Το θέμα παλιό, αλλά πάντοτε επίκαιρο.
Αφορμή να επανέλθουμε στο θέμα στάθηκε το άρθρο «Σκουπιδότοπος το Πεδίον του Άρεως», της Τάνιας Γεωργοπούλου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 10 Mαϊου 2013).
Όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε πως γίναμε έτσι.
Βλέπεις στη τιβί πόλεις, χωριά και δημόσιους χώρους άλλων
χωρών και αντικρίζοντας την άθλια και προφανώς υποβοηθούμενη ελληνική
πραγματικότητα θλίβεσαι και αγανακτείς με κάθε αρχή και αρμόδιο που έχουν
καταντήσει τη ζωή μας σκουπιδότοπο.
Και έχεις και τη κα Κεφαλογιάννη να επαίρεται για τον
τουρισμό μας, τον κ. Τζαβάρα για τον πολιτισμό μας, τον κ. Αρβανιτόπουλο για
την εκπαίδευσή μας, την Ακαδημία να κοιμάται, τους πνευματικούς ανθρώπους απλά
να επιδιώκουν την επομένη παχυλά αμειβόμενη δημόσια θέση τους, τους
καλλιτέχνες εν υπνώσει κλπ., κλπ.
Άβυσσος η ψυχή των νεοελλήνων.
Πρέπει όλοι να πάρουμε σκούπα και φαράσι και να ξεβρομίσουμε
πρώτα από όλα την Ελλάδα, από τα πάσης φύσεως σκουπίδια, όπως λέμε και στην
προμετωπίδα του Ημερολογίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου