Υπάρχουν χώρες που έχουν καταφέρει να βρίσκονται στον ένα ή
τον άλλο κύκλο. Και λέμε καταφέρει γιατί χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό.
Η Ελβετία και η Νορβηγία είναι παραδείγματα χωρών που ζουν
σε ενάρετους κύκλους και βελτιώνουν συνεχώς τις κοινωνίες τους, παρέχοντας
μεγάλες ευκαιρίες στους νέους, σταθερή απασχόληση σε όλους σχεδόν τους ικανούς
πολίτες και αξιοπρεπή διαβίωση στους απόμαχους.
Η Ελλάδα είναι παράδειγμα χώρας που ζει από πολλά χρόνια στο
φαύλο κύκλο της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, την έλλειψης δημόσιας λογοδοσίας,
της καθημερινής και προκλητικής διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, του
εξευτελισμού των νόμων και των αρχών και της πρόκλησης απέραντης κατάθλιψης,
καταπάτησης των δικαιωμάτων των πολιτών, καταστροφής του περιβάλλοντος και των
ηθικών και πολιτιστικών αγαθών.
Το ερώτημα είναι πως διακόπτεται ό φαύλος κύκλος και τι
πρέπει να κάνουν όλοι ώστε να
ενεργοποιηθεί ο ενάρετος κύκλος.
Η μεγάλη ελπίδα των ελλήνων πολιτών από το 1981 ήταν η
Ευρωπαϊκή Ένωση και οι θεσμοί της. Αλλά η απογοήτευση ήταν πλήρης και η καταρράκωση
των θεσμών προκλητικά πασιφανής. Η κατάσταση θα μπορούσε να περιγραφεί και ως
σχέδιο ώθησης της ελληνικής κοινωνίας στο γκρεμό, με τη συμπαιγνία ελλήνων
πολιτικών, πρόθυμων πολιτικών των ευρωπαϊκών
χωρών και των γραφειοκρατών της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Σήμερα - εν μέσω 5 ετών ύφεσης και μη αναφαινόμενης ανάκαμψης
– και η Τρόικα και οι ευρωπαίοι ηγέτες και η Ομάδα Δράσης (Task Force) και αδυνατούν και δεν
έχουν φαίνεται πρόθεση να βοηθήσουν τους έλληνες πολίτες να εισέλθουν στον
ενάρετο κύκλο.
Νέοι ηγέτες δεν φαίνονται στο ορίζοντα και η μόνη ελπίδα
είναι να αλλάξουμε συμπεριφορά - ο κάθε πολίτης ξεχωριστά - και η επιστροφή μας
στις ρίζες μας.
Θα μου πείτε καθόλου ενθαρρυντικό και ευοίωνο, αλλά έτσι
είναι τα πράγματα, κύριοι και κυρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου