Ημέρα της γυναίκας …

Δεν καταλαβαίνουμε την αναγκαιότητα της Ημέρας της Γυναίκας.

Κάθε μέρα είναι μια ξεχωριστή ημέρα για τις γυναίκες και για μας τους άνδρες, παιδιά, συζύγους, συντρόφους, συμπαραστάτες, κουβαλητές, αγαπημένους, αλλά και σατράπες, εκμεταλλευτές, σωματέμπορους, δουλεμπόρους, εκπορνευτές, άθλιους.

Πιστεύω ωστόσο ότι ο πλέον ύπουλος εχθρός της γυναίκας είναι η τηλεόραση.

Όταν βλέπω καθημερινά αυτά που βλέπω, πως θα καταφύγω στη γυναίκα μου στο τέλος της ημέρας ή όταν χρειάζεται;

Οι κυρίες της τηλεόρασης είναι κούκλες, καλοντυμένες, έξυπνες, παντογνώστριες, πλούσιες, αψεγάδιαστες μητέρες, σύζυγοι και ερωμένες, έτοιμες για όλα, δε μυρίζει το στόμα τους, δεν ιδρώνουν, δε κυκλοφορούν στο σπίτι με μπικουτί, δε μυρίζουν κρεμμύδι, δε φοράνε σοσόνια, δεν αντιμιλάνε, δε διαφωνούν, δεν εκνευρίζονται, δε θυμώνουν.

Το παιχνίδι κυρίες και κύριοι είναι σικέ και χαμένο από χέρι.

Και του χρόνου.