«… Το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ΄
αριθμόν 2202/2014 απόφασή του, έκρινε ότι είναι υπερβολικά μεγάλο το
«ποσό-μαμούθ» των 250.000 ευρώ που είχε επιδικαστεί ως αποζημίωση σε
καρδιοχειρουργό τον οποίον έπεισαν να έρθει στην Ελλάδα, από τις Ηνωμένες
Πολιτείες της Αμερικής,
προκειμένου να γίνει καθηγητής σε πανεπιστημιακή κλινική καρδιοχειρουργικής στην Ελλάδα, η οποία όμως ουδέποτε λειτούργησε …» (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Κυριακή, 29 Ιουνίου 2014).
προκειμένου να γίνει καθηγητής σε πανεπιστημιακή κλινική καρδιοχειρουργικής στην Ελλάδα, η οποία όμως ουδέποτε λειτούργησε …» (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Κυριακή, 29 Ιουνίου 2014).
Μερικές απορίες πολίτου – δεδομένου ότι η περιγραφή της
περιπτώσεως (αν είναι ακριβής) μοιάζει
παράνομη, παράλογη και φορείς που κάνουν ότι γουστάρουν εις βάρος των νόμων και
της λογικής):
- Ποια κριτήρια χρησιμοποίησε το εκλεκτό δικαστήριο για να ορίσει το ύψος της αποζημίωσης;
- Περιλαμβάνεται στην απόφαση ποιος θα καταβάλει την αποζημίωση; Φαντάζομαι όχι οι πολίτες!
- Τι σημαίνει του υποσχεθήκαν, τον εξέλεξαν, τον διόρισαν, η κλινική εγκαταστάθηκε, αλλά η κλινική ουδέποτε λειτούργησε;
- Δεν θα πρέπει να διωχθούν οι αρμόδιοι του υπουργείου και του Πανεπιστημίου Αθηνών για πρακτικές εκτός νόμων και τη μη λειτουργία της κλινικής;
- Πως γίνεται να εκλέγεται κανείς καθηγητής σε μη υφιστάμενη θέση;
- Κλπ., κλπ.
Μήπως η περίπτωση θυμίζει τσιφλίκια και τσιφλικάδες,
προεστούς, αφέντες και padre padrone;
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου