Η σπουδαιότερη επένδυση …

Όταν ακούμε για μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση στην Ελλάδα ο νους μας συνειρμικά πηγαίνει σε αλλαγές στα πανεπιστήμια ή και στην εισαγωγή τους σε αυτά. Κανείς δεν μπορεί να σκεφθεί αυτόματα ότι μια μεταρρύθμιση μπορεί να αφορά στην εκπαίδευση των νηπίων. Και όμως η προσχολική αγωγή είναι διαχρονικά η πιο παραμελημένη βαθμίδα εκπαίδευσης στη χώρα μας.

H φροντίδα και η αγωγή που λαμβάνει ένα παιδί έως 4 ετών είναι θεμελιώδους σημασίας για τη μετέπειτα ανάπτυξή του σε όλους τους τομείς: γνωστικό, γλωσσικό, συναισθηματικό, κοινωνικό, κινητικό και σωματικό. (Φωτ. SHUTTERSTOCK)

Μάλιστα τη στιγμή που άλλες χώρες επενδύουν εδώ και δεκαετίες στην πλαστικότητα του παιδικού εγκεφάλου και στο μέλλον των παιδιών 0-4 ετών προσφέροντάς τους μια ποιοτική προσχολική αγωγή. Αξίζει να αναφερθεί ότι στις ΗΠΑ ο ίδιος ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον το 1964 μέσω του προγράμματος «Head Start» έβαλε σε πολιτική προτεραιότητα να σπάσει τον φαύλο κύκλο της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων προσφέροντας σε παιδιά προσχολικής ηλικίας από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την παιδική ανάπτυξη. Αλλά και άλλες ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ιταλία, η Μ. Βρετανία, η Δανία αναγνωρίζουν τη βιολογική, κοινωνική και οικονομική αξία προγραμμάτων εκπαίδευσης στην προσχολική αγωγή παρέχοντας υψηλής ποιοτικής στάθμης προγράμματα … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ, 04.07.2021 • 20:53).

 

Στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος ποτέ δεν εκτείνεται σε τέτοια δύσκολα και ακανθώδη θέματα που δεν αποφέρουν διαφημιστικά έσοδα σε κανάλια, ραδιόφωνα, έντυπα και άλλους ταγούς της σύγχρονης Ελληνικής ζωής, Απαξιούν να ασχοληθούν ακόμα και  φορείς όπως η ΕΡΤ, ο Συνήγορος του Παιδιού, Η Αρχή Διαφάνειας, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, οι ερευνητικοί φορείς, τα υπουργεία και όλες οι παραφυάδες αυτών.

 

Φαίνεται ότι η δημόσια ζωή στην Ελλάδα είναι ένα τέλμα, ένα έλος και δε διαφαίνεται στον ορίζοντα ένα Ηρακλής να καθαρίσει την κόπρο, να το εξυγιάνει.

 

Το μεγάλο δράμα είναι ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται ούτε κατ΄ ελάχιστον για την ποιότητα της εκπαίδευσης των τέκνων τους, Ίσως όσοι έχουν χρήματα να αναλαμβάνουν οι ίδιοι πληρώνοντας, να εξασφαλίζουν καλλίτερες προοπτικές. Αλλά όλοι οι άλλοι; Απλώς στη μοιρολατρία και στο «ωχ αδελφέ»;