως την ποιότητα του αποτελέσματος.

Έχουμε ζήσει 5 χρόνια στην Ελβετία και πάντοτε είμασταν θαυμαστές της ποιότητας όλων των κατασκευών και των έργων που σχεδίαζαν και εκτελούσαν οι Ελβετοί. Τα έργα εκτελούνταν από τεχνικές εταιρείες της Ελβετίας αλλά με εργατοτεχνικό προσωπικό «εισαγωγής» ΌΧΙ ΕΛΒΕΤΟΥΣ.

Εδώ τα έργα εκτελούνται από Έλληνες και αλλοδαπούς με την εποπτεία και ευθύνη κραταιών και πλούσιων εργοληπτικών εταιρειών αλλά τα έργα είναι «χάρτινα» και με τη πρώτη μπόρα και με τη πρώτη δυσκολία αυτοκαταστρέφονται.

Και φυσικά κανένας δεν είναι ποτέ υπεύθυνος, ποτέ δεν αναζητούνται ευθύνες και προφανώς κανείς δεν ελέγχει τα (λογικά) σχεδιαζόμενα έργα στο πόδι και ιδίως στα στάδια της κατασκευής.

Έτσι τα σχολεία, οι δρόμοι, τα δημόσια κτήρια, τα τοιχία αντιστήριξης και όλα τα στοιχεία των έργων υποχωρούν στις πρώτες δυσμενείς; συνθήκες ή έκτακτες καταστάσεις.

Τελευταία θύματα οι υποδομές στα Τζουμέρκα, την Κέρκυρα, τη Θάσο – ακόμα και μέσα στην Αθήνα - και αμέσως έχουν ως συνέπεια το κλείσιμο σχολείων. Προφανώς προετοιμάζονται τα παιδιά να γίνουν ενήλικες χωρίς γνώσεις και αρχές ώστε να συνεχίζεται το πανηγύρι του εύκολου κέρδους με τα χάρτινα έργα.