Ως μνημόσυνο στους ήρωες και τα θύματα του πολέμου του 1940 …

Ο Χίτλερ προσπάθησε κα καταλάβει την Ευρώπη με τα όπλα. Απέτυχε.

Μετά από πολλά χρόνια και χάρις στη βοήθεια των Αμερικάνων, η Γερμανία άρχισε την οικονομική κυριαρχία επί των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, με πρόγραμμα και αποτελέσματα.

Θυμάμαι ότι το 1972, όταν για πρώτη φορά επισκέφτηκα τη Γιουγκοσλαβία (σημερινή Κροατία), οι Γιουγκοσλάβοι έκαναν υποκλίσεις για γερμανικά μάρκα και μιλούσαν - κουτσά στραβά – γερμανικά. Όλοι θυμόμαστε ότι οι Γιουγκοσλάβοι αντιστάθηκαν σθεναρότατα στις γερμανικές ορδές και τον Χίτλερ.

Από τότε η Γερμανία  ισχυροποιήθηκε και δορυφοροποίησε πολλές χώρες χάρις στην οικονομική της δύναμη και επιρροή.

Από το 1992 (ίσως και νωρίτερα) έθεσε σε εφαρμογή και δοκιμασία ένα νέο πείραμα στρατιωτικής ισχύος. Εξουδετέρωσε - μέσω Ευρώπης - τη Γιουγκοσλαβία, ενθαρρύνοντας τον εμφύλιο πόλεμο με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Κανένας ευρωπαίος δεν έφερε αντίρρηση. Κάτι πήγε να πει η Ελλάδα, αλλά αγνοήθηκε και ίσως προκάλεσε την πρωτοφανή έχθρα των κυβερνώντων γερμανών, χωρίς όμως να είναι ορατή στους απλούς πολίτες.

 Ίσως ο σημερινός πρωθυπουργός και τότε υπουργός εξωτερικών να γνωρίζει πάρα πολλά από αυτά που συνέβησαν τότε.

Μια εκδοχή είναι ότι όπως οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν την προδοσία της Κύπρου και επέδραμαν στο νησί με καταστροφικές συνέπειες και ενώ υπήρξε πλήρης αδυναμία επέμβασης από την Ελλάδα, έτσι και τώρα οι Γερμανοί εκμεταλλευόμενοι την προδοσία των ελλήνων πολιτικών και την οικονομική αποσάθρωση των δομών της χώρας, επιδράμουν εναντίον της Ελλάδος. Και πάλι  με καταστροφικές συνέπειες και χωρίς να βρίσκουν ουσιώδη αντίσταση από τους πολιτικούς, αλλά εξουθενώνοντας τους έλληνες πολίτες και μάλιστα τους οικονομικά ασθενέστερους. Πρόκειται για καθαρή εκδίκηση προς τον Ελληνικό λαό, που διεξήγαγε αξιοθαύμαστη ένοπλη αντίσταση στις αιμοβόρες ορδές του Χίτλερ και των γερμανών.

Οι έλληνες δεν αξίζουν τη χλεύη και τη περιφρόνηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, δεδομένου ότι όλες ήταν και ενήμερες των οικονομικών πολιτικών που ακολουθούσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις τουλάχιστον από το 1981 και μετά και όλες ή σχεδόν όλες, είχαν οικονομικά οφέλη από την παράλογη και τρελή πορεία της Ελλάδος, ιδιαίτερα από το 2002 και μετά.

Η Ελλάδα πρέπει να αντισταθεί και πάλι με την άμεση επεξεργασία και υλοποίηση ενός νέου αυθεντικού προγράμματος ανάπτυξης, που δεν θα ξεχνά τίποτε από το παρελθόν της, αλλά και θα σχεδιάζει ένα αξιόλογο με νέους προσανατολισμούς μέλλον.