«Πρέπει να βρούμε λύσεις κυρίως για τους πιο αδύναμους κι αυτή
είναι μια βασική φιλοσοφία στην οποία πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι», τόνισε ο
πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τον σύντομο διάλογο που είχε μπροστά στις
κάμερες, υποδεχόμενος στο Μέγαρο Μαξίμου
τον πρόεδρο του ΤΕΕ, Γιώργο Στασινό, τον πρόεδρο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, Βασίλη Αλεξανδρή και τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Μιχάλη Βλασταράκο, παρουσία και του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γιώργου Κατρούγκαλου … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25 Ιανουαρίου 2016).
Ίσως κάνουμε λάθος. Αλλά μάλλον ο θαυμάσιος πρωθυπουργός μας, ο Μεγαλέξαντρος Τσίπρας συγχέει προφανώς εσκεμμένως δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, ασφαλιστικό και πρόνοια. Και η σύγχυση επεκτείνεται σε όλο το περιβάλλον του και στον θαυμάσιο υπουργό Εργασίας κ. Γεώργιο Κατρούγκαλο, με το όνομα.
Η λογική λέει ότι ο κάθε εργαζόμενος θα επιλέγει ασφαλιστική κλάση και θα πληρώνει ανελλιπώς τις εισφορές του. Θα γνωρίζει αμέσως σε πόσα χρόνια εργασίας θα δικαιούται σύνταξη και ποιου ύψους. Προϋπόθεση βέβαια θα είναι ένα πλήρως λειτουργικό πληροφοριακό σύστημα και βέλτιστη διαχείριση του συστήματος και άρα λογικού και ελεγχόμενου λειτουργικού κόστους. Το σύστημα θα πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε οι εισφορές να είναι οι μικρότερες δυνατές. Θα πρέπει να εξεταστεί αν το ποσό της σύνταξης θα είναι πλέον ενός ΕΕΕ. (Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα).
τον πρόεδρο του ΤΕΕ, Γιώργο Στασινό, τον πρόεδρο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, Βασίλη Αλεξανδρή και τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Μιχάλη Βλασταράκο, παρουσία και του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γιώργου Κατρούγκαλου … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25 Ιανουαρίου 2016).
Ίσως κάνουμε λάθος. Αλλά μάλλον ο θαυμάσιος πρωθυπουργός μας, ο Μεγαλέξαντρος Τσίπρας συγχέει προφανώς εσκεμμένως δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, ασφαλιστικό και πρόνοια. Και η σύγχυση επεκτείνεται σε όλο το περιβάλλον του και στον θαυμάσιο υπουργό Εργασίας κ. Γεώργιο Κατρούγκαλο, με το όνομα.
Η λογική λέει ότι ο κάθε εργαζόμενος θα επιλέγει ασφαλιστική κλάση και θα πληρώνει ανελλιπώς τις εισφορές του. Θα γνωρίζει αμέσως σε πόσα χρόνια εργασίας θα δικαιούται σύνταξη και ποιου ύψους. Προϋπόθεση βέβαια θα είναι ένα πλήρως λειτουργικό πληροφοριακό σύστημα και βέλτιστη διαχείριση του συστήματος και άρα λογικού και ελεγχόμενου λειτουργικού κόστους. Το σύστημα θα πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε οι εισφορές να είναι οι μικρότερες δυνατές. Θα πρέπει να εξεταστεί αν το ποσό της σύνταξης θα είναι πλέον ενός ΕΕΕ. (Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα).
Κάθε συνταξιούχος που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις δαπάνες της
ζωής με τη σύνταξη που θα δικαιούται, θα έχει δικαίωμα σε πρόσθετες παροχές από
την Πρόνοια, όπως στην περίπτωση προβλημάτων υγείας, που είναι συνήθως πολυδάπανες
οι απαιτήσεις αντιμετώπισής των.
Πολίτες χωρίς εργασία και άρα ανασφάλιστοι θα δικαιούνται το
ΕΕΕ, αλλά οι αναγκαίοι πόροι δεν θα προέρχονται από το ασφαλιστικό σύστημα. Ένας
εχέφρων κυβερνήτης θα εξέταζε και την εξαιρετική πρόταση Μάνου και ίσως να τη συνδύαζε
με πρόσθετη σύνταξη, κατόπιν καταβολής εισφορών ή/και ιδιωτική αποταμίευση.
Φανταζόμαστε ότι είναι κατανοητές οι κατευθύνσεις που παρουσιάσαμε.
Τα επόμενα και οι λεπτομέρειες είναι θέμα περαιτέρω επεξεργασίας και μελετών.
Έτσι θα αντιμετωπίζαμε εμείς κ. πρωθυπουργέ το
συνταξιοδοτικό και όχι με αερολογίες και λαϊκίστικες κορώνες περί αδυνάμων, νέων,
φτωχών και άλλων φληναφημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου